«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

11 Φεβ 2013

Αναβάθμιση τώρα…

Όταν βρίσκεσαι να οδεύεις πια τα δεύτερα «ήντα» της ζωής σου, όλο και περισσότερο γίνονται εμφανείς κάποιες μικρο-ιδιοτροπίες της μνήμης που παίζουν κάτι προκλητικά παιχνίδια. Επηρεάζουν τη ζωή μας, ταλαιπωρούν το κεφαλάκι μας και, ουκ ολίγες φορές, παίζουν και με τα νεύρα μας... Όσο εκνευριστικό κι αν είναι το να ξεχνάς κάτι καινούργιο, άλλο τόσο –και περισσότερο– είναι να ξεχνάς κάτι που ήδη γνωρίζεις. Φυσικά, δεν αναφέρομαι στα ακραία φαινόμενα δηλαδή το να μην θυμάσαι που πάρκαρες το αυτοκίνητό σου ή κατά που πέφτει το σπίτι σου, αλλά σε άλλα καθημερινής ρουτίνας.
Δεν είναι λίγες οι φορές που προσπαθούμε να θυμηθούμε κάποια πράγματα κι αυτά πεισματικά, αρνούνται να έρθουν στη μνήμη μας. Δεν ξέρω εσάς, αλλά σ’ εμένα συμβαίνει συχνά να μου διαφεύγουν φυσιογνωμίες αλλά και ονόματα ανθρώπων που ενώ έχω δει, έχω ανταλλάξει δυο κουβέντες μαζί τους, ύστερα από λίγο καιρό όταν τους ξαναβλέπω, παιδεύω το μυαλό μου να θυμηθώ ποιος είναι. Επίσης μου συμβαίνει συχνά, όταν γράφω να χάνω τη λέξη που ήταν έτοιμη να αποτυπωθεί και σε κλάσματα δευτερολέπτου, πάει, μου ξέφυγε… Ακόμη και σε συζήτηση συμβαίνει το ίδιο, ενώ την έχω τη λέξη «στην άκρη της γλώσσας», όπως λένε, αυτή –ακόμη και η πιο οικεία– δεν λέει να βγει. Το ίδιο γίνεται όταν σπάω το μυαλό μου να βρω το ρημάδι «τάδε όνομα», κι αυτό, προς στιγμή, αντιστέκεται, μα ύστερα από μερικές ώρες, όταν πια δεν το χρειάζομαι… επανέρχεται. Και μη μου πείτε πως κι εσείς δεν είστε από αυτούς που ενώ έχετε απολαύσει υπέροχα και ξεκαρδιστικά ανέκδοτα –που λένε οι άλλοι– την επόμενη φορά που θα θέλατε να γίνεται εσείς ο αφηγητής, η διαδικασία της ανάκλησης δεν λειτουργεί…
Μωρέ, τι το ρολόι μου φοράω ανάποδα, τι τα σημειώνω, παθαίνω το ίδιο που πάθαινε η μάνα μου, η οποία έδενε κόμπο το μαντήλι της για να μην ξεχάσει κάτι, αλλά μετά από λίγο δεν θυμόταν γιατί τον έδεσε… Φυσικά ξέρω πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι σε θέση να αποθηκεύει αμέτρητες πληροφορίες και δεδομένα. Όμως για ποιο λόγο, τις περισσότερες φορές αδυνατούμε να τις επαναφέρουμε, όταν τις έχουμε πραγματικά ανάγκη, δεν το γνωρίζω. Μήπως φταίει ο τεράστιος όγκος πληροφοριών που μας κατακλύζουν και το μυαλό μας είναι παραγεμισμένο; Τι να πω…
Βάλθηκα, ωστόσο, να ψάξω το θέμα κι ανακάλυψα διάφορα που τα λένε φυσικά οι κατέχοντες, επιστήμονες, νευρολόγοι, ερευνητές και ειδήμονες. Όλοι προτείνουν να συγκρίνουμε τη μνήμη μας με αυτή του υπολογιστή. Μα είναι δυνατόν; Έχουμε, λένε, μια «βραχύχρονη μνήμη περιορισμένης δυνατότητας και με υψηλά ποσοστά σφάλματος». Μπορεί να είναι και η πνευματική κόπωση, η αδυναμία συγκέντρωσης ή η έλλειψη προσοχής. Επιμένουν να λένε: «Θέλετε να κρατήσετε το μυαλό σας κοφτερό σαν ξυράφι; Κόψτε τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια…». Μα, εγώ δεν καπνίζω, δεν πίνω, δεν ξενυχτώ… κι όμως… ξεχνάω! Τι να πιστέψω πια…
Η μνήμη, λένε ακόμη, μπορεί να δυναμώσει με το χρόνο και με την εξάσκηση, αν και υπάρχει ένα κομμάτι στο σύστημά της που αρνείται να βελτιωθεί. Αυτό είναι η προσωρινή μνήμη που όταν λειτουργεί μπορεί να επεξεργαστεί μόνο ένα μικρό αριθμό δεδομένων. Μάλλον, σ’ αυτό το «κομμάτι» θα ανήκει η δική μου. Γι’ αυτό τα βάζω μερικές φορές με τούτο το διαολεμένο μηχάνημα, το κομπιούτερ, που όλα τα έχει τακτοποιημένα στη μνήμη του και τίποτα δεν του ξεφεύγει. Κι αν κάποτε αυτό συμβεί με μια απλή αναβάθμιση τακτοποιείται. Πως γίνεται όμως να κάνεις αναβάθμιση στο μυαλουδάκι σου;

