Κάνεις ένα ξεφύλλισμα σε
διάφορα έντυπα, κάτι σαν τουριστικούς οδηγούς, που ασχολούνται με το να
διαφημίζουν τα ελληνικά νησιά, άσε που τα νησιά μας δεν χρειάζονται διαφήμιση,
είναι διαφήμιση από μόνα τους, και συναντάς τα πιο ωραία και παράξενα ονόματα
σε τοπωνύμια. Περιοχές, χωριά, παραλίες… Άγνωστες και παράξενες λέξεις, ονομασίες
που, μάλλον θα τις έδωσαν οι κάτοικοί τους.
Διαβάζοντας, σημείωσα ένα
σωρό τέτοιες:
Αβλέμονας, Λακήθρα,
Έμπλυση, Φισκάρδο (τούτο είναι γνωστό…), Ερίβα,
Λαύκι, Λεβρεχιό, Αρέθουσα, Μπόχαλη, Λαγανάς, Φαλάσαρνα, Βοΐλα, Βολισσός,
Τσάμπου, Αγνώντας, Γλυστέρι, Ξάνεμος, Οτζιάς, Μεσαριά, Ζόργκος, Βουρκωτή,
Γαλησσά, Μπελαγκράτσια (και ας μου ’ρθει συγκοπή…), Καρδιανή,
Τριαντάρος, Μάρπησσα, Φιλίζι, Λογαράς, Ιστέρνι, Λάγγερη, Ίσαλος, Αρτεμώνα,
Φυριπλάκα, Τσιγγράδο, Φυλακωπή, Ψάθη, Σκιάδι, Κατάπολα, Θολάρια, Αστοίβη,
Μαράθι…
Και… πόσες άλλες θα υπάρχουν…
Πράγματι όμορφες λέξεις, σ’
αιχμαλωτίζουν. Κρίμα που καθώς τις έγραφα η αυτόματη ορθογραφία του υπολογιστή
μου τις υπογράμμισε με το κόκκινο της ανορθογραφίας… Αλλά τι να καταλαβαίνουν
οι υπολογιστές από τέτοια υπέροχα ονόματα.
