Εν τω μεταξύ, νεκρός άλλος ένας νέος από σφαίρα ειδικού φρουρού της αστυνομίας. Σάββατο βράδυ στην περιοχή των Εξαρχείων. Αποτέλεσμα να ξεσπάσουν ολονύκτιες συμπλοκές μεταξύ αστυνομικών και αντιεξουσιαστών. Μια έκρυθμη κατάσταση επικρατεί στην Αθήνα. Πρωτοφανή και βίαια επεισόδια και τεράστιες οι ζημιές που προκλήθηκαν στο κέντρο της Αθήνας.
Ανεξέλεγκτη και η κατάσταση σήμερα! Βαρβαρότητα και φωτιές στο διάβα της πορείας. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά.
Φυσικά και είναι απόλυτα δημοκρατικό δικαίωμα καθενός πολίτη να διαδηλώνει και να διαμαρτύρεται όταν νιώθει να αδικείται. Το θέμα όμως είναι αν πετυχαίνουν το στόχο τους ή αν έχουν τον αντίκτυπο που θα έπρεπε. Κι ακόμα γιατί θα πρέπει να υπάρχουν νεκροί και καταστροφικές ζημιές σε περιουσίες πολιτών που καμιά σχέση έχουν μ’ όλα αυτά.
Γιατί;
Αν όλα, όπως το ευχόμαστε, αύριο ησυχάσουν, θα ακούσουμε και πάλι όλα αυτά που πάντα ακολουθούν. Λόγια, λόγια, μεγάλα λόγια. Τα ίδια όπως πάντα: Θα αποδοθούν ευθύνες! Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο… και η γνωστή παρέλαση στο γυάλινο κουτί για να εκφράσουν τη θλίψη και την οδύνη τους… για το χαμό του νέου. Αλλά και την αηδία και την αγωνία όλων μας για το τι μέλει γενέσθαι.
Αγωνία. Προβληματισμός…
Εποχή ανησυχίας, μελαγχολίας, βανδαλισμού!
Και μετά;
Φοβερό οπτικοακουστικό ντοκουμέντο
Βίντεο από την δολοφονία του Αλέξη (7/12/2008)
Μηθυμναίος
σήμερα το πρωί με το που ξύπνησα ήταν το πρώτο πράγμα που άκουσα...κάθε μέρα έχουμε όλο και περισσότερους λόγους να τρομάζουμε για την επόμενη-κυριολεκτικά-μερα που θα έρθει...
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Ασχημο, πολύ άσχημο το πρωινό ξύπνημά μας, όπως και η cook σχολίασε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑύριο σκέφτομαι συν τοις άλλοις ΚΑΙ τους εργατούπαλλήλους των 600Ε που θα παραμείνουν άνεργοι, κανείς δεν ξέρει για πόσο...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Στράτο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς, εδώ στη Ν.Υ., το είδαμε από το κανάλι 7!
Δεν έδωσαν βέβαια πολλές λεπτομέρειες, μα όσα είδαμε ήταν μια φοβερή εικόνα των Εξαρχείων...
Ωραία,Στράτο μου! Αντί να δείχνουμε κάτι καλο, να μαθαίνει ο΄κόσμος ότι η αστυνομία σκότωσε ένα 16χρονο παιδί!
Το αν είχε δίκιο(!) ή όχι, ήταν ένα 16χρονο παιδί, κάποιας άμοιρης μάνας!
Ότι και να πω, ζούμε σε μια εποχή όπου δεν γνωρίζουμε από που και πόσο κοντά θα είναι το κακό...
Με μια λυπημένη καληνύχτα,
Υιώτα
Θλίψη απέραντη και απογοήτευση. Όσο μεγαλώνω, τόσο λιγότερο πιστεύω στον Άνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά Στράτο!
Καλημέρα Στράτο και φίλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιωπώ.Βουβός πόνος.Βουβή οργή.
Μόνο ένα φίλοι μου...
Dana,αν χάσουμε τη πίστη μας στον άνθρωπο,
αν αφήσω το δηλητήριο να με σπαράξει,
τότε δεν θα μπορέσω να ξανακοιτάξω στα μάτια τα παιδιά...
δεν θα μπορέσω να σταθώ ξανά στην τάξη,δασκάλα στα μάτια τους, στο πνεύμα τους και την ψυχή τους...
Γι'αυτό καλή μου,νιώθω χρέος μου να αντισταθώ σε ό,τι προσπαθεί να με αλλοιώσει και να μ'αποξενώσει από την ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ύπαρξή μου.
Στράτο μου..εδώ δεν μπορώ να πω τίποτα για την δικιά σου μέρα σήμερα..μόνο σου στέλνω φιλάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορούσε να είναι ο 16χρονος λεβεντάκος μου, που ξέρω ότι θα ήταν εκεί.Σήμερα μαζί με άλλους αριστούχους θα περάσει την ημέρα και το βράδυ του, στην αίθουσα του νόμπελ με τους νομπελίστες.
-Μαμά! Πάντα λέω με υπερηφάνεια ότι είμαι Έλληνας.
Σήμερα ντρέπομαι..τι θα πω όταν με ρωτήσουν..πόσο λυπάμαι..
Τι να πω στο παιδί μου..
Ντρέπομαι που είμαι άνθρωπος..
Φρίκη!!!Φτάνει πια..
...Kάποτε θα'ρθουν γνωστικοί
ΑπάντησηΔιαγραφήλογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν...
Έχε το νου σου στο παιδί.
Κλείσε την πόρτα με κλειδί.
Θα σε πουλήσουν...
Και όταν θα'ρθουν οι καιροί
που θα'χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα.
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα...
@ cook,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχεις άδικο, Αναστασία. Έζησα τέτοιες στιγμές εκεί όπου ζούσα, τόσα χρόνια, τώρα τα ζω κι εδώ στην Ελλάδα, και πίστεψέ με… τρομάζω!
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι, «συν τοις άλλοις», Γλαρένια μου, μήπως και το μυαλό των παιδιών αλλά και των εργατοϋπαλλήλων εκραγεί και θα εκραγεί –φοβάμαι– στους … δρόμους! Και πάλι…
@ ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που έγινε, «έσπασε» τη βιτρίνα της δημοκρατίας κι έβαλε φωτιά… παντού!!!
Και που; Στην καρδιά της πόλης όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία!
Δυστυχώς, φαίνεται πως μπήκαμε στην ώρα του λυκόφωτος…
@ Dana_Semitecolo,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν πάψουμε να πιστεύουμε στον Άνθρωπο, χαθήκαμε, Βάνα…
Αναλογίζομαι το παιδί αυτό που δεν πρόλαβε να γίνει δεκαεξάρης και να φωνάξει «… σας γαμώ τα λύκεια…» θα θυμάσαι το τραγούδι του Διονύση…
@ ΙΠΠΟΛΥΤΗ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε σκέπτομαι, Ιππολύτη εσύ που, όπως λες σήμερα θα κοιτάξεις στα μάτια τα παιδία-μαθητές σου… Τι να τους πεις… Στην όψη σου θα δουν τη σιωπή σου, θα νιώσουν το βουβό πόνο σου, θα τους επηρεάσει η βουβή οργή σου…
Και τι να κάνεις; Δεν μπορείς να σκύψεις το κεφάλι…
Δεν ξέρω σε συλλογίζομαι.
@ mareld,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ, Μαρελντάκι που με θυμήθηκες αλλά και για το θαυμάσιο αφιέρωμα, σήμερα, στο blog σου!
Σε λατρεύω…
Χαίρομαι που ο αριστούχος λεβέντης και καμάρι σου θα βρεθεί με άλλα «Σουηδάκια» στην αίθουσα των Νόμπελ όπου δυο δικοί μας Έλληνες μας έκαναν περήφανους! Αυτούς να έχει για ίνδαλμα για να ‘ναι πάντα περήφανος γι την καταγωγή του!!! Από μένα κι άλλες τέτοιες αξιώσεις.
Σαν γονείς πονάμε για το θλιβερό χαμό του 16χρονου Αλέξανδρου… και συνεπώς ντρεπόμαστε…
@ ΙΠΠΟΛΥΤΗ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα μου ‘φερες στο νου τον Σιδηρόπουλο…
«Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν
και πως σε θένε…
Έχε τον νου σου στο παιδί κλείσε την πόρτα με κλειδί»
Ψέματα λένε...
Κι εγώ να σε ρωτήσω με άλλους στίχους: «Ποιος τη ζωή μας, ποιος την κυβερνά;»
Αγωνιώ και συμπάσχω
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά
σου εύχομαι από καρδιάς...
