Άνοιξε το παράθυρο,
γλύκανε ο καιρός…
Δες την αμυγδαλιά που
άνθισε και περιμένει τα μάτια σου τα δυο. Eπάνω της!
Γίνε μάρτυρας της στιγμής!
Κοίταξέ την... Μπορεί και να σου μιλήσει...
Κοίταξέ την... Μπορεί και να σου μιλήσει...
Πίστεψέ με.
Κοίτα και θα δεις πως
θα νιώσεις μονομιάς μέσα σου μια εξαίσια μεταβολή!
Κοίτα και θα νιώσεις πως
η καρδιά σου, ξαφνικά θ’ αλλάξει ρυθμό.
Θα νιώσεις να γίνεται
ένα… μικρό θαύμα!
Κι αν δεν το νιώθεις,
είναι γιατί δεν τολμάς να πιστέψεις σ΄ αυτό.
Πίστεψέ με.
Ζήσε μια καινούργια
μέρα, κάνε, έστω μια σκέψη.
Να δώσεις και να
πάρεις ένα χαμόγελο.
Να ορίζεις την
αγάπη ως ζύγι - κι όχι σαν συμφέρον.
Και τότε θα επιβεβαιωθείς πως η ομορφιά γύρω μας βρίσκεται
στο λιτό και απέριττο…
στο λιτό και απέριττο…
Πίστεψέ με.
Κι αν, απ’ όλα αυτά,
τίποτα δεν πιστέψεις, μην ανησυχείς, πάλι ζωή θα είναι…
Πάλι ζωή θα είναι...
Πάλι ζωή θα είναι...
Πάλι ζωή θα είναι...
Πίστεψέ με!
Πάλι ζωή θα είναι...
Πάλι ζωή θα είναι...
Πάλι ζωή θα είναι...
Πίστεψέ με!
α ! Εγώ πιστεύω στο θαύμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυντελείται καθημερινά δίπλα μου ...
πώς να μην το αναγνωρίσω..να μην το πιστέψω!
αγάπη λέγεται....
Πάντα να πιστεύεις, Αριστέα, τέτοια θαύματα ομορφαίνουν τη ζωή μας, ιδίως αυτό στο οποίο αναφέρεσαι.
ΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα!
Όποιος δεν ύμνησε το έαρ είναι μίζερος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Κυριακή
Καταθέτω, εδώ Ελένη, ότι το υμνώ και το ψάχνω... Το ζω κι αυτό με ανανεώνει!
ΔιαγραφήΚαλημέρα και σου εύχομαι καλή εβδομάδα!
Με τέτοια φωτογραφία, και οι πιο δύσπιστοι θα υποκύψουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές ανθοφορίες να έχουμε Στράτο!
Ανταποδίδω την ευχή, Μαρία, και την πάω λίγο παραπέρα να τις δεχτούμε (τις ανθοφορίες...) και να τις ζήσουμε όπως τους πρέπει κι όπως θα θέλαμε.
ΔιαγραφήΝα έχεις μια όμορφη μέρα!
Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά με τα χεράκια της...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φωτογραφία σου φέρνει αισιοδοξία, τα καλύτερα έρχοντε,
Ο κάθε ένας μας περιμένει την άνοιξη για να ξαναγεννηθεί, αναλόγως το τι έχει στο μυαλό το τι του λείπει, αισθηματικά και Μη!
Μου άρεσε αυτό που γράφεις και το πιστεύω: (Να ορίζεις την αγάπη ως ζύγι - κι όχι σαν συμφέρον.
Και τότε θα επιβεβαιωθείς πως η ομορφιά γύρω μας βρίσκεται
στο λιτό και απέριττο…
την καλημέρα μου
Γαβριήλ
Η άνοιξη, όσο την έχουμε υμνήσει άλλο τόσο εκείνη μας χαρίζει ανεπανάληπτες στιγμές και εικόνες κι εμείς, Γάβο, δεν έχουμε παρά να τις ζήσουμε και να "ξαναγεννηθούμε"! Γιατί όχι;
ΔιαγραφήΧαίρομαι που εσύ πιστεύεις αφού και με μια ματιά το ζεις!
Να 'σαι καλά, φίλε μου!
Πως να μην ειναι θαυμα το γυρισμα του χειμωνα προς την ανοιξη.. Ολα αυτα τα λουλουδια ανθισμενα.. Ολη η φυση στα γιορτινα της σιγα σιγα.. Οργασμος ομορφιας..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρχεται η αγαπημενη μου εποχη Στρατο..να ειμαστε καλα να την απολαυσουμε
Σε φιλω
Κι αυτό είναι η αρχή, Στέλλα μου, από δω κι εμπρός θα χαρούμε και θα ζήσουμε το ξέσπασμα -και βεβαίως τον οργασμό- της ομορφιάς. Αφορμή να ομορφύνουμε κι εμείς, όσο γίνεται και μπορούμε, το μέσα μας που τόσο ανάγκη το έχουμε.
