Λίγα απαραίτητα για να μπορέσουμε ν’ αφουγκραστούμε
την τροχιά του Χρόνου που φεύγει…
Ένα κομμάτι άνεμος που έπεσε στο δρόμο
κάθισε κι έπαιξε στα σύρματα του ηλεκτρικού
μια μελωδία σιγανή
αφιερωμένη στη διάθεσή μου…
Του δρόμου την απίστευτη ερημιά, παίρνω μια χούφτα συννεφιά
και στην ψυχή μου σπέρνω.
Άρχισε ψύχρα, το γύρισε ο καιρός (κι ο Χρόνος) σε αναχώρηση… Παραμερίστε το κλωνάρι από γκι, πάρτε το ρόδι απ’ το δίσκο και δώστε του μια να σπάσει να πεταχτούν οι ρώγες του παντού, όχι για τίποτε άλλο παρά έτσι για γούρι…
*** -***
Εύχομαι ολόψυχα σε όλους εσάς φίλους, επισκέπτες αλλά και περαστικούς χαρούμενα Χριστούγεννα και να δεχτείτε τον καινούργιο Χρόνο με Αγάπη, Ειρήνη, Ελπίδα, Υγεία, Δημιουργικότητα και Αισιοδοξία!!!
οι ευχές μου...* Κάποιες λέξεις, κάποιοι στίχοι είναι ανάσες της ποιήτριας Κικής Δημουλά
Μηθυμναίος