28 σχόλια:

  1. Μηθυμναίε,θα ήθελα να σου γραψω τη συνταγή, αλλα μου είναι άγνωστη.Αφέσου μόνο στη διαίσθηση.Αυτή δεν κάνει ποτέ λάθος.
    Συμπερασματικά θα σου πώ πως καρδιά και διαίσθηση, κρατούν πάντα τις χρήσιμες πληροφορίες.Ολα τα υπολοιπα, είναι εικονίδια που δεν χρησιμοποιούνται στην επιφανεια εργασίας οπως κατα καιρους μας το θυμίζει ο υπολογιστης.Και δεν είναι θέμα των δευτερων -ήντα.....Δεν εχει ηλικια η μνημη.Η συμβουλή:άν βρεθεις αντιμέτωπος με καποιον που δεν θυμάσαι το ονομα του, χαρισε του το χαμόγελό σου, και πού ξερεις;θα σου το θυμισει αυτος.
    η απλά ρώτησέ το.Και αν πει πως δε σε γνωρίζει, απομακρυνσου συνεχιζοντας να χαμογελας.Εχεις κερδισει ενα παρατεταμενο χαμογελο!
    Απο εμπειρια σου το λέω!!!Μου εχει συμβεί.....Barby-b....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. WELCOME TO THE CLUB!

    Καλώς ήλθες στην παρέα αγαπητέ μου Στράτο!

    Κατεβαίνω την σκάλα στο υπόγειο να πάρω κάτι Έ! λοιπόν όταν φθάσω στον προορισμό μου ξεχνώ για πιο λόγο πήγα, οπότε γυρνώ πίσω με άδεια χέρια.

    Όαν με σταματούν και με χαιρετούν προσαθώ, προσπαθώ να θυμηθώ ποιος είναι μέχρι που γίνομαι αυθάδης και τον ρωτώ. Μα με συγχωρείς από κάπου σε ξέρω;

    Όταν γράφω ξεχνώ μια λέξη κλειδί, τότε βάζω ενα μηδέν με την πρόθεση να ξαναπαω την επόμενη μέρα, η ψάχνω και βρίσκω άλλες λέξεις.

    Επίσης σε ένα κείμενο φυτεύω λέξεις από άλλες γλώσσες που εννοούν αυτό που θέλω να εκφράσω. Μετά πάω στο λεξικό.

    Αχ! φίλε μου τα άσπρα μαλλιά έρχοντε και με γαρνιτούρες μια από αυτές η αμνησία, έστω και περιοδική.
    Χαιρετώ σε

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλή σου μέρα αγαπητέ μου φίλε.
    Στο άκρως φιλοσοφικό σου κείμενο - το βρίσκω υπέροχο - επίτρεψέ μου μόνο αυτό.
    "Ου γαρ έρχεται μόνον."
    Νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Με ειλικρίνεια περισσή και χιούμορ, είναι διανθισμένο το εξαιρετικό κείμενο σου!
    Τέτοια παραμικρά, συμβαίνουν σε όλους, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.
    Νομίζω πως παίζει μεγάλο ρόλο, τι ή ποιος σου τραβάει την προσοχή.
    Ο,τι δεν μας ενδιαφέρει, περνάει επιδερμικά από πάνω μας.
    Πάντως με μένα συμβαίνει κάτι απίστευτα ωραίο, η μνήμη μου συμβαδίζει με την ηλικία μου! για την ώρα...
    Ίσως η ενασχόληση με το Ίντερνετ, με το διάβασμα, με τις γνώσεις που προσπαθώ να αποκτήσω, όλα αυτά μου κάνουν καλό.
    Καλό βράδυ φίλε μου Στράτο και μην σκας, εσύ είσαι από μόνος σου αναβαθμισμένος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η 1η αυθόρμητη απάντηση στον προβληματισμό σου ξάδερφε, είναι το κλασσικό "ου γαρ.." που αναφέρει και ο Dennis παραπάνω... :)
    Όλα αυτά τα "σπαστικά-εκνευριστικά" που περιγράφεις τόσο ...χαριτωμένα, τα αναγνωρίζω στα καθημερινά μου στιγμιότυπα!!
    Η Μαριώ μου έχει τα χαρτάκια της κι εγώ σαν πιο "προχώ" το smartphone μου :)
    Πάντως και στα πιο προηγμένα συστήματα πληροφορικής, η προσωρινή μνήμη θέλει κατά καιρούς εκκαθάριση από τα cookies και ότι άλλο έχει μαζέψει. Δεν είναι "αναίμακτη" αυτή η διαδικασία, αφού διαγράφει προσωρινά αποθηκευμένα passwords, links etc.
    Θα ήταν ίσως χρήσιμη μια αντίστοιχη διαδικασία στον ανθρώπινο εγκέφαλο, αλλά μόνο για την προσθήκη νέων πληροφοριών που τώρα αδυνατούν να αποθηκευτούν λόγω "χώρου" :))
    Καλά να είμαστε!!!!!!!!!!
    Φιλιά
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαχαααα, για το σχόλιο του Γιώργου, γέμισε ο σκληρός.....
    Καλημέρα και στους δύο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μ' έκανες και γέλασα, Στράτο... :) :)

    ελπίζω αν με συναντήσεις τυχαία να θυμηθείς πως με λένε... :)

    καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν είσαι μόνος σου πάντως,να το ξέρεις!
    Ξεχνάμε ομαδικά,νέοι,νεώτεροι και νεώτατοι..
    Η αρρώστεια της εποχής :)


    (Είμαι η αγράμπελη; Με θυμάσαι;χαχαχα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. WELL JOIN THE CLUB MY FRIEND! :D
    Το διαβασμα, η ενασχοληση ...το sodukou, το πλεξιμο με το βελονακι .. το μετρημα βοηθανε! χιχιχι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Για το θεμα με τα σχολια ειμαι σε αλληλογραφια με τη wp ...Υπομονη και κατανόηση παρακαλώ τους φιλους μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Θα ήθελα, αγαπητοί μου φίλοι που σχολιάσατε σε τούτη την ανάρτηση, να σας ζητήσω συγγνώμη που άργησα να σας απαντήσω. Γι’ αυτό φταίει μια βλάβη που προξένησε, μάλλον η βροχή, το χαλάζι και οι κεραυνοί, στις γραμμές του ΟΤΕ στην περιοχή του Παπάγου όπου μένω. Από το μεσημέρι της Τετάρτης 13 μέχρι σήμερα Σάββατο ήμασταν δίχως τηλέφωνο και ιντερνέτ. Ελπίζω να με κατανοήσετε και να με συγχωρήσετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ Barby-b,

    Θα παρακάμψω τα της μνήμης και θα μείνω στο «χαμόγελο».
    Χαμόγελα κι αν χαρίζω, καλή μου Μπάρμπυ, χαμόγελα μέχρι παρεξηγήσεως… Έτσι είχα μάθει στα θερμά κλίματα που ζούσα τόσα χρόνια… να χαμογελώ! Θα με καταλαβαίνεις αφού έχεις εμπειρίες…

    Πάντως σ’ ευχαριστώ για τις οδηγίες και να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ pylaros,

    Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, φίλε μου, έχουμε τα ίδια συμπτώματα, άρα και την ίδια ασθένεια…

    Δε μου λες: Θα χρειαστεί να συμπληρώσω κάποια φόρμα για να γίνω αποδεκτός στο CLUB;

    Κάποιες φορές εκνευρίζομαι με τα παθήματα κι άλλες τα παίρνω με χιούμορ. Τι να κάνω…

    Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ Dennis Kontarinis,

    «δεινόν τo γήρας, ου γαρ έρχεται μόνον», έρχεται θέλεις να πεις με όλα τα (δυσάρεστα) επακόλουθα…

    Τι άλλο θα πρέπει να προσέχω, Ντένη… θα μου πεις;

    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ magda,

    Κι εγώ Μάγδα μου «με ειλικρίνεια περισσή και χιούμορ», θέλω να σου πω ότι τα ίδια «κουσούρια» με σένα έχω κι εγώ (ενασχόληση με το Ίντερνετ, με το διάβασμα, με τις γνώσεις… κι ένα σωρό άλλα… «παραμικρά», σταυρόλεξα, σουντόκου κ.λπ.) κι όμως…

    Θα είμαι ευχαριστημένος να παραμείνω εδώ και να μη χειροτερέψω…
    Για τα χρόνια δεν μπορώ να κάνω κάτι, αυτά τα άτιμα –θες δε θες- περνάνε.

    Καλή μου φίλη σου εύχομαι ένα πολύ όμορφο σαββατοκύριακο να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ Γιώργος Βαρβάκης,

    Καλά εγώ, βρε Γιώργη, αλλά εσύ παιδί πράμα να έχεις τέτοια στιγμιότυπα και μάλιστα καθημερινά, