«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

10 Δεκ 2008

«Κάποτε θα ’ρθουν να σου πουν…»

Ψέματα λένε…


Οι παρακάτω στίχοι είναι από το τραγούδι:

«Κάποτε θα ’ρθουν να σου πουν…»

Κάποτε θα ’ρθουν να σου πουν…

Πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν

Και πως σε θένε...

Eχε στο νου σου το παιδί,

κλείσε την πόρτα με κλειδί,

Ψέματα λένε…

Κάποτε θα ’ρθουν γνωστικοί

Λογάδες και γραμματικοί

Για να σε πείσουν…

Εχε το νου σου στο παιδί,

Κλείσε την πόρτα με κλειδί,

Θα σε πουλήσουν….

Και όταν θα έρθουν οι καιροί

Που θα έχει σβήσει το κερί στην καταιγίδα,

Υπερασπίσου το παιδί,

Γιατί αν γλιτώσει το παιδί,

υπάρχει ελπίδα…

«Μην αναρωτηθείς τι ζητούν αυτά τα πανέμορφα παιδιά στους δρόμους τώρα που δεν έχουν νόημα συγνώμες και ενοχικά βουρκωμένα μάτια. 'Aκουσα παιδικές φωνές σε ώριμα τραγούδια σαρωτικά που διαπερνούν τη θλίψη. Οι γροθιές διεκδίκησης οι ανάσες ζωογόνες οι δρόμοι φωτεινοί και κυρίως ανθρώπινοι. Και μη με συμπονέσεις. Απλά πάρε τα λόγια μου στο δισάκι σου κι εξαργύρωσε την πείρα μου στους αγώνες των αυριανών ημερών».

Γιώργος Δουατζής

Μηθυμναίος

5 σχόλια:

  1. ........γιατί αν γλυτώσει το παιδί....υπάρχει ελπίδα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπερασπίσου τα παιδιά, το Ελληνικό μέλον, μαζί και την πατρίδα, γιατί όλοι ξέρουμε χωρίς παιδιά Δεν υπάρχει η συνέχιση ζωής της Ελλάδας πατρίδας.
    Δυστυχώς Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, όπως τότε τα χρόνια εκείνα του εμφυλίου που ο Έλληνας σκότωνε Έλληνα και ανάγκασε εμάς τα τότε παιδιά να φύγουμε...
    Ποιος έχασε; όλοι μας κι εμείς και η Ελλάδα.

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πόσο βροντερά
    απ' όλες τις γωνιές της Γης
    διατυμπανίζουμε ότι διψάμε για ήρωες!
    Τούτη τη φορά, όλο το βάρος ήταν να το σηκώσει στους τρυφερούς ώμους του ο αδικοχαμένος Αλέξανδρος...
    Η ζωή δεν αλλάζει με τους μικρούς αγγέλους...
    Οι δυνατοί, ακόμη κρατούν τον ταύρο καλά δεμένο!

    Στράτο μου, μ'ένα "καλημέρα"
    από τη Νέα Υόρκη.
    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιατί αν γλιτώσει το παιδί,

    υπάρχει ελπίδα…

    Αχ..το παιδί το σκότωσαν...
    και πολύ από τη ψυχή μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Δήμητρα, - @ pylaros, - @ ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ,
    @ mareld,

    Τα παιδιά, αυτά τα παιδιά με τα τσαλαπατημένα όνειρα, κραυγάζουν: "Μη μας ρίχνεται άλλα δακρυγόνα, κλαίμε από μόνοι μας"

    Γι' αυτό και το σταχτί χρώμα του ιστολογίου μου... Ελπίζω γρήγορα να ξαναπάρει το χρώμα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!