Είναι που κάποιες φορές η ζωή αρέσκεται –κι εμείς μαζί
της– να μας οδηγεί σε μονοπάτια που δεν θα θέλαμε να τα περπατήσουμε. Ωστόσο,
είναι κάτι καμώματα που μας παρουσιάζονται κατ’ εξακολούθηση και παρότι θα
θέλαμε να τα αποφύγουμε, αυτά –εκβιάζοντας την ανοχή μας– μας παρασέρνουν σε
αντιπαραθέσεις, σε μικρότητες και σε καταστάσεις που δεν αξίζουν.
Οι ερυθρόδερμοι της Αμερικής έλεγαν: «Η ψυχή μας είναι ένας μαύρος κι ένας άσπρος
λύκος. Θα επιβιώσει αυτός που ταΐζουμε»… Ε, λοιπόν, δεν θα φροντίσουμε πια
κανέναν. Γιατί «ο λύκος
κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώση άλλαξε μήτε την κεφαλή του».
Σηκώνουμε λοιπόν ανάχωμα προστασίας να φτιάξουμε τον προσωπικό μας παράδεισο και τη δική μας κόλαση. Τόπους απροσπέλαστους σε παρείσακτους εισβολείς.
Κι εγώ, βλέπω πως είναι ώρα
ν' αφήσω κατά μέρος τις όποιες κακοτοπιές που, αλίμονο, πολλές φορές μας
αναγκάζουν να διαβούμε, για να δώσω χώρο σ’ ένα θαυμάσιο δώρο που έλαβα χτες.
Αριστέα σ’ ευχαριστώ!
Εκτίμησα πάρα πολύ το δώρο σου,
μα… πιο πολύ τούτο που μου ’γραψες:
Το σύμπαν επιστρέφει πολλαπλάσια!
Πάντα το σύμπαν επιστρέφει πολλαπλάσια!Συμφωνώ με την Αριστέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα χαρείς το δωράκι σου αγαπητέ μου Στράτο, και δώσε χρόνο στον χρόνο!
Αντιγράφω κατι που μόλις βρήκα...ψάχνοντάς το:
Τρία πράγματα στη ζωή δεν γυρίζουν πίσω:
Ο Χρόνος, η Κουβέντα που είπες και… οι Ευκαιρίες.
Τρία πράγματα μην αρνηθείς στη ζωή:
Την Ηρεμία, την Εντιμότητα και… την Ελπίδα!
Τρία πράγματα φθείρουν τη ζωή:
Ο Εγωισμός, η Υπεροψία και… ο Θυμός.
Τρία κοσμήματα στολίζουν τη ζωή μας:
Η Αγάπη, η Οικογένεια και… οι αληθινοί Φίλοι.
Τροφή για σκέψη, προς όλους μας!
Κι επειδή ακόμα ο Χρόνος είναι στο ξεκίνημά του, Καλή χρονιά!
Μ εκτίμηση πάντα!
Σ’ ευχαριστώ, Βαρβάρα! Πάντα ελπίζω.
ΔιαγραφήΑναμφίβολα, αυτό που βρήκες ψάχνοντας και το μοιράστηκες εδώ μαζί μου, είναι τροφή για σκέψη. Το αντιγράφω…
Και πάλι σ’ ευχαριστώ. Και ανταποδίδω ευχές!
Πόσο όμορφη παρουσίαση ενός ταπεινού δώρου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτράτο, σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
Συγκινήθηκα. Η ιστορία των Ινδιάνων είναι ο πιο εύστοχος τρόπος για μιλήσουμε γαι το ...καλό! Σώνει το κακό! Το βαρέθηκα! Θέλω έναν κόσμο όμορφο πραγματικά, που οι άνθρωποι θα δίνουν με την καρδιά τους, άσχετα από τι παίρνουν. Ακόμα και η αχαριστία θα ατονίσει πιστεύω αν όλοι προσπαθούσαμε να δίνουμε και να δίνουμε!
Και ναι το σύμπαν επιστρέφει πολλαπλάσια! Και πιο σημαντικά από τα υλικά είναι τα ψυχικά δώρα!
Σε ευχαριστώ !
@
Ταπεινή και η παρουσίασή μου, Αριστέα. Τεράστιο το ευχαριστώ μου για το δώρο ψυχής!
ΔιαγραφήΑυτό θα επισκιάσει -θέλω να πιστεύω- όλα τα κακώς κείμενα και θα αναδείξει
-ελπίζω- το «ορθώς ποιείν»…
Εγώ ευχαριστώ!
ειδες Στρατο πως υπαρχουν ανθρωποι και ανθρωποι;
ΑπάντησηΔιαγραφήκαμμια φορα σκεφτομαι πως αδικως κατηγορουμε, απλα και μαλακα φευγουμε οχι για να αποριψουμε κατι που δεν μας βολευει αλλα για να στραφουμε προς αυτο που ειναι ανοιχτο για μας και μας καλει..
Η Αριστεα ειναι το εξαιρετικο μας κοριτσι ;)
φιλια πολλα!
Ναι, Στέλλα μου, το βλέπω και το πιστεύω. Πολλές φορές το έχω πει: «Άνθρωποι και ανθρωπάκια»… Τα ανθρωπάκια ξεσκεπάστηκαν… Αλλά τ’ αφήνω στην άκρη για να δώσω περισσότερα στους Ανθρώπους. Που αγαπώ και μ’ αγαπάνε.
