Στη Μήθυμνα απόθεσα τ' αποτυπώματα
της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας,
που τα ξαναβρήκα στην αντρική ωριμότητα.
Τώρα ξαναπατώ στα ίδια αποτυπώματα...
-
μπήγω στις κλειδώσεις της ομορφιάς της
κι αποθέτω τους άρτους μου στο κάστρο της ελπίδας της.
Χρυσοδεμένη του ήλιου η Μήθυμνα
με τις πόρπες των βραχόβιων αγίων.
Το φως ξεπερνά τις διαστάσεις του, τρυπώντας τα βότσαλα
που θα γίνουν φυλαχτά της μοναξιάς.
κι αποθέτω τους άρτους μου στο κάστρο της ελπίδας της.
Χρυσοδεμένη του ήλιου η Μήθυμνα
με τις πόρπες των βραχόβιων αγίων.
Το φως ξεπερνά τις διαστάσεις του, τρυπώντας τα βότσαλα
που θα γίνουν φυλαχτά της μοναξιάς.
Τ’ αγκάθια με τον λουλακί, τον κίτρινο, τον κόκκινο ανθό,
ακκίζουν τη συστολή του αιθέρα.
Τα υδρόβια φυτά απλώνονται με ρυθμό απεραντοσύνης,
πίσω τους κρυμμένοι, ο αστακός κι ο ξιφίας
πλέκουν το θαλάσσιο σεβασμό τους
που σε λίγο θ' αναδυθεί
συμμαχώντας στην επιφάνεια με τον ήλιο.
-
-
Οι στίχοι είναι από το ποιητικό έργο "Η Λειτουργία της Μήθυμνας" του Φαίδωνα Θεοφίλου
Οι φωτογραφίες του Στράτου Δουκάκη
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ το κείμενο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ οι εικόνες!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Καλησπέρα! Κι εγώ να τα επαινέσω όλα ήρθα. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το κείμενο για το Λάκη, όπου το ποίημα του Ασίζ Νεσίν είναι συγκλονιστικό. Και το βιντεάκι το ίδιο. Είδες που έκανα ανάρτηση και να εκφράσω κι από δω ευχαριστίες.
Και φυσικά το ποστ, σε κείμενα και εικόνες, όπως πολύ σωστά είπε και η Γλαρένια.
Ευχαριστούμε Μηθυμναίε μου! Η ποιότητα και η αισθητική σου μας ξεκουράζουν και μας ταξιδεύουν. Περπάτησα και τις εικόνες της Ελλάδας στο κοινό μπλογκ που έχετε σήμερα και το ψαχούλεψα για τα καλά. :) Πολύ όμορφο!
Καλό βράδυ!
Ένα κομμάτι της Καβάλας, μου θυμίζουν
ΑπάντησηΔιαγραφήοι φωτογραφίες:το κάστρο και την
παλιά πόλη.Πανέμορφες εικόνες και
λέξεις που με ταξίδεψαν.
Όμορφη μέρα εύχομαι!
Τόσο τα λόγια, όσο και οι εικόνες, υπέροχα όλα, Στράτο μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα