«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

27 Ιουν 2007

Ταξιδεύοντας για τη Λέσβο

Η ΕΜΥ είχε προαναγγείλει τον επερχόμενο καύσωνα μέσα στον Ιούνιο, έτσι κι εγώ είπα να την κάνω φέτος νωρίς για το νησί μου. Το είχα ανάγκη… Ο καύσωνας ήταν η δικαιολογία για να το επισπεύσω. Άρχισα την προετοιμασία, να στοιβάζω δηλαδή όλα τα χρειαζούμενα, για τις καλοκαιρινές διακοπές μου. Άρχισα που λέτε να γράφω σ’ ένα χαρτί όλα όσα θα έπρεπε να έχω μαζί μου, αλλά και όλες τις υποχρεώσεις για να μην αφήσω πίσω μου εκκρεμότητες. Εννοώντας τα γνωστά: φως, νερό, τηλέφωνο, τράπεζα κ.λ.π. Ό,τι μου ερχόταν στο μυαλό το σημείωνα, κι εδώ ένιωσα το πόσο εξαρτημένος ήμουν με τούτα τα ηλεκτρονικά, γιατί τα πρώτα που άρχισα να σημειώνω ήταν: λάπτοπ, κάμερα, cds, usb, κινητό, φορτιστές…. κι άλλα τέτοια που ξαφνικά έχουν εισχωρήσει στη ζωή μας κι έχουν γίνει σχεδόν απαραίτητα… Κάθε ένα που έβαζα στην άκρη το έσβηνα συγχρόνως απ’ το χαρτί.
Επιβιβάστηκα στο πλοίο κι όλα όσα είχα στο μυαλό μου έμειναν στη στεριά, ό,τι έμεινε, έμεινε… δεν υπάρχει λόγος τώρα να το σκέπτομαι. Ας χαλαρώσω στο σαλόνι διαβάζοντας τις εφημερίδες που προμηθεύτηκα για το ταξίδι. Τρία τρανταχτά βαπορίσια σφυρίγματα ήταν το σινιάλο ότι ξεκινούσαμε. Μπουνάτσα η θάλασσα και καταγάλανη. Η γνωστή θάλασσα του Ιουνίου. Όνειρο! Το ταχύπλοο βαπόρι ανέβασε κι άλλο την ταχύτητα, είχαμε απομακρυνθεί κάπως από τον Πειραιά και ήταν επιτρεπτό να το κάνει. Βγήκα στο κατάστρωμα να το επιβεβαιώσω και να συνειδητοποιήσω ότι ταξιδεύω… Το καράβι άφηνε ένα τεράστιο αφρισμένο διάδρομο, σχίζοντας τη θάλασσα σα να την όργωνε. Ταξιδεύαμε…

Μεταξύ διαβάσματος, συζήτησης, βόλτας φτάσαμε στη Χίο. Δέσιμο, αποβίβαση, επιβίβαση, μαστίχα και γλυκά του κουταλιού από τους μικροπωλητές που έκαναν την είσοδό τους για να πουλήσουν. Τώρα πια δυο ώρες έμειναν και θα πιάναμε Μυτιλήνη. Ο ήλιος έπιασε τον κατήφορο κι αντικρίζοντας το αστραποβόλημά του πάνω στη γαληνεμένη θάλασσα, έφτανε για να πεις: είναι όμορφος ο κόσμος και δώρο η ζωή…


Καλά, για τις συγκινήσεις που με πλημμυρίζουν, φτάνοντας στον τόπο μου, δεν θα σας τις εκθέσω, το έχω κάνει άλλες φορές, είναι γνωστές… Όμως αυτό που παθαίνεις αντικρίζοντας τον Μόλυβο, μόλις φτάνεις στη στροφή του Αϊ-Γαλάτη, είναι άλλο πράγμα, δεν έχει ταίρι. Είναι η γνωστή εικόνα που έχω βάλει εδώ… στην επικεφαλίδα μου. Θα το ζω και θα το ξαναζώ και κάθε φορά θα με συγκινεί. Δεν υπάρχει περίπτωση.
Την άλλη μέρα το πρωί με το που ξύπνησα και άνοιξα το παράθυρο μια θάλασσα καθρέφτης με περίμενε να με καλωσορίσει. Τι θαύμα είναι τούτο ψιθύρισα… Είναι τέτοια η απόλαυση των αισθήσεων και των παραισθήσεων που γεννάει μια απέραντη αγάπη για τη φύση και αυτό που μένει είναι να την προσεγγίσεις, να την καταλάβεις, να φτιάξεις στέκια και καταφύγια να βολεύεις την ψυχή σου και να γίνεις κομμάτι της.