ΔιαγραφήΜικραίνει, βέβαια, κι άλλο ο κόσμος, μεγαλώνουν όμως οι αγκαλιές!
Ακριβώς αυτή είναι η Αριστέα και την «κόντεψα» από σένα…
Να ‘σαι γερή και δυνατή για να κάνεις αυτά που ποθείς!
Εχεις απόλυτα δίκιο Στράτο για το ανάχωμα προστασίας !! Για την ψυχική μας ισορροπία , την αξιοπρέπειά μας , τα πιστεύω μας !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πολυτάλαντη κοινή μας φίλη Αριστέα σου χάρισε ένα κομμάτι από την υπέροχη ψυχή της !!!
Να είσαι όλο και περισσότερο προστατευμένος!!!
Αναγκαίο πλέον το ανάχωμα, Νικόλ, για μένα πρωτίστως. Έδωσα κι έχασα αρκετό χρόνο. Ε μα πια, φτάνει…
ΔιαγραφήΑς χτίσουμε τώρα «μια πάμφωτη Κόλαση με τα υλικά ενός χαμένου Παράδεισου...»
Φτάνει να κρατήσουμε όλα αυτά που λες, την ψυχική μας ισορροπία, την αξιοπρέπειά μας, τα πιστεύω μας και τις δικές μας επιθυμίες, τις αμαρτίες τα αισθήματα και τα συναισθήματα.
Σ’ ευχαριστώ!
Στο διάβαα της ζωής μας είναι πολλές φορές που η ζωή η ίδια μας οδηγεί όπως λες κι εσύ (σε μονοπάτια που δεν θα θέλαμε να τα περπατήσουμε.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το πιο χειρότερο είναι ότι όταν βρεθείς σε μια τέτοια περίπτωση οι άλλοι που σε βλέπουν σε ακούν και σε κρίνουν νομίζουν ότι κι εσύ είσαι σαν αυτούς που η τύχη τάφερε να κάνεται παρέα στο ίδιο μονοπάτι.
Αλλά η εσωτερική αρετή τα δικά σου πιστεύω διαμαρτύροντε, το χειρότερο απ όλλα είναι όταν υποχρεώνεσαι από τις περιστάσεις να συνεχίζεις να λαμβανεις μέρος χωρίς να ασπάζεσαι την ιδεολογία ή τα πιστεύω των άλλων.
Μέχρι που φθάνει τι σχοινί στον κόμπο, ως εδώ και μη παρέκει...
Α! να σε συγχαρώ για το δωράκι από την φίλη Αριστέα.
Πάντα με την αγάπη μου
Γαβριήλ
.
Γράφεις: «Αλλά η εσωτερική αρετή τα δικά σου πιστεύω διαμαρτύρονται, το χειρότερο απ’ όλα είναι όταν υποχρεώνεσαι από τις περιστάσεις να συνεχίζεις να λαμβάνεις μέρος χωρίς να ασπάζεσαι την ιδεολογία ή τα πιστεύω των άλλων».
ΔιαγραφήΕ, πλέον, φίλε αυτό το κατεστημένο έσπασε. Το «ανάχωμα» ήταν μια λύση… Χαραμίζεσαι. Άνοιξα πόρτες και παράθυρα να καθαρίσει το περιβάλλον. Ας μη αναφέρω κι άλλα, φίλε. Είναι που ορκίστηκα κιόλας…
Δεν ξέρω τι επιστρέφει το σύμπαν, Πιστεύω όμως στον Θεό, παιδιά, Σ' Εκείνον που το δημιούργησε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα άλλα, ανθρώπινα, καλώς ή κακώς ταϊσμένα!
Μεγάλο θέμα για συζήτηση, μα επείγουν άλλα!
"ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΑ" τα "Υστερόγραφα μιας διαδρομής" σου, Στράτο!
Εν πορεία ή σε κάποια άλλη Στάση ανάρτησης, τα ξαναλέμε!
Καλημέρα μας, όλη μέρα μας!
Αναμφίβολα… Εκείνος είναι ο Δημιουργός κι εμείς υπό την σκέπη του.
ΔιαγραφήΤο θέμα έχει πολλές όψεις, Κατερίνα, το κλείνεις λοιπόν και πας για άλλα. Υπάρχουν και κάτι άλλα που μας προσφέρει η ζωή.
Σ’ ευχαριστώ πολύ!
Είδα τον περίπατο που το έβγαλες…
Και πάλι σ’ ευχαριστώ!
Εγω θα ευχηθώ να κρατήσεις την υπόσχεση στον εαυτό σου και να αλλάξεις πορεία,όλα τα υπόλοιπα είναι φθορά .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς δέχτηκες το δώρο σου και πάντα δώρα να παίρνεις Στράτο
Αγαπητή μου Χαρά, είναι αλήθεια… λοξοδρόμησα… Κι αυτό το λάθος μονοπάτι έφερε πολλά στο φως. Πολλά αποκαλύφθηκαν. Ιδίως ξεσκεπάστηκαν συμπεριφορές. Τώρα που γνωρίζουμε το «ποιόν»… δεν έχω λόγο να ανακατεύομαι με άτομα και «καταστάσεις που δεν αξίζουν»… Δεν θα υπάρχει «συνέχεια… όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα». Ακριβώς για τη φθορά… Και την υποτίμηση…
ΔιαγραφήΧρήσιμες οι συμβουλές σου. Σ' ευχαριστώ!