σε υπερθετικό βαθμό!!!
30 Δεκ 2008
To New York City
σε υπερθετικό βαθμό!!!
24 Δεκ 2008
Εξομολόγηση, Ευχές και... Κάλαντα
Τα όνειρά του, μέχρι τώρα (και κατά κάποιον τρόπο και βαθμό) έγιναν πραγματικότητα. Πέτυχε! Τώρα μπροστά του έχει μια πραγματικότητα που θα πρέπει με υπομονή, επιμονή, στόχους και πειθαρχία αλλά και με τις σωστές επιλογές να την κάνει Όνειρο και νόημα ζωής.

Κάτω στα Ιεροσόλυμα, στης Βηθλεέμ την πόλη,
-Χριστέ, για δώσ’ μου τα κλειδιά
18 Δεκ 2008
απ’ το ταξίδι μας…
11 Δεκ 2008
Όλα έχουν ειπωθεί...

10 Δεκ 2008
«Κάποτε θα ’ρθουν να σου πουν…»
Οι παρακάτω στίχοι είναι από το τραγούδι:
«Κάποτε θα ’ρθουν να σου πουν…»
Κάποτε θα ’ρθουν να σου πουν…
Πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
Και πως σε θένε...
Eχε στο νου σου το παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
Ψέματα λένε…
Κάποτε θα ’ρθουν γνωστικοί
Λογάδες και γραμματικοί
Για να σε πείσουν…
Εχε το νου σου στο παιδί,
Κλείσε την πόρτα με κλειδί,
Θα σε πουλήσουν….
Και όταν θα έρθουν οι καιροί
Που θα έχει σβήσει το κερί στην καταιγίδα,
Υπερασπίσου το παιδί,
Γιατί αν γλιτώσει το παιδί,
υπάρχει ελπίδα…
«Μην αναρωτηθείς τι ζητούν αυτά τα πανέμορφα παιδιά στους δρόμους τώρα που δεν έχουν νόημα συγνώμες και ενοχικά βουρκωμένα μάτια. 'Aκουσα παιδικές φωνές σε ώριμα τραγούδια σαρωτικά που διαπερνούν τη θλίψη. Οι γροθιές διεκδίκησης οι ανάσες ζωογόνες οι δρόμοι φωτεινοί και κυρίως ανθρώπινοι. Και μη με συμπονέσεις. Απλά πάρε τα λόγια μου στο δισάκι σου κι εξαργύρωσε την πείρα μου στους αγώνες των αυριανών ημερών».
Γιώργος Δουατζής
Μηθυμναίος
9 Δεκ 2008
Τα ψέματα εκείνων που μας διαφεντεύουν…

«Έχουμε Δημοκρατία. Λειτουργούμε σε καθεστώς Δημοκρατίας. Έχουμε τους μηχανισμούς εκείνους τους οποίους προστατεύουν τη Δημοκρατία. Θέλω να τονίσω ότι οι μηχανισμοί αυτοί λειτουργούν με πρώτο γνώμονα την προστασία της αξίας και των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Και αυτό θα πράξουμε. Αυτό το οποίο θέλω να πω είναι το εξής: Άλλο η εικόνα, άλλο η πραγματικότητα. Δεν αγνοώ αυτό το οποίο συμβαίνει. Είναι εκείνο το οποίο με θλίβει. Η Αστυνομία όχι μόνο είναι παρούσα, αλλά κάνει τα πάντα και η Αστυνομία και η Πυροσβεστική, για να αντιμετωπίσουν όλους εκείνους που εκμεταλλεύονται με τον ποιο στυγερό τρόπο ένα θλιβερό γεγονός, τον θάνατο ενός νέου παιδιού. Κάνουν τα πάντα για να προστατέψουν τις περιουσίες των ανθρώπων και τις ζωές των ανθρώπων και βέβαια αν αντιληφθεί κανείς υπό ποιες συνθήκες και η Αστυνομία και η Πυροσβεστική και ο κρατικός μηχανισμός ενεργούν αυτή τη στιγμή. Θα το δείτε αύριο. Δεν μπορώ να προκαταλάβω αυτό το οποίο θα κάνει ο Πρωθυπουργός. Εκείνο που θέλω να τονίσω και το λέω προς όλους τους πολίτες αυτή τη στιγμή είναι ότι πρέπει όλοι να αναλογιστούμε ποιους σκοπούς εξυπηρετούν όλοι αυτοί οι οποίοι ανεξέλεγκτα σε διάφορες πόλεις, σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας, βάζουν πυρκαγιές και συγκρούονται με τις Δυνάμεις της Αστυνομίας. Θέλω να τονίσω ότι οι Δυνάμεις τις Αστυνομίας είναι παρούσες, όπου είναι δυνατόν να είναι παρούσες».
Υ.Γ. Διαβάστε και για Το Μικρό Αγόρι του ποιητή Γιώργου Δουατζή από την ιστοσελίδα του Κώστα Δουρίδα.
7 Δεκ 2008
Αγωνία και Προβληματισμός
Εν τω μεταξύ, νεκρός άλλος ένας νέος από σφαίρα ειδικού φρουρού της αστυνομίας. Σάββατο βράδυ στην περιοχή των Εξαρχείων. Αποτέλεσμα να ξεσπάσουν ολονύκτιες συμπλοκές μεταξύ αστυνομικών και αντιεξουσιαστών. Μια έκρυθμη κατάσταση επικρατεί στην Αθήνα. Πρωτοφανή και βίαια επεισόδια και τεράστιες οι ζημιές που προκλήθηκαν στο κέντρο της Αθήνας.
Ανεξέλεγκτη και η κατάσταση σήμερα! Βαρβαρότητα και φωτιές στο διάβα της πορείας. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά.
Φυσικά και είναι απόλυτα δημοκρατικό δικαίωμα καθενός πολίτη να διαδηλώνει και να διαμαρτύρεται όταν νιώθει να αδικείται. Το θέμα όμως είναι αν πετυχαίνουν το στόχο τους ή αν έχουν τον αντίκτυπο που θα έπρεπε. Κι ακόμα γιατί θα πρέπει να υπάρχουν νεκροί και καταστροφικές ζημιές σε περιουσίες πολιτών που καμιά σχέση έχουν μ’ όλα αυτά.
Γιατί;
Αν όλα, όπως το ευχόμαστε, αύριο ησυχάσουν, θα ακούσουμε και πάλι όλα αυτά που πάντα ακολουθούν. Λόγια, λόγια, μεγάλα λόγια. Τα ίδια όπως πάντα: Θα αποδοθούν ευθύνες! Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο… και η γνωστή παρέλαση στο γυάλινο κουτί για να εκφράσουν τη θλίψη και την οδύνη τους… για το χαμό του νέου. Αλλά και την αηδία και την αγωνία όλων μας για το τι μέλει γενέσθαι.
Αγωνία. Προβληματισμός…
Εποχή ανησυχίας, μελαγχολίας, βανδαλισμού!
Και μετά;
2 Δεκ 2008
Της αγάπης την ουσία τη μετρώ στην απουσία
Μηθυμναίος