«Κλειστόν».
Μια λέξη που αφήνει πίσω της συντρίμμια...
«Κλειστόν»: λέξη-εφιάλτης.
Έτσι το γράφει ο Γιάννης Τριάντης και έχει δίκιο!
Μια σιωπη-λή, σχεδόν νεκρική απεικόνιση ενός σβησμένου
κόσμου...
Μία βόλτα στους δρόμους της πόλης αρκεί,
για να δει κατάματα ακόμα και ο πιο ανεπηρέαστος (αν υπάρχει
κανείς)
από την οικονομική κρίση, την πικρή πραγματικότητα…
Κλειστόν!
Μαγαζιά, περίπτερα, καφενεία, επιχειρήσεις, εφημερίδες.
«Έκλεισαν»...
Σκόνη στα τζάμια, άδειες βιτρίνες, πεταμένα παλιόχαρτα.
Και δεν υπάρχουν μαγαζιά κλειστά λόγω κρίσης,
αλλά και λόγω Έρωτος!!!
Αθάνατε Ρωμιέ!!!
Μηθυμναίος
Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερπατώντας προς το γραφείο κάθε απόγευμα περνάω ένα ολόκληρο αστικό τετράγωνο που αποτελείται από άδεια "κλειστά" καταστήματα, κάθε λογής. Το καθένα κρύβει και μια ανθρώπινη ιστορία.
Θυμούμαι ωστόσο και μια φορά που πηγαίνοντας στον κουρέα μου, μετά αρκετό καιρό, βρήκα το μαγαζί "κλειστό λόγω συνταξιοδοτήσεως". Ομολογώ πως το χάρηκα, και του ευχήθηκα απ' την καρδιά μου να είναι γερός να χαρεί τη σύνταξή του (όση κι αν είναι...).
Καλησπέρα φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτ΄αλήθεια, παρακολουθώντας κάθε βράδυ τις ειδήσεις στην ελληνική τηλεόραση βλέπω τα κλειστά καταστήματα και ματώνει η ψυχή μου. Σκέφτομαι πως η κάθε πινακίδα "κλειστόν" κλείνει μέσα της και το δράμα μιάς οικογένειας.
Τι θα γίνιυμε φίλε μου;;;;;
Τρόμαξα με τον τίτλο. "Τι έγινε ρε παιδιά,μου κάνει αντίπραξη ο Μυθημναίος ;" σκέφτηκα"Γύρισα εγω να κλείσει αυτός;" ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΧΙ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια για αυτούς που αφορά το "κλειστόν" του θέματος μαύρη δυστυχία.
Δυστυχώς Στράτο,η λαίλαπα έχει εξαπλωθεί και στην επαρχία.Τρομάζεις να κυκλοφορείς στους δρομους.
Μακάρι να έκλειναν λόγω έρωτος,αλλά ούτε και σ αυτόν πια δεν ενδίδουν πλέον.Μέχρι πού θα φτάσουμε;
Καλό βράδυ και πάω να συμμαζέψω τα δικό μου,πολυκοσμία και εγω απούσα
Νάσαι καλά
Απέραντη θλίψη, μόνον αυτό μπορεί να νιώθει κάποιος μπροστά σ΄αυτά τα συντρίμμια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου φίλε μου Στράτο!
Είδα το "Κλειστόν" και τρόμαξα,
ΑπάντησηΔιαγραφήμετά διάβασα και συνήλθα.
χαιρετισμούς από μια παγωμένη πολειτία, αυτός ο πάγος πολλές φορές επιδρά και στις καρδιές των θερμών κατοίκων της. Αν δεν είχαμε το ζεστό μας παρελθόν θα είχαμε αισθηματικώς παγώσει
χαιρετώ σε
Γαβριήλ
@ Α. Παπαγιάννης,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σας κύριε Παπαγιάννη!
Και ποιος αλήθεια δεν αισθάνεται το ίδιο όταν αντικρίζει καθημερινά αυτή την εικόνα της δυστυχίας και βέβαια πολύ σωστά λέτε το κάθε ένα κρύβει και μια (σίγουρα) θλιβερή ιστορία, που σίγουρα εμείς δεν γνωρίζουμε.
Εσείς αφήσατε μια ανθρώπινη ευχή στον κουρέα σας, τώρα φανταστείτε τη δική μου που θα πρέπει να αφήσω στον «ερωτοχτυπημένο»…
Να είστε καλά!
@ Dennis Kontarinis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα, Ντένη!
Το πρωί, συμπτωματικά ανταλλάσοντας κουβέντες με τον κοινό μας φίλο και μου έλεγε ότι πίνει το καφεδάκι του και βλέπει ειδήσεις, του είπα να μάθει να ζει δίχως αυτές… Θα μας παλαβώσουν πια. Τα βλέπουμε καθημερινά όλα στη θλίψη, ε, να τα βλέπουμε και στο γυαλί πάει πολύ.
Εδώ περπατάς και σ’ ένα τετράγωνο είναι περισσότερα τα κλειστά από τα ανοιχτά καταστήματα.
Τι θα γίνουμε, ρωτάς. Μακάρι να ήξερα…
@ Χαρά Θ.,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν είναι δυνατόν να σου κάνω εγώ αντίπραξη, Χαρά μου! Εγώ και να κλείσω λίγοι θα το πάρουν χαμπάρι… Και λιγότεροι θα τρομάξουν… Εδώ είναι ο τρόμος με αυτές τις κρεμασμένες κλειδαριές, όλο και πιο πολλές, που συναντάμε στο διάβα μας. Κλειδαριές και εγκατάλειψη!
