Αγία Βαρβάρα… Τάμα, ευχαριστία;
Μόνο ρότες και σχέδια ήξερε να κάνει, και… όνειρα. Όνειρα για ταξίδια. Κι ύστερα άλλα όνειρα μιας ακαθόριστης επιστροφής. Πίσω ήθελε, σ’ απάνεμα λιμάνια να γυρίσει, που... αγάπησε. Εκεί, όπου τους ξεφτισμένους κάβους είχε αφήσει… να περιμένουν.
Αμαλία, Μου λείπει κάτι από τη φλυαρία, της… ξεγνοιασιάς σου…
Τωρα, μάνα να είσαι, γυναίκα, κόρη ή κρυφή ερωμένη;
Δεν μπορεί, κάτι απ’ όλα αυτά θα είσαι… Τι άλλο;
Αχ,
Ιωάννα… Πόσους ανέμους θα έχεις παραπλανήσει, πόσες ελπίδες θα έχεις ξελογιάσει… Ετοίμασε, τώρα, τα δίχτυα σου καλή ψαριά θα έχεις.
«Κι είμαι στο μόλο και μετρώ / βαρκούλες άλλες χίλιες δυο / που μοιάζουνε με μένα /με τα πανιά σκισμένα...»
Διαφυγή: όνειρο νοτισμένο από την αρμύρα της θάλασσας…
Αυτή η φιγούρα σου, Καπετάν Φουρτούνα μου, ένας απόηχος είναι, μου φαίνεται.
Της... γαλήνης σου.
Mithymnaios