Το ότι ο Μόλυβος διαθέτει τόσες ομορφιές, απ’ αυτές που κάθε φορά και αυθόρμητα τις χαρακτηρίζω, σαν «ανυπέρβλητες», «απαράμιλλες», «ανεπανάληπτες» κι άλλα τέτοια ενθουσιώδη θα τα περιορίσω εδώ για να έχουμε να τα πούμε σίγουρα μιαν άλλη φορά, στη συνέχεια.
Εύχομαι να έχετε κι εσείς ένα καλό καλοκαίρι.

Mithymnaios

16 Ιουν 2007

«Εχασα την πίστη μου στα παλιά τραγούδια...»

Τους «Στοχασμούς της από τη Γάζα»
μοιράζεται με τη διαδικτυακή κοινότητα η 28χρονη Χέμπα,
που ενημερώνει καθημερινά το ιστολόγιό της
για τη νέα έκρηξη βίας στη Μέση Ανατολή.

«Εχω χάσει την πίστη μου στα παλιά πατριωτικά τραγούδια....», ξεκινά η Χέμπα την κατάθεσή της στις 12 Ιουνίου, και συνεχίζει: «Στη Γάζα και πάλι έχουν ξεσπάσει συγκρούσεις μεταξύ της Φατάχ και της Χαμάς. Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Οι συγκρούσεις έχουν πάρει τις διαστάσεις εμφυλίου πολέμου και πιστεύω ότι κάθε πλευρά θέλει να επιτύχει στρατιωτική νίκη. Μπορείτε να φανταστείτε να είστε εγκλωβισμένοι στο σπίτι σας, στην κουζίνα σας, με τα παιδιά σας, το ίδιο να συμβαίνει και στους γείτονες, και να μην έχετε ηλεκτρικό για τουλάχιστον 10 ώρες, (...) και να ακούτε έξω πυρά, πυραύλους και φωνές. Τρομοκρατημένη έβλεπα τα κοριτσάκια μου πετρωμένα, κρυμμένα κάτω από τις κουβέρτες, με το δάχτυλο στο στόμα και παγωμένο βλέμμα. (...) Ζήσαμε 24 ώρες τρόμου νομίζοντας ότι οι συγκρούσεις διαδραματίζονταν στο διπλανό δωμάτιο. (...) Δεν πιστεύω πλέον ότι οι δύο πλευρές μπορούν να γεφυρώσουν τις διαφορές τους ή να προχωρήσουν σε βιώσιμη συμφωνία. Φοβάμαι. Πιστεύω ότι όπως και άλλες κοινωνικές αλλαγές, οι βίαιες συγκρούσεις θα διαρκέσουν για καιρό, μπορεί και χρόνια. Αντίο, λοιπόν, στο παλαιστινιακό όνειρο, το οποίο είναι, όπως κάθε άλλο εθνικό όνειρο, όνειρο ελευθερίας, τιμής, ενότητας και επιτυχίας. Γιατί πρέπει να είναι τόσο άσχημο; Γιατί πρέπει να είναι αιματοκυλισμένο; Πώς συνέβησαν αυτές οι ιδεολογικές και ηθικές αλλαγές χωρίς να το καταλάβουμε; Πώς οι στρατιώτες έφτασαν στο σημείο να αλληλοσκοτώνονται χωρίς να νοιάζονται για τις απώλειες των αμάχων; Δεν έχω ιδέα. Ψέματα ακούγονται από το ραδιόφωνο, που μιλά για τον εχθρό, και ο εχθρός τώρα υποτίθεται ότι είναι οι Παλαιστίνιοι... Τι ειρωνεία».

Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (16/06/2007)

Mithymnaios

10 Ιουν 2007

Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΟ 2015

Σύμφωνα με έρευνες και προβλέψεις του ΟΗΕ, τα επόμενα 7-8 χρόνια ο πληθυσμός της γης θα έχει φτάσει γύρω στα 7 δισεκατομμύρια. Επομένως αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε θα πρέπει –αν μη τι άλλο- να μάθουμε να συνυπάρχουμε...
9 χώρες της Ασίας, 4 της Αφρικής, 3 της Β. & Ν. Αμερικής και 2 της Ευρώπης θα είναι αυτές με τις περισσότερες αυξήσεις.
Αναλυτικά:
* Ασία: (η Τουρκία από 74.877.000 σε 82.640.000, Το Ιράν από 71.208.000 σε 79.917.000, Το Πακιστάν από 163.630.000 σε 103.419.000, η Ινδία από 1.169.016.000 σε 1.260.370.000, η Ταϊλάνδη από 62.828.706 σε 69.064.000, η Κίνα από 1.319.000.000 σε 1.392.980.000, Το Βιετνάμ από 87.375.000 σε 95.029.000, οι Φιλιππίνες από 88.706.300 σε 96.840.000).
* Αφρική: (η Αίγυπτος από 75.498.000 σε 88.175.000, η Νιγηρία από 148.093.000 σε 160.931.000, η Αιθιοπία από 77.127.000 σε 97.155.000, η Δημοκρατία του Κονγκό από 62.636.000).
* Β. & Ν. Αμερική: (ΗΠΑ από 301.990.000 σε 325.723.000, το Μεξικό από 103.263.388 σε 119.146.000, η Βραζιλία από 186.500.000 σε 209.401.000)
* Ευρώπη: (η Αγγλία από 60.209.500 σε 61.417.000, η Γερμανία από 82.310.000 σε 82.513.000).


Πηγή: The Revision and World Urbanization Prospects
Mithymnaios

4 Ιουν 2007

Με το χρήμα...

Με χρήμα μπορείς να αγοράσεις ένα σπίτι, αλλά όχι μια οικογένεια!
Με χρήμα μπορείς να αγοράσεις ένα ρολόι, αλλά όχι το χρόνο!
Με χρήμα μπορείς να αγοράσεις ένα κρεβάτι, αλλά όχι το όνειρο!
Με χρήμα μπορείς να αγοράσεις ένα βιβλίο, αλλά όχι τη γνώση!
Με χρήμα μπορείς να πληρώσεις ένα γιατρό, αλλά όχι την υγεία!
Με χρήμα μπορείς να αγοράσεις μια θέση, αλλά όχι τον σεβασμό!
Με χρήμα μπορείς να αγοράσεις το αίμα, αλλά όχι τη ζωή!
Με χρήμα μπορείς να αγοράσεις το σεξ, αλλά όχι την αγάπη!
ANTONY DE CROUD

2 Ιουν 2007

«Καλύτερα εκτέλεση παρά ισόβια...»

«Κουραστήκαμε να πεθαίνουμε από λίγο κάθε μέρα», τονίζουν τουλάχιστον 300 καταδικασμένοι σε ισόβια κάθειρξη στην Ιταλία σε επιστολή τους προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, από τον οποίο ζητούν την επαναφορά της θανατικής ποινής, για να τελειώσει μια και καλή το μαρτύριό τους.
«Η ισόβια κάθειρξη είναι μια βαρβαρότητα, που ξεπερνά κάθε φαντασία. Είναι ένας θάνατος αχνός και αργός. Είναι μια νίκη του θανάτου, καθώς είναι ισχυρότερη από τον ίδιο τον θάνατο», γράφουν. Στην Ιταλία οι καταδικασθέντες σε ισόβια μπορούν να λαμβάνουν άδεια εξόδου ύστερα από 10 χρόνια κάθειρξης, να είναι σε καθεστώς ημιελευθερίας ύστερα από 20 χρόνια και ελεύθεροι υπό όρους ύστερα από 26 χρόνια, σε περίπτωση καλής διαγωγής τους.
Ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας απάντησε ότι «παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή το θέμα, το οποίο ανήκει στην άμεση δικαιοδοσία του Κοινοβουλίου και της Κυβέρνησης».



(Από τον ημερήσιο τύπο)