Στράτο μου Χρόνια σου Πολλά,
γερά κι' ευτυχισμένα,
του κόσμου όλα τα καλά
να 'χεις αποκτημένα!!!!<
Να τα 100σεις!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γλαρένια μου, Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!!! Οι ευχές σου θωπεύουν την τραυματισμένη διάθεση όλων μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά!
Σήμερα Δευτέρα, βλέπω στην τηλεόραση τα γεγονότα της περασμένης νύχτας στην Ελλάδα, βλέπω την δολοφονία του 16 χρονου. Ακούω στα αυτιά μου τους σπαραγμούς της κοινωνίας, διάβασα στα νέα μέσω υπολογιστή ότι αναρχικοί κουκουλοφόροι φταίνε για όλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εντύπωση που δίνει στο εξωτερικό, Δεν υπάρχει κράτος δεν εφαρμόζοντε οι νόμοι, ένα πραγματικό χάος, διερωτώμαι ποιος να Φταίει;
Μήπως η κυβέρνηση υπόσχεται με λόγια του αέρα;
Είναι πράγματι ακαταλάβητο, τι φταίει η μάνα που έχασε το γιο της; τι φταίνε οι καταστηματάρχες που τους τα έκαψαν, γιατί να βανδαλίζουν ξένη περιουσία, όπως αυτοκίνητα, γιατί να επιτρέπει το κράτος να κυκλοφορούν στους δρόμους άτομα με κουκούλες;
Είδα στην Αγγλία ή Γερμανία να καίνε την ελληνική σημαία στα προξενεία...
Ε! αυτό δεν είναι ντροπή;
Το πιο κάτω είναι δική μου σκέψη:
(Όταν φύγαμε απ' την Ελλάδα προ πολλά χρόνια φύγαμε απ' τον εμφύλιο, ο γείτονάς σου σου έβγανε το μάτι,αλλά ποτέ δεν ξεκόψαμε το ομφάλιο λώρο από το μέρος μας.)
Έχω και μια απορία, στο κράτος τως Ελλήνων δεν υπάρχει νόμος;
-------------------------------
Τώρα ποιοι κρύβωνται από πίσω, ποιοι έχουν συμφέρον την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας, μήπως είναι, όπως παλιά όπου οι έλληνες πλήρωναν την μη υπακοή τους σε μια ορισμένη γραμμή ξενόφερτης πολιτικής προπαγάνδας, με το να φανατίζοντε και να σκοτώνει ό ένας τον άλλο;
Γαβριήλ
Στράτο μου, δεν σε ξέχασα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε, μου είχες πει "...8.. και 8..."
Πολύχρονος!
"...unforgetable, that's what you are... " we love you!
Για τη Μαρέλντ?
Τί να ευχηθώ παρά "άξια Μάνα, 'αξιο παιδί" να ζουν με αγάπη, υγεία και μάτια δακρυσμένα από περηφάνεια και συγκίνηση... και στο άλλο σου, Μαρέλντ μου! Ό,τι το καλύτερο!
Όσο για την Ιππολύτη μου;
Ότι θυμό κι αγανάκτηση είχα μαζέψει,
εκείνο το ποίημα, γροθιά στο στομάχι! Όταν μιλάμε-μιλάτε για παιδιά, η ψυχή μου λειώνει.
(μόνο που για μας τους μακρινούς, φίλη μου, δεν έβαλες τίνος είναι οι στίχοι και πια ήταν η αιτία που γράφτηκε.)
Έκανες τα μάτια μου να καίνε!
Cook, Φύρδην-Μίγδην, Ντάνα, Γαβρίλη, συμμερίζομαι τις απόψεις σας. Τί κρίμα, αντί να περηφανευόμαστε, εδώ, για την καταγωγή μας, να μένουμε με χείλη στιφά, αμήχανοι πώς να δικαιολογήσουμε αδικαιολόγητες καταστάσεις αναρχίας και νtροπής.
Υιώτα Στρατή,
Νέα Υόρκη
Στράτο μου,χθες στα παιδιά μου μποστά δε στάθηκα βουβή...Ούτε βουβή την οργή μου ένιωσαν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες το μάθημα ήταν διαφορετικό.
Ρωτάω την πρώτη ώρα τα δωδεκάχρονα παιδιά τη γνώμη τους για ό,τι συμβαίνει.Τι νομίζεις απάντησαν;
-Κυρία,αυτό που έγινε δεν έπρεπε να γίνει.Δεν αξίζει να χαθεί μια ζωή για μια τόσο ασήμαντη αφορμή.
Αλλά και από την άλλη,τι φταίνε οι απλοί άνθρωποι να μην μπορούν να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα με την οικονομική καταστροφή που τους βρήκε;Δεν είναι σωστά πράγματα, κυρία ,αυτά...
Και εγώ στέκομαι εκεί μπροστά τους...κρύβοντας το βουβό κλάμα μου...ψάχνοντας λέξεις απλές να εξηγήσω τα ανήκουστα...έχοντας πάντα γνώμονα να είμαι αληθινή και ταυτόχρονα να προφυλάξω τις ψυχούλες μου απ'το αιματοκύλισμα...
"Πώς να κρυφτείς απ'τα παιδιά
έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα
Και μας κοιτάζουν με μάτια
σαν κι αυτά,
όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα..."
(ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ)
Χαμήλωσα...
Μικρυνα...
Έγειρα στο δικό τους δέντρο που κρατά όρθιο τον κόσμο...
Τότε βρήκα λέξεις.
Γιατί τα παιδιά από πάντα ξέρουν.
Και όσα δεν ξέρουν,τα διαισθάνονται
πρωτόγονα.Με το δυνατό τους ένστικτο.
Γιατί τα παιδιά πάντα θα περιμένουν τα Χριστούγεννα.
Γιατί,
για τα παιδιά αξίζει η ζωή να είναι γιορτή.
Μιλήσαμε μία ώρα...Πήγαμε μακρυά...
Ως και για το ποιον συμφέρει να δρούν στους δρόμους οι κουκουλοφόροι...
Κλείσαμε τη μέρα μας με αγκαλιές και φιλιά...Και χαμόγελα...
Τρυφερή μου Γιώτα,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγγνώμη για την παράλειψη.
Οι στίχοι είναι του Λευτέρη Παπαδόπουλου και η μουσική του Θεοδωράκη.
Ερμηνευτές Σιδηρόπουλος,Φαραντούρη και άλλοι πολλοί.
Δεν γνωρίζω πότε και γιατί γράφτηκε.Θα το ψάξω, δος μου λίγο χρόνο.
Σας χαιρετώ με χαμόγελο κι ας είναι πονεμένο...
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι, φίλε, είμαστε μια Ακυβέρνητη Πολιτεία αναμένοντας τον επόμενο νεκρό!
Χάος και αναρχία, απίστευτα πράγματα. Ήθελα να ξέρω που πήγε ο Πολιτισμός μας…
Ντροπή και Οργή μας διακατέχει όλους εδώ.
Δεν έζησα αυτή την εποχή του εμφυλίου που λες, αλλά τούτο σα να είχε μεγαλύτερη βαρβαρότητα.
Τώρα το ποιοι κρύβονται πίσω απ’ όλα αυτά δεν το γνωρίζω. Μου είναι αδύνατο να πιστέψω οτιδήποτε.
@ ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ’σαι καλά Υιώτα. Σ’ ευχαριστώ για τις ευχές σου!
Μόνο να, δεν το χάρηκα με όλα τούτα τα απίστευτα που συμβαίνουν εδώ.
Τα σχόλιά σου που αφορούν τους φίλους εδώ το αφήνω στους ίδιους.
@ ΙΠΠΟΛΥΤΗ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈκανες ό,τι μπορούσες με τα παιδιά. Δεν είναι ανάγκη να χαμηλώνεις κι αν το αποτέλεσμα, όπως γράφεις, ήταν αγκαλιές και φιλιά ήταν ότι καλύτερο! Η αγάπη να πρυτανεύσει κι όχι το μίσος.
@ ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ & ΙΠΠΟΛΥΤΗ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει μια παρεξήγηση, απ’ όσα γνωρίζω γι’ αυτό το τραγούδι. Ο Θεοδωράκης αρχικά έγραψε τη μουσική στο τραγούδι "Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. Στη συνέχεια και ύστερα από κάποια παρεξήγηση ο Μίκης έβγαλε τους στίχους του Λευτέρη από το τραγούδι και έβαλε κάποιους άλλου του Γιάννη του αδερφού του (Μη με προδώσεις)
Πάντως θα το ψάξω…