ΔιαγραφήΦιλιά κι από μένα! Να έχεις μια όμορφη μέρα και η άνοιξη να σε συνοδεύει πάντα στη ζωή σου!
"Είπα στη μυγδαλιά: Αδελφή, μίλησέ μου για τον Θεό, κι η μυγδαλιά άνθισε" (Ν. Καζαντζάκης).
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία η φωτογραφία, ωραία η άνοιξη, θαύματα γύρω μας.
Πιο όμορφα λόγια απ' αυτά του Μεγάλου Κρητικού για το θαύμα της Άνοιξης και την πίστη, δεν έχουν ειπωθεί, αγαπητέ μου γιατρέ.
ΔιαγραφήΕύχομαι να ζούμε καθημερινά γύρω μας τέτοια αλλά κι άλλα θαύματα!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Στράτο, άνοιξα το παράθυρο και αντί για αμυγδαλιά είδα λίγα χιόνια στην άκρη του δρόμου.
ΔιαγραφήΤι ωραία που όλοι μιλάτε από τώρα για άνοιξη!! και δεν περιμένετε να την φέρουν τα χελιδόνια.
Εδώ δεν έχουμε αμυγδαλιές, μήτε χελιδόνια, μήτε κούκους. Είναι νωρίς για εμάς να μιλάμε για άνοιξη.
Μεθαύριο Τετάρτη θα χιονίσει για αυτό δεν περιμένουμε τα χελιδόνια να μας φέρουν την άνοιξη. Την έχουμε στην καρδιά μας.
Μη ξεχνάς Γιώργο πως τούτο το κομμάτι γης ήταν το οικοπεδάκι του Θεού που το είχε κρατήσει για τα γεράματά του... Ήρθαν όμως οι Έλληνες που τους συμπάθησε (δεν ξέρω γιατί) και τους το χάρισε. Θεϊκό μέρος φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αλήθεια, η άνοιξη βιάστηκε φέτος, μπορεί να μας ξεγελά. Όχι, δεν την έφεραν τα χελιδόνια μα τα άνθη στις αμυγδαλιές και το θερμόμετρο στους 22... Τι να πω. Εσείς δεν έχετε παρά να κάνετε υπομονή.
Τυχερή νιώθω τούτες τις μέρες που είδα και γεύτηκα μια ολάνθιστη αμυγδαλιά και τα ένοιωσα όλα αυτά Στράτο μου γιατί είναι τόσο εύκολο για μένα να γεύομαι της φύσης τα δωρίσματα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγάπη μου
Γι' αυτό και "της φύσης τα δωρίσματα" σου δίνονται απλόχερα, αγαπητή μου Νικόλ, γιατί κι εσύ με τις αισθήσεις σου ανταποκρίνεσαι όπως πρέπει με τον θαυμασμό σου.
ΔιαγραφήΒλέπεις πόσο τυχερή είσαι;
Πολύ χαίρομαι, πίστεψέ με!
Γειά σου φίλε μου Στράτο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άνοιξη με τις ανθισμένες αμυδγαλιές της, που φαντάζουν σαν στολισμένες νυφούλες πάνω στον βωμό της αγάπης, είναι πράγματι στο άκρον μεγαλείο της σωστό χάρμα οφθαλμών και αισθήσεων, μόνον που αφήνει μιά πικράδα γεύσης στις άκρες των χειλιών όταν κανείς σκεφτεί εκείνη την στιγμή πόσο ξαφνικά και γρήγορα όλα μαραίνονται στο γοργοπέταμα του άκαρδου Χρόνου!...
Άλλωστε ατομικά νομίζω ότι οι αμυδγαλιές κι’όλα τα λουλούδια ανθίζουν και μαραίνονται στα βάθια της καρδιά μας ανεξάρτητα όποιας εποχής. . .
Ας ευχηθούμε όμως μιά αιώνια αχτίδα άνοιξης να φωλιάζει πάντα στην καρδιά όλων!
Υγεία και Αγάπη,
ΔΤ
Αγαπητέ μου φίλε Δημήτρη, παίρνω την ευχή σου και την ανεβάζω στον υπερθετικό βαθμό! Πόσο τη χρειαζόμαστε αυτή την "αιώνια αχτίδα άνοιξης", όλοι μας. Σ' ευχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΚατά τα άλλα, ζούμε αυτό τον φυσικό κύκλο, όσο πιο γεμάτα γίνεται κι αν φαντάζει σαν ένα "γοργοπέταμα" είναι γιατί η ζωή είναι ωραία και για το "χρόνο τον άκαρδο" δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Εύχομαι κι εγώ υγεία, Δημήτρη μου και η αγάπη μου είναι δεδομένη!