Είναι η καθαρότητα της εικόνας που μου
έδωσε αφορμή
να την κάνω εξώφυλλο κι έγινε η απαρχή
μιας διαδρομής.
Είναι η διάχυτη φλυαρία της ομορφιάς
και της ηρεμίας.
Είναι που την απάλλαξα από τα σαπιέλ, τα
σέπια, και της ώχρας τα χρώματα
βουτώντας το χρωστήρα μου στο γκρίζο της εποχής.
Με αποτέλεσμα να μετατρέψω τα πλάνα κάνοντάς τα…
ασπρόμαυρα.
Είναι οι παροτρύνσεις και οι συμβουλές
των φίλων:
να ξεφύγω από «τα ευτελή και τα
ψυχοφθόρα»,
ν’ αλλάξω κλίμα και θέμα.
Είναι ο αέρας που πήρε τα σύννεφα,
όπως έγραψα πάνω στην εικόνα,
κι έμεινε ο ουρανός καθαρός από
κάθε ενοχή…
Είναι, βεβαίως, και τα λόγια της κυρίας
Τζένης Κουφοπούλου
που, μεταξύ άλλων, έγραψε πως η εικόνα
«αποπνέει γαλήνη και θες να χαθείς
εντός της».
... είναι και τόσα άλλα.
Ηλιόλουστος ο κόσμος σημερα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες σύμμαχος μας να είναι;;;
Καλημέρα
Ναι, Ελένη, ηλιόλουστος, όμως εγώ έτυχε να «φιλοτεχνήσω» τη φωτογραφία στη συννεφιά των προηγουμένων ημερών, ήταν και η προηγούμενη ανάρτηση που χρειαζόταν ένα τέλος κι απάλλαξα τον ουρανό μου από κάθε ενοχή αφήνοντας έναν ατέλειωτο ορίζοντα να χάνεται η ματιά μας.
ΔιαγραφήΝαι αυτός ο κόσμος είναι σύμμαχός μας. Κι έτσι να τον αισθανόμαστε.
Το σχόλιό σου έφτασε διπλό... αλλά διορθώθηκε...
Επι τέλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι πιο ελπιδοφόρο!
Ο ουρανός καθαρός!
Πάντα είναι ο ουρανός καθαρός, εμείς δεν τον νοιώθουμε έτσι.
Σε λίγες μόνο μέρες , φεύγει ο χειμώνας!
Είθε οι μέρες σου να είναι ηλιόλουστες!
Καλή σου μέρα!
Όχι μη το λες αυτό, Μπάρμπυ, δεν είναι πάντα καθαρός ο ουρανός… έχει και κάτι μαύρα και μελανά σύννεφα που, κάποιες φορές, επιμένουν να σε παίρνουν στο κατόπι και να βολτάρουν στα στέκια σου… δήθεν τυχαία…
ΔιαγραφήΜπορεί να μην είναι ηλιόλουστος αλλά καθαρός και δίχως ενοχές σίγουρα!
Καλή σου μέρα!
νομιζω πως αυτη η εικονα περιεχει πολυ ''Στρατο'' μεσα της.
ΑπάντησηΔιαγραφήνα κανεις παντα αυτο που νιωθεις ετσι οπως το νιωθεις χωρις ενδοιασμους, μονο τοτε βγαινει αυθεντικο για την ιδια την ψυχη μας Στρατο
συννεφια σημερα εδω ενω εχθες ελεγες πως ηρθε η ανοιξη.. ζεστη και παλι ομως
πολλα φιλια
Καλή μου Στέλλα, αγαπημένη μου ❤λα, το έπιασες το νόημα. Σωστή η σκέψη σου για τη φωτογραφία. Πιο «πολύ» δε γινόταν. Βλέπεις αρκεί μια αλλαγή του καιρού και της διάθεσης για να ξαναπάρει μπρος εκείνη η λυτρωτική αίσθηση για το διαρκές και το «αιέν»! Ξεφόρτωσα πάντως.
ΔιαγραφήΕδώ έχουμε μια μέρα λιόχαρη, ανοιξιάτικη… πάντως μπερδεμένος ο καιρός.
