Τελικά όλους τέτοιες μέρες μας κυριεύει το σύνδρομο της υπερκατανάλωσης. Λόγω των ημερών έχει γίνει συνήθεια η ανταλλαγή δώρων. Εξόρμηση στα μαγαζιά ή στα εμπορικά κέντρα όλοι, με τις ατέλειωτες λίστες στα χέρια, ψάχνοντας τα δώρα που θα πρέπει να κάνουμε. Για μικρούς και μεγάλους, για μας ή για αγαπημένα πρόσωπα. Φορτωμένοι πακέτα και σακούλες (πατείς με πατώ σε) ανάμεσα σ’ ένα ταλαίπωρο πλήθος, όλοι με τον ίδιο σκοπό Δεν ξέρω αν και κατά πόσο έφτασε το εορτοδάνειο ή ο 13ος μισθός , τέλος πάντων... για όλα. Και το δίλημμα: θα αρέσουν όσα διαλέξαμε; Θα αισθανθούμε τουλάχιστον ευχάριστα βλέποντας την έκφραση που διαγράφεται στα πρόσωπα όλων όσων θα ανοίγουν τα δώρα που τους κάναμε τούτες τις μέρες.
Τέτοιες μέρες, τέτοιες σκέψεις...
Τέτοιες μέρες, τέτοιες σκέψεις...
Mithymnaios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!