«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

30 Νοε 2007

1η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

Η προστασία μας αφορά όλους... ας μην κρυβόμαστε!

Για άλλη μία χρονιά ο απολογισμός από το μέτωπο της μάχης με τον ιο HIV/AIDS δεν είναι θετικός. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ειδικού Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για το HIV/AIDS της UNAIDS, υπολογίζεται ότι σήμερα ζουν παγκοσμίως με τον ιό 39,5 εκατομμύρια άνθρωποι – αριθμός ο οποίος είναι κατά 2,6 εκατομμύρια μεγαλύτερος από τον τελευταίο απολογισμό του 2004. Κάθε μέρα 11.000 άνθρωποι μολύνονται από τον ιό, με τους νέους ηλικίας 15-24 ετών να αντιπροσωπεύουν το 40% του αριθμού αυτού. Τα πλέον ανησυχητικά ποσοστά αυξήσεων των κρουσμάτων παρουσιάζονται στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και τη Ν.Α. Ασία, ενώ στις περιοχές της Υποσαχάριας Αφρικής - αν και παρατηρείται μικρή μείωση των μολύνσεων κατά 7% - το AIDS συνεχίζει να αποτελεί αιτία αποδεκατισμού του πληθυσμού των χωρών αυτών.
Δυστυχώς όμως και για την Ελλάδα, ο απολογισμός κάθε άλλο παρά θετικός είναι. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ αλλά και του Κέντρου Αναφοράς AIDS του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας τα κρούσματα έχουν αυξηθεί σε ποσοστό 25%.
Mithymnaios

19 Νοε 2007

Η Λειτουργία της Μήθυμνας

Στη Μήθυμνα απόθεσα τ' αποτυπώματα
της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας,
που τα ξαναβρήκα στην αντρική ωριμότητα.
Τώρα ξαναπατώ στα ίδια αποτυπώματα...
-
Αντικρύζω τη Μήθυμνα
με σκέπη τα πορτοκαλόχρωα παράπονα του ήλιου.
Από ζευγάρια ματιές δύο,
μπήγω στις κλειδώσεις της ομορφιάς της
κι αποθέτω τους άρτους μου στο κάστρο της ελπίδας της.

Χρυσοδεμένη του ήλιου η Μήθυμνα
με τις πόρπες των βραχόβιων αγίων.

Το φως ξεπερνά τις διαστάσεις του, τρυπώντας τα βότσαλα
που θα γίνουν φυλαχτά της μοναξιάς.


Τ’ αγκάθια με τον λουλακί, τον κίτρινο, τον κόκκινο ανθό,
ακκίζουν τη συστολή του αιθέρα.

Τα υδρόβια φυτά απλώνονται με ρυθμό απεραντοσύνης,
πίσω τους κρυμμένοι, ο αστακός κι ο ξιφίας
πλέκουν το θαλάσσιο σεβασμό τους
που σε λίγο θ' αναδυθεί
συμμαχώντας στην επιφάνεια με τον ήλιο.
-
Οι στίχοι είναι από το ποιητικό έργο "Η Λειτουργία της Μήθυμνας" του Φαίδωνα Θεοφίλου
Οι φωτογραφίες του Στράτου Δουκάκη

5 Νοε 2007

Καμιά φορά, και με το λίγο ταξιδεύεις…

Η τέχνη της φύσης
-*-

Πέφτοντας μάλλον, ο αέρας του άλλαξε τη ρότα
κι έτσι μονάχο βρέθηκε ανάμεσα στα βότσαλα,
ήχους της θάλασσας να απολαύσει…

Μέσα από τις δυσκολίες που βρίσκει,
στο πυκνό και ξερό φύλλωμα,
καταφέρνει να ξετρυπώσει και ν’ ανθίσει δίνοντας
χρώμα στο μουντό καφέ του περιβάλλοντός του...

Πως μπορείς ν’ αντέξεις δίχως να το απαθανατίσεις;
Ποιος μπορεί να μην υποκλιθεί στο μεγαλείο της φύσης;
Φύτρωσε, μόνο, μόνο του… πάνω στη ζεστή άμμο!

Φύτρωσε πάνω στο βράχο, χωρίς χώμα και νερό.
Φυτά που μπορούν να ζουν
ενάντια στους νόμους της φύσης και της λογικής.
Φυτά που εκμεταλλεύονται
ελάχιστες ρωγμές και υμνούν τη ζωή.
Παράδειγμα συμβίωσης…

Αγκαθωτή έκπληξη…

Mithymnaios