Καλό απόγευμα, φίλη μου, και… να προσέχεις!
(κι έγινε η απαρχή μιας διαδρομής.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου Στράτο γραφεις: γράφεις (κι έγινε η απαρχή μιας διαδρομής.) κοίταξα την εικόνα, διάβασα το βιβλίο,
η Ευχή μου: Όπως ο αέρας έδιωξε τα σύννεφα κι έμεινε καθαρός ουρανός να είναι και για εσένα έτσι όπως το γράφεις (η απαρχή μιας διαδρομής.) γεμάτη ελπίδες, αισιοδοξία και επιτυχίες!
πάντα με ην αγάπη μου
Γαβριήλ
Αιτία κι αφορμή πρώτη, Γάβο, η καθαρότητα της εικόνας που έγινε εξώφυλλο και διαδρομή. Κι ο χρωστήρας μου που την έκανε ασπρόμαυρη, όπως ήταν συννεφιασμένες, αντίθετα με τις τελευταίες, οι μέρες μας.
ΔιαγραφήΗ διαδρομή από τώρα θα είναι ασυννέφιαστη κι ατέρμονη όπως ο ατέλειωτος ορίζοντάς της.
Η Ευχή σου δεκτή και σύμμαχος ο αέρας, μα… πιο πολύ οι προτροπές –αλλά πιθανότατα και η προτροπή του υποσυνείδητού μου– που με υποχρέωσαν να παρακάμψω τις κακοτοπιές.
Με το χέρι στην καρδιά θα πω ότι αυτή η εικόνα είναι η δική σου ψυχή και ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα !!! Και έχουμε τρόπο να βλέπουμε καθαρούς ουρανούς με γαλήνιο νερό !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια γιατί έχει συνέχεια , βλέπεις είναι η απεραντοσύνη του καθαρού ουρανού !!! Την αγάπη μου !!
Καλημέρα Νικόλ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός ο ατέρμονος ορίζοντας, ο καθαρός ουρανός και επικρατούσα γαλήνη με όλα όσα σήμαναν για μένα θα είναι, όπως το λες κι εσύ, μια συνέχεια σε άλλα μονοπάτια...
Να 'σαι καλά και να περνάς όμορφα!
Καλώς σε βρίσκω στο σπιτικό σου Στράτο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ στον Νότο σήμερα συννέφιασε... χθες και προχθές ήταν καλοκαίρι! Κανονικό καλοκαίρι.
Μου αρέσει το κλίμα και το θέμα σου. Το ίδιο και η καθάρια φωτογραφία σου.
Καλό σου μεσημέρι!
Χαρά μου η παρουσία σου και η επίσκεψή σου, Μαρία, στο σπιτικό μου. Δεν ξέρω πόσο μακριά είναι ο «Νότος» σου, αλλά κι εδώ ο καιρός σήμερα μια συννεφιασμένη άνοιξη.
ΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ από καρδιάς που οι πρώτες σου εντυπώσεις ήταν θετικές για μένα. Θα χαρώ να σε βλέπω εδώ. Κάποια στιγμή θα σε «ψάξω» και θα ανταποδώσω την επίσκεψη.
Καλό βράδυ!
Καταιγίδα και Γαλήνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήAπόρροια ψυχικής διάθεσης!
Αγανακτησμένη ψυχή προκαλεί καταιγίδα...
Eιρηνευμένη ψυχή σκορπά γαλήνη κι’ομορφαίνει την φύση...
Είθε ειρήνη εν παντί!
ΔΤ
Μετά την Καταιγίδα, Δημήτρη μου, αναπόφευκτα επικρατεί η Γαλήνη.
ΔιαγραφήΕλπίζω και εύχομαι να μην υπάρχουνε άλλες καταιγίδες αλλά γαλήνη και καθαρός ουρανός όπως η θάλασσα της φωτογραφίας.
Σ’ ευχαριστώ για τα σοφά λόγια σου!
Καλησπέρα Στράτο .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατώ το βιβλίο σου και κοιτάζω από κει τη φωτογραφία καθώς και τα λόγια σου "η διάχυτη φλυαρία της ηρεμίας".
