Δυο-τρεις σταγόνες έτυχε και χάρισα στη Ντόρα
κι εκείνη μου επέστρεψε έναν ωκεανό!
Κάποιες φορές τα λόγια ξεχειλίζουν απ’ το καλάθι της ψυχής
και γίνονται αγκαλιές…
Σ' ευχαριστώ θερμά για όσα λες και είμαι σίγουρος πως είν’ απ’ την καρδιά σου! Τα αισθήματα είναι αμοιβαία και το ξέρεις...
Υ.Γ. Είχα κρατήσει αυτά τα αποκόμματα της εφημερίδας από τότε… από τα χρόνια της ξενιτιάς. Όταν επέστρεψα τα κουβάλησα μαζί μου. Βρήκα το αρχείο και τα ξαναδιάβασα. Θεώρησα, επειδή ήξερα πως αρχείο εσύ δε κρατούσες, ότι όλα αυτά θα έπρεπε να βρίσκονται στα χέρια δικά σου. Αυτό έκανα.
Ένα σου λέω: Η γραφή σου μοσχοβολάει ακόμη. Aφιέρωσέ της χρόνο.
Και δεν το λέω μόνο εγώ.
Δέξου με τις ευχαριστίες μου και δυο φυλλαράκια δυόσμο.
Στράτος
Μηθυμναίος
Η ποίηση δεν γράφεται αλλά ζωγραφίζεται με λουλούδια και ιδαιίτέρως γαλάζιου χρώματος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας εύχομαι η πηγή της νεότηος να μην στερεύσει ποτέ,
Χαιρετισμούς
Γαβριήλ
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ήμουν ποιητής θα έγραφα ποίημα, διάλεξα όμως κάτι λουλούδια (γαλάζιου χρώματος) για να ανταποδώσω τις ευχαριστίες μου.
Την ευχή σου θα την κρατήσω σφιχτά επάνω μου.
Σ’ ευχαριστώ, φίλε μου?
Hi! I could have sworn I've been to this blog before but after going through a few of the articles I realized it's new to me.
ΑπάντησηΔιαγραφήNonetheless, I'm certainly pleased I found it and I'll be bookmarking it and checking
back frequently!
My web blog: longeveity