Η τέχνη της φύσης
-*-
Πέφτοντας μάλλον, ο αέρας του άλλαξε τη ρότα
κι έτσι μονάχο βρέθηκε ανάμεσα στα βότσαλα,
ήχους της θάλασσας να απολαύσει…
Μέσα από τις δυσκολίες που βρίσκει,
στο πυκνό και ξερό φύλλωμα,
καταφέρνει να ξετρυπώσει και ν’ ανθίσει δίνοντας
χρώμα στο μουντό καφέ του περιβάλλοντός του...
Πως μπορείς ν’ αντέξεις δίχως να το απαθανατίσεις;
Ποιος μπορεί να μην υποκλιθεί στο μεγαλείο της φύσης;
Φύτρωσε, μόνο, μόνο του… πάνω στη ζεστή άμμο!
Φύτρωσε πάνω στο βράχο, χωρίς χώμα και νερό.
Φυτά που μπορούν να ζουν
ενάντια στους νόμους της φύσης και της λογικής.
Φυτά που εκμεταλλεύονται
ελάχιστες ρωγμές και υμνούν τη ζωή.
Παράδειγμα συμβίωσης…
Αγκαθωτή έκπληξη…
Mithymnaios
τα σχόλιά σου και οι φωτογραφίες σου είναι εφάμιλλες σε ομορφιά κι εφάμιλλες σε ευαισθησία. να 'σαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησαν πολύ οι φωτογραφίες και οι σχολιασμοί σου. Έχει δίκιο η Άμπθα. Ευαισθησία κι ομορφιά. Ανάδειξη λεπτομερειών της φύσης, που μόνο τα πολύ ευαίσθητα μάτια παρατηρούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε που τις μοιράστηκες μαζί μας.
Ευχαριστούμε και για το άρθρο του Εμπρός. Πρέπει να ήταν πολύ καλή παράσταση όπως την περιέγραψες. Πράσινα κεραμίδια ε; Και τί ευφάνταστη η σκηνοθέτρια!
Πάντα τέτοια να έχουμε Μυθημναίε μου!
* Μηθυμναίε εννοώ ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚεκτημένη βλακεία... είμαι απίστευτα κουρασμένη απόψε...
ΤΕ-ΛΕΙ-Ο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟ-ΝΑ-ΔΙ-ΚΟ!!!!
ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ!!!!
Η ζωή χαμογελάει, εκεί που δεν την περιμένεις. Θα έχεις δει κάτι σκυλάκια (φυτά) που ξετρυπώνουν μέχρι και στις υδρορροές.
Η Σταυρούλα η Σκαλίδη είχε προ ημερών μια τέτοια φωτο
Τα κρίνα της 3ης φωτο,τα έχω και στο εξοχικό της Γλαρούπολης. Γονατιστοί με το Γλάρο σκάβαμε την άμμο (φύονται σε αρκετό βάθος), πήραμε και άμμο και τα έχω σε μια γωνιά στον κήπο. Από άρωμα...θεϊκά!!!!
Η μουσική σου επένδυση θαυμάσια..έχεις και countdown... μεγάλες προόδους βλέπω.
ΜΠΡΑΒΟ!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
τρυφερές οι φωτογραφίες και πολυ γλυκά τα σχόλια,ειδικά η πρωτη μου άρεσε πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήχρόνια πολλά να σου στείλω κι απο εδώ για τη γιορτή σου,στα έστειλα κι απο το μπλογκ μου,και η Μπετυ ως ειδική,μου εξήγησε γιατί ως Στρατος γιορτάζεις των Ταξιαρχών :)
φιλια πολλά
Αναστασία, ποια είναι η εκδοχή της Μπέτυ; Θα ήθελα να την ξέρω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Στράτο ή Στρατή; Χρόνια πολλά έστω καθυστερημένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον, συγχαρητήρια θερμά για το καταπληκτικό αυτό ποστ με τις υπέροχες φωτο της φύσης και τα πολύ φιλοσοφημένα ταιριαστά σχόλιά σου (όλο αυτό δικό σου!!)
Δεύτερον, η δική μου εξήγηση έχει σχέση με το χαρακτηρισμό του Αρχάγγελου Μιχαήλ ως στρατηλάτη΄(=διοικητής στρατού σε νικηφόρο πόλεμο). Διότι ο Μιχαήλ ήταν που είπε το "στώμεν καλώς" στις Αγγελικές Δυνάμεις όταν έγινε η γνωστή απόπειρα "πραξικοπήματος"από ένα αγγελικό τάγμα το οποίο τελικά εξέπεσε και κατήντησε να μας ενοχλεί αντί να μας επικουρεί όπως ήταν ταγμένο...
Στην Αγιάσο βρεθήκαμε πέρυσι το καλοκαίρι. Εκεί έχουν ένα όμορφο καφέ οι κουμπάροι μας(από γάμο και βάφτιση)που λέγεται το "Καφέ των Θεόφιλων" απέναντι απο το ναό της Παναγιάς. Δεν περάσαμε όμως απο τα μέρη σας, μόνο τη Μυτιλήνη επισκεφθήκαμε και τα Βατερά όπου μείναμε(μας φάνηκε παράδεισος λόγω της απομόνωσης και της ησυχίας!)Καταλαβαίνεις, από τη βουή της Αθήνας να βρεθείς στα Βατερά...μου φάνηκε ότι βρέθηκα στο ρομαντικό παρελθόν της μαμάς και του μπαμπά μου! Θα τα ξαναπούμε.
Για τις Betty & COOK
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν εξηγώ: Άλλο το όνομα Ευστράτιος (Στράτος) κι άλλο το Στρατής. Το Λεσβιακό (και μικρασιατικό) Στρατής παράγεται από το στρατηγός, εξού και γιορτάζουμε στις 8 Νοεμβρίου, ημέρα των Ταξιαρχών. Ο Ευστράτιος γιορτάζει στις 13 Δεκεμβρίου. Το «κάμωμα» με τους Μυτιληνιούς Στρατήδες που έγιναν Ευστράτιοι ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα όταν υποχρεωτικά δημιουργήθηκαν δημοτολόγια. Kαι ήλθαν τότε κάποιοι κονδυλοφόροι Πελοποννήσιοι (ανάθεμά τους) γραφιάδες και κάποιοι «ιδιωτικώ δικαίω αναμορφωτές» εθίμων εκατοντάδων ετών και κάναν τους Στρατήδες... Ευστράτιους. Σε πείσμα όμως όλων αυτών, εμείς οι Μυτιληνιοί αν και Ευστράτιοι κατ’ όνομα και κατά ταυτότητα γιορτάζουμε των Ταξιαρχών (8 Νοεμβρίου). Γι αυτό, ειδικά για Μυτιληνιούς Στράτους, υπάρχει αυτό το «παραθυράκι», αφού αυτός ο Αρχάγγελος κάθησε κοντά τους στις δύσκολες ώρες, σ’ αυτόν τάξανε, σ’ αυτόν εξομολογηθήκανε και σ’ αυτόν χαρίσανε το όνομα τους. Έτσι λοιπόν σαν Μυτιληνιός κι εγώ γιορτάζω στις 8 του Νοέμβρη, όχι πως δεν δέχομαι ευχές και στις 13 Δεκεμβρίου αλλά...
Στράτο μουυυυυ.......
ΑπάντησηΔιαγραφήπειράζει που πέρασε και η 13η του μηνός κι' εγώ πάλι καθυστερημένα έρχομαι;
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!!!
ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΛΑ!!! και
ΝΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γλαρένια μου, καθόλου δεν πειράζει, φτάνει που είχες την καλοσύνη να το κάνεις έστω κι αργά. Σ' ευχαριστώ και γι' αυτό και για τα λουλούδια σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο ταξιδεύεις Στράτο μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύχρωνος! Πότε γιόρταζες; Να είσαι σίγουρος πως αν το ήξερα θα σου ευχόμουνα εγκαίρως.
Ότι επιθυμείς, Στράτο μου!
Υγεία και Ευτυχία σε όλους τους τομείς της ζωής σου!
Πολύ ωραίες φωτό, σχόλια και τραγούδι!
Το ξανάπα... νομίζω!
Στις 8 του Νοέμβρη. Των Ταξιαρχών, Κατερινούλα μου, αυτή τη μέρα γιορτάζουμε οι Μυτιληνιοί Στρατήδες... Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου και για τα άλλα σου. Ομοίως εύχομαι και για σένα όλα να σου έρθουν βολικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτρατο
ΑπάντησηΔιαγραφήκοίτα τι ιστορια κρύβεται πίσω απο μια γιορτή...(και είμαστε και πελοποννήσιες!!!χιχι...)
καλη εβδομαδα να εχεις
(σε όποιον εστειλα το μειλ του Louis ξετρελλάθηκε!)