«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

23 Φεβ 2013

Μην αμελήσετε. Πάρτε μαζί σας ομβρέλα...

Μην αμελήσετε. Πάρτε μαζί σας ομβρέλα...



Ζημιά μεγάλη χτες. Χάλασε η βάνα του νερού στον ουρανό και ξαμολήθηκε όλο στη γη. Άφαντος κι ο υδραυλικός που φώναξε ο Θεός για τη βλάβη… Μπλέχτηκε στην κίνηση, δεν πρόκανε…

Και το έλεγαν οι μετεωρολόγοι:  Ακραία καιρικά φαινόμενα! Μα τόσο ακραία…

Πρωτοφανή καταιγίδα η χτεσινή και ανελέητη η βροχή.

- Μην αμελήσετε. Πάρτε μαζί σας ομβρέλα...
Τι να σου κάνει, όμως, μια ομπρέλα…




13 σχόλια:

  1. ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΙΑ ΚΟΚΚΙΝΗ, όχι δεν είναι απο κόκκινη απο το κοκκινόχωμα της Σαχάρας,αφ εαυτού της είναι και με προφυλάσει κατά μόνας (ουδείς συνειρμός με τη φωτό).
    Οσο και μαγευτικές είναι οι φωτό άλλο τόσο εφιαλτικές οι στιγμές που ζήσατε Στράτο, οπότε εύχομαι να μην επαναληφθούν,αν κι απόλαυσα και τούτη την ανάρτηση
    Καλό ξημέρωμα, με ένα φωτεινό Κυριακάτικο ξύπνημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όλο αυτό το χαμό δεν τον έζησα λάιβ, αφού κλεισμένος από τις 7 στο γυάλινο πύργο μο,υ απολάμβανα από τις γύρω τζαμαρίες το θέαμα "ήχος και φως"!!
    Φανταζόμουν τις απερίγραπτες καταστάσεις με τις οποίες βρέθηκε αντιμέτωπος πολύς κόσμος και μακάριζα την τύχη μου που έφυγα νωρίς από το σπίτι.
    Εδώ η ποιητική εκδοχή του ακραίου φαινομένου μας πάει ακόμα παραπέρα!!
    Πολύ όμορφα όλα τα στιγμιότυπα Στράτο!!
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε Στράτο.
    Παρακολουθούσα από την τηλεόραση τα όσα ζούσατε και ειλικρινά σας σκεφτόμους. Βλέπεις είναι κάτι που εμείς εδώ έχουμε την...τύχη να το ζούμε ταχτικά και ξέρω τι σημαίνει.
    Εύχομαι να μην το ξαναγνωρίσετε και να φροντίσει ο Κύριος για ένα καλύτερο υδραυλικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι υπέροχες φωτογραφίες σου Στράτο, δεν έχουν σχέση με την πρόσφατη θεομηνία που έζησε η Αθήνα.
    Είναι ρομαντικές και ειδυλλιακές!
    Έτσι να βρέχει, μάλιστα, την αγαπώ την βροχή.
    Σου εύχομαι καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Dancing in the rain, αν θυμούμαι καλά ένα έργο με πρωταγωνιστή τον Fred Αstair και την ομπρέλα του.
    Βροχή, βροχή, όχι δεν ήμουν Στην ΝΥ το έμαθα από τα Αμερικάνικα νεα.
    Είχα πάει λίγο πιο έξω να κάνω παρέα στο χιόνι που όμως ήταν ήμερο σαν γάτα αγκύρας...
    Καλή νύχτα σας

    χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Χαρά Θ.,

    Προσπαθώ να σε φανταστώ με την λεκιασμένη ομβρέλα από το «κοκκινόχωμα της Σαχάρας» μα, δεν τα καταφέρνω. Αν την είχες εδώ δεν θα σου είχε μείνει μήτε το δείγμα της ομβρέλας.

    Πάντως… τόσο κακό για το τίποτα. Από το Σάββατο μέχρι και σήμερα, λες και λυπήθηκε ο Θεός τις αλκυόνες και μας χάρισε απίθανες ηλιόλουστες μέρες.

    Να ‘σαι καλά, χαρά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Γιώργος Βαρβάκης,

    Πάντως, ξάδερφε, θα συμφωνήσεις μαζί μου ότι ήταν κάτι απίστευτο όλο αυτό που συνέβη όπου, απ’ ό,τι λένε, έπεσε τόσο νερό όσο κανονικά πέφτει όλο το μήνα Φεβρουάριο. Απίστευτο!

    Βέβαια, σκέφτηκα πως θα έπρεπε να ομορφύνω την κατάσταση που ζήσαμε με τις φωτογραφίες που φυσικά καμιά σχέση δεν έχουν με το «φαινόμενο»…

    Γιώργη μου, εσύ μπορεί να απολάμβανες από το γυάλινο κόσμο σου, εγώ απολαμβάνω, εδώ και μέρες, τις μουσικές ανησυχίες σου και σ’ ευχαριστώ και πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Dennis Kontarinis,

    Σωστά το λες, Ντένη, δεν είναι συνηθισμένα φαινόμενα για μας εδώ, αν κι εγώ τα έχω ζήσει με τροπικές καταρρακτώδεις βροχές…

    Ο Θεός τον βρήκε σύντομα τον υδραυλικό γιατί από τη άλλη μέρα επανήλθε η πρώιμη άνοιξη.

    Εύχομαι, έτσι σύντομα κι εσύ να βρεις τον υδραυλικό που έψαχνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ magda,

    Φυσικά και δεν έχουν καμία σχέση, Μάγδα μου, οι φωτογραφίες της ανάρτησης. Το ρομαντικό και ειδυλλιακό που δείχνουν είναι από άλλες ανάλογες στιγμές. Στιγμές που συμφωνώ αγαπάμε για την αίσθηση που μας χαρίζουν…

    Μάγδα εύχομαι να είσαι καλά, όπου και να ‘σαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ pylaros,

    Αν λες γι’ αυτό το χιόνι που είδα στις φωτογραφίες με τον εγγονό σου να σε συντροφεύει με κοντομάνικο φανελάκι, αυτό είναι απόλαυση, φίλε!

    Ήταν ένα ακραίο φαινόμενο ό,τι ζήσαμε για κάμποσες ώρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ...πώς να καλύψει με τις φτερούγες της τον κόσμο;(συνεχίζω τη φράση σου..) Μ ενέπνευσε Στράτο, πέρα από το ρεαλιστικό της υπόθεσης που σε υποχρεώνει να βυθίζεσαι με ή χωρίς γαλότσες σε μια λάσπη, αλλά κάτι μου λέει ότι με τα χέρια μας θα διορθώσουμε τη βλάβη, αφού νοιώσαμε-ίσως- ποιά τα Πολύτιμα πρέπει να σκεπάζει η ομπρέλα..
    Καλημέρες σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ Τατιάνα Καρύδη,

    Τουλάχιστον μας προστατεύει, Τατιάνα, πότε από τη βροχή, σ’ αυτή την περίπτωση και πότε από τις ακτίνες του ήλιου...
    Πάντα όμως η προστασία της είναι από επάνω…
    Αν τώρα εμείς τσαλαβουτάμε στις λάσπες (και είναι ένα σωρό οι άτιμες…) φταίει το «ζαβὸ τo ριζικό μας - Φταίει ο Θεὸς που μας μισεί! - Φταίει το κεφάλι το κακό μας… δεν ξέρω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Excellent way of explaining, and pleasant piece of writing
    to take information regarding my presentation subject
    matter, which i am going to deliver in college.

    Check out my web site: sandton

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!