ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ

Μόνο μια πύρινη κόλαση. Δεκάδες νεκροί.

Άνθρωποι εγκλωβισμένοι και εγκαταλελειμμένοι.

Περιουσίες που έγιναν στάχτη. Πολύτιμα δάση και καλλιέργειες καταστράφηκαν.

Η μεγαλύτερη τραγωδία όλων των εποχών συντελέστηκε τούτο το Σάββατο στην Ελλάδα.
Οι εγκληματίες θα πρέπει να τιμωρηθούν με τον ίδιο τρόπο

που αυτοί επέλεξαν να τιμωρούν τη φύση.

Αιγαιοπελαγίτικη ομορφιά

Regatta Αιγαίου 2007

*

Τη Δευτέρα 20 Αυγούστου, από το λιμάνι της Μυτιλήνης, ξεκίνησαν τα 73 συνολικά σκάφη που συμμετέχουν στους 7ους Διεθνείς Ιστιοπλοϊκούς Αγώνες Ανοικτής Θάλασσας (Aegean Regatta 2007) με μια εντυπωσιακή εκκίνηση την πρώτη διαδρομή μεταξύ Μυτιλήνης – Μόλυβου, απόσταση 31 ναυτικών μιλίων.
Το μεσημέρι, πέρασαν από την παραλία της Εφταλούς για να τερματίσουν στο γραφικό λιμάνι του Μολύβου.

Εκεί παρέμειναν τα σκάφη όλο το βράδυ και το πρωί της άλλης μέρας, έτσι φάνταζε το ήρεμο λιμάνι. Γεμάτο κατάρτια.

Με μια γαληνεμένη θάλασσα, χάρμα οφθαλμών.

Την επόμενη μέρα (Τρίτη 21) επιφύλαξαν ένα πλούσιο θέαμα στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Μόλυβου-Πέτρας, όπου έγιναν οι «inshore» ιστιοδρομίες «Όρτσα-Πρίμα» και «παλινδρομική κίνηση» αντίστοιχα για τις κατηγορίες IMS και ORG Club, συνολικής απόστασης 12 ναυτικών μιλίων.

Το βράδυ στο λιμάνι του Μολύβου, στα πλαίσια της παραμονής των πληρωμάτων της Ρεγγάτας, πέρα από τη βράβευση των νικητών, δόθηκε και μια συναυλία με το μουσικό συγκρότημα «Υπόγεια Ρεύματα» με πλήθος κόσμου να έχει κατακλείσει όλο τον χώρο.

Το πρωί της Τετάρτης στις 10, τα σκάφη έκαναν πανιά για το νησί της Λήμνου. Μια απόσταση 62 ναυτικών μιλίων. Οι δυο παρακάτω φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους.

Κι από τη Λήμνο θα αναχωρήσουν το πρωί της Παρασκευής για την τελευταία και μεγαλύτερη σε απόσταση ιστιοδρομία των αγώνων (76 ναυτικά μίλια), με τελικό προορισμό τη Σκόπελο στις Βόρειες Σποράδες.

Mithymnaios

Πλεούμενα στο Μόλυβο

Μια καλημέρα θέλω να πω και να καλωσορίσω τα μικρά τούτα πλεούμενα που αγναντεύω απ’ το παράθυρό μου τα πρωινά. Να ρωτήσω, θέλω, να μου πουν για πού τραβάνε και να τους ευχηθώ καλές ψαριές να έχουν…

Mithymnaios

ΤΑ ΞΩΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΟΥ

Σειρά Δεύτερη

Συνεχίζω σήμερα με τη δεύτερη σειρά
με φωτογραφίες απ’ τα ξωκλήσια του Μολύβου.
Ξωκλήσια μικρά και ταπεινά που στέκουν εκεί, μόνα τους,

να περιμένουν αυτούς που θα σπρώξουν τη πόρτα τους

ν’ ανάψουν ένα κερί, να προσκυνήσουν

*

Η Αγία Μαρίνα ένα μικρό ξωκλήσι που στις 17 Ιουλίου,

ημέρα που τιμάται η μνήμη της,

ο μικρός χώρος ξεχειλίζει από πιστούς, τόσο ντόπιους

όσο και ξένους που έχουν έλθει για τις διακοπές τους.

Της Αγίας Θεοκτίστης της Μηθυμναίας, γιορτάζει την τελευταία Κυριακή του Ιουλίου

με πολλές παραδοσιακές εκδηλώσεις.
Τρία νησιά έχουν σαν καύχημα την Αγία Θεοκτίστη.

Η Λέσβος στην οποία γεννήθηκε,

η Πάρος στην οποία έζησε τριάντα πέντε χρόνια ασκητική ζωή
και η Ικαρία στην οποία απεβίωσε

Η Αγία Παρασκευή σχεδόν μέσα στο χωριό. Κι αυτή μια Αγία καλοκαιρινή

που εορτάζεται στις 26 Ιουλίου.

*

Άγιος Νεκτάριος, ένα μικρό ιδιωτικό ξωκλήσι μέσα στο κτήμα του καλού φίλου και λογοτέχνη της Μήθυμνας (Μόλυβου) Φαίδωνα Θεοφίλου.

Των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης.

Ναι, μην σας παραξενεύει υπάρχουν κι αυτοί.
Τάμα υπέρ σωτηρίας του παιδιού του, στην είσοδο του κτήματος
Αθανασίου Λεμπέση.

Mithymnaios