Είναι άσπρη. Παριστάνει την κυρία. Δίνει ψευδαισθήσεις ευτυχίας. Όσο διαρκεί η επίδρασή της, εξαφανίζει τους φόβους για τη ζωή και τους ανθρώπους και γι’ αντάλλαγμα εξουσιάζει αυτόν που την έχει, έτσι ώστε αυτός που την παίρνει να μη μπορεί χωρίς αυτήν. Είναι μια κυρία που δίνει λίγα και τα θέλει όλα. Είναι μια βρώμικη κυρία, κι ας φαίνεται άσπρη, που θέλει να ροκανίζει αργά αλλά σταθερά τη ζωή των νέων ανθρώπων. Νομίζει ότι είναι ανίκητη. Έχει την αλαζονεία όλων
εκείνων που νομίζουν ότι είναι ανίκητοι. Αλλά δε φτάνει να νομίζει, πρέπει και να είναι. Και δεν είναι ανίκητη. Μπορεί να νικηθεί και ν’ αποτελέσει ένα μακρινό εφιάλτη που δεν θα ξαναγυρίσει. Δεν υπάρχει κάτι στη ζωή που να είναι ανίκητο . Οι δυνάμεις του ανθρώπου είναι τόσο απεριόριστες, που ούτε ο ίδιος ο άνθρωπος
φαντάζεται. Τις ανακαλύπτει αργά-αργά όταν αρχίσει να δίνει τον αγώνα του που δεν έχει πισωγύρισμα, με όπλα την καρτερία, την καρτερία, την υπομονή, την επιμονή και την ψυχραιμία, αφού η απογοήτευση και η παραίτηση όσο δικαιολογημένες κι αν είναι, όχι μόνο δεν ωφελούν αλλά χειροτερεύουν τη κατάσταση.
Για να πολεμήσει κάποιος τη τσούλα που παριστάνει την άσπρη κυρία, πρέπει πρώτα να τη γνωρίσει καλά. Πάντα πρέπει να γνωρίζεις καλά τον αντίπαλό σου για να τον νικήσεις. Ύστερα να ζητήσεις τη βοήθεια άλλων ανθρώπων που τη ξέρουν καλά, που έχουν ιδρύσει φορείς, που βοηθούν και οδηγούν με σχέδιο μελετημένο, στη νίκη και την απαλλαγή. Για τον κάθε γονιό που το παιδί του έχει μπλέξει με την άσπρη, μια εικόνα πρέπει να υπάρχει γι αυτόν στον ορίζοντα: «Το παιδί του ελεύθερο απ’ την εξουσία της άσπρης, να πέφτει στην αγκαλιά των γονιών του». Ο γονιός θα πρέπει να διανύσει αυτή την απόσταση μέχρι την εικόνα του ορίζοντα, με πίστη και πείσμα που σιγοκαίει, παρέα με τους ειδικούς που γνωρίζουν καλύτερα τα ύπουλα παιχνίδια της άσπρης. Ας συσπειρωθούν λοιπόν όλες οι δυνάμεις για να γκρεμίσουν αργά αλλά σταθερά την εξουσία της άσπρης …πάνω στα νιάτα.
εκείνων που νομίζουν ότι είναι ανίκητοι. Αλλά δε φτάνει να νομίζει, πρέπει και να είναι. Και δεν είναι ανίκητη. Μπορεί να νικηθεί και ν’ αποτελέσει ένα μακρινό εφιάλτη που δεν θα ξαναγυρίσει. Δεν υπάρχει κάτι στη ζωή που να είναι ανίκητο . Οι δυνάμεις του ανθρώπου είναι τόσο απεριόριστες, που ούτε ο ίδιος ο άνθρωπος
φαντάζεται. Τις ανακαλύπτει αργά-αργά όταν αρχίσει να δίνει τον αγώνα του που δεν έχει πισωγύρισμα, με όπλα την καρτερία, την καρτερία, την υπομονή, την επιμονή και την ψυχραιμία, αφού η απογοήτευση και η παραίτηση όσο δικαιολογημένες κι αν είναι, όχι μόνο δεν ωφελούν αλλά χειροτερεύουν τη κατάσταση.
Για να πολεμήσει κάποιος τη τσούλα που παριστάνει την άσπρη κυρία, πρέπει πρώτα να τη γνωρίσει καλά. Πάντα πρέπει να γνωρίζεις καλά τον αντίπαλό σου για να τον νικήσεις. Ύστερα να ζητήσεις τη βοήθεια άλλων ανθρώπων που τη ξέρουν καλά, που έχουν ιδρύσει φορείς, που βοηθούν και οδηγούν με σχέδιο μελετημένο, στη νίκη και την απαλλαγή. Για τον κάθε γονιό που το παιδί του έχει μπλέξει με την άσπρη, μια εικόνα πρέπει να υπάρχει γι αυτόν στον ορίζοντα: «Το παιδί του ελεύθερο απ’ την εξουσία της άσπρης, να πέφτει στην αγκαλιά των γονιών του». Ο γονιός θα πρέπει να διανύσει αυτή την απόσταση μέχρι την εικόνα του ορίζοντα, με πίστη και πείσμα που σιγοκαίει, παρέα με τους ειδικούς που γνωρίζουν καλύτερα τα ύπουλα παιχνίδια της άσπρης. Ας συσπειρωθούν λοιπόν όλες οι δυνάμεις για να γκρεμίσουν αργά αλλά σταθερά την εξουσία της άσπρης …πάνω στα νιάτα.
Mithymnaios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!