Τι άλλο θα χάσουμε, βρε Χαρά, χαμόγελο, πίστη, ζωές… Πώς να συνηθίσει κανείς. Δεν γίνεται, ούτε να τα προσπερνάς αντέχεις, κάτι σε χαλάει…
Λοιπόν δεν πολυλογώ άλλο, πήγαινε να συμμαζέψεις τα δικά σου.
Να ‘σαι καλά, κοπέλα μου και να προσέχεις!
@ magda,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάγδα μου, προτιμώ να τριγυρνώ στα δικά σου ταξίδια που μας παρουσιάζεις, παρά σε τούτα τα «συντρίμμια», όπως πολύ σωστά τα λες.
Καλά ο άλλος έκλεισε «λόγω Έρωτος», είναι να μην τον ζηλεύεις;
Καλό σου βράδυ, φίλη μου!
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τρομάζεις από τώρα, φίλε, ίσως κάποια μέρα συμβεί κι αυτό δίχως να το εύχομαι. Τουλάχιστον μέχρι τώρα μας κρατάει στη ζωή και μας βοηθάει να ξεπερνάμε άλλα.
Για να απαλύνω λίγο τα πράγματα, σου ανταποδίδω τους χαιρετισμούς με τη διαφορά από μια πόλη με αρκετό ήλιο, ευτυχώς!
Πολυτέλεια και ευλογία θα έλεγα να συμβαίνει τούτο μέσα στο Φλεβάρη.
Μάλλον μας αγαπάει ακόμη ο Θεός!
Μπα σε καλό σου! Μας τρόμαξες με τον τίτλο της ανάρτησης! Ευτυχώς όμως συντομα το .."εσωσες" ! :) Αν και μεταξύ μας αν το είχες κλείσει λόγω " ερωτος " δεν θα σε κακολογούσα! Αντίθετα θα κατανοούσα και θα ελεγα, χαλάλι του! χιχιιχι
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια για αυτούς που αφορά το "κλειστόν" του θέματος... μαύρη δυστυχία.
Δυστυχώς Στρατή μου,η λαίλαπα έχει εξαπλωθεί όχι μόνο στην Ελληνική επαρχία αλλά ακόμα και στα προάστια της Αθηνας που κάποτε έσφιζαν από ζωή ..Με το που πέφτιε το σούρουπο οι δρόμοι ερημώνουν..τρομάζεις να κυκλοφορείς ...
Μέχρι πού θα φτάσουμε;Σε λίγο δεν θα "ενδίδουμε" ούτε σε αυτόν .. Θα είναι πανάκριβη και απλησίαστη πολυτέλεια το να αγαπάει κανείς ..Ποιος θα μπορεί να σκεφτεί τον έρωτα όταν θα διαμαρτυρεται εκτός από τα γραμμάτια και το στομάχι του?
@ Λιακαδα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι έγινε… τέτοιος φόβος… σιγά το πράγμα. Ένα blog λιγότερο, δεν χάθηκε ο κόσμος, δεν χάθηκε τίποτα και να ’κλεινα. Αλλά ποτέ μην λες ποτέ!
Ναι μωρέ είναι απελπισία να βλέπεις τόσα καταστήματα, και όχι μόνο να κλείνουν το ένα μετά το άλλο και να ερημώνουν ακόμη και δρόμοι ολόκληροι.
Κι αυτό που λες σωστό ποιος θα σκέφτεται το έρωτα όταν υπάρχουν άλλα να αντιμετωπίσει… Μπορείς να φανταστείς έναν τέτοιο κόσμο; Γιατί άμα «ξεχάσουμε τα μικρά που είναι τόσο μεγάλα»… χαθήκαμε!
δεν μπορω να τον φανταστω με τιποτα ετσι! Θα ειναι "φτωχός" και "ανούσιος"! Δεν θα ζουμε αν ειναι ετσι ..απλα θα ανασαινουμε! Ετσι, οπως τα φυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνυχτα ή μάλλον καλημέρα Μυθ!
όλα πανέμορφα στο σπιτικό σου ...!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Λιακαδα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμ’ εγώ νομίζεις πως μπορώ να τον φανταστώ; Αλίμονο αν φτάσουμε εκεί, Λιακαδίτσα…
Και θα είναι κρίμα…
@ ΕΕΕΣΜΑ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη μου, σ’ ευχαριστώ!
Βλέπω καινούργιο στέκι…
Στο στοιχείο σου!
º° ✿彡
ΑπάντησηΔιαγραφήOlá, amigo!
Entendo: triste, vazio, apenas sobras e lembranças.
Bom domingo! Boa semana!
Beijinhos do Brasil
✿ °•.¸
¸.•°♡⊱彡
@ Magia da Inês,
ΑπάντησηΔιαγραφήAmiga Inés, muchas gracias por tu visita aquí en mi blog. De verdad lo estimo muchisimo!
Si, tienes razón toda esto produce tristeza… sobras, recuerdos y dolor.
Ojala que tu bello país nunca tenga que pasar por esta miseria.
Yo te deseo igual que tengas un bello Domingo!
Mis saludos y un gran abrazo!!!
✿ °•.¸
¸.•°♡⊱彡