Αυτό το οξύμωρο που σημείωσες, το βρήκα εξαιρετικό!
Μια εικόνα δεν είναι πάντοτε στατική. Εδώ, σε αυτήν εδώ, θες οι κυματισμοί της αντανάκλασης μέσα στο νερό, θες η ανθρώπινη παρουσία που είναι στο βάθος και δεν ξέρεις αν χάνεται ή έρχεται να σε συναντήσει εγώ βλέπω κίνηση μέσα στην απόλυτη γαλήνη που εκπέμπει!
Κάτι σαν τη "διαδρομή" του τίτλου σου! Έχει κίνηση , διάρκεια και ο καθένας μπορεί να κρατήσει ό,τι θέλει από αυτό!
Μετά από μια δύσκολη μέρα δεν ξέρεις πόσο θα ήθελα να ήμουν πάνω σε μια από αυτές τις βαρκούλες και να ταξίδευα σε γαλήνια νερά....
Πολύ σωστά έκανες, Αριστέα, το να σταθείς απέναντι στην εικόνα και να δώσεις το τι εισέπραξες (κι ό,τι εσύ κράτησες) από αυτή. Ό,τι βλέπει ο καθένας απέναντι κι από ένα πίνακα ζωγραφικής.
ΔιαγραφήΕίναι αυτό το «οξύμωρο», όπως λες, που ώθησε κι εμένα να τη διαλέξω για το εξώφυλλο του βιβλίου. Είναι αυτή η ίδια εικόνα που «πειράζοντάς» την, της έδωσα λόγο με όλες τις αφορμές που χρειαζόμουν για να αλλάξω τη ρότα που με οδηγούσε σε τρικυμία. Είναι από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες.
Θέλω να πιστεύω –και το εύχομαι– πάντα να έρχεται κοντά μας κι όχι να χάνεται η «ανθρώπινη παρουσία» Χρειαζόμαστε αυτό το κοντά.
Καλημέρα με την ευχή η σημερινή ημέρα να μη σου προσφέρει δύσκολα αλλά γαλήνη κι ομορφιές. Δες τι μας χαρίζουν τα άνθη στις αμυγδαλιές…
Τέλος καλό, όλα καλά. Τώρα, θέλω να δω διάρκεια στην ηρεμία..
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα με την αγάπη μου
βάνα
Έτσι είναι, Βάνα, ελπίζω κι εγώ «η διάχυτη φλυαρία της ηρεμίας», που μπορεί να δείχνει «οξύμωρο», όπως το χαρακτήρισε η Αριστέα, ωστόσο θα την προτιμήσω από τα κύματα και τις κακοτοπιές.
ΔιαγραφήΟι συμβουλές σου έπιασαν τόπο…
Αυτές οι φωτογραφίες με το δαντελωτό περίγραμμα, πολύ μ' αρέσουν! Είναι που ξυπνούν γλυκές μνήμες απ' την εποχή του ασπρόμαυρου φιλμ, τότε όμως που η ζωή ήταν φουλ στο χρώμα και στη ζωντάνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεβήκαμε λίγο με τη διάθεση και τα λόγια σου Στράτο.
Καλές "θάλασσες" εύχομαι!
Η φωτογραφία και οι διάφορες επεμβάσεις ή επεξεργασίες αν θες, είναι ένα από τα αγαπημένα μου χόμπι… Μ’ αρέσει να μετατρέπω ακόμη και τις αποχρώσεις των.
ΔιαγραφήΔεν ήταν μόνο ο «λόγος», μήτε η ηρεμία που προσδίδει η φωτογραφία που ανέβασαν τη διάθεση, Μαρία, είναι και τούτες οι ανοιξιάτικες μέρες με όλα όσα τις συνοδεύουν…
Καλή σου μέρα!
Υ.Γ. Έψαξα να βρω τοe-mail σου, μάταια όμως. Αν θέλεις γράψ’ το μου εδώ: mithymnaios@gmail.com
kanelovamaria@hotmail.com
ΔιαγραφήΕυχαριστώ Μαρία!
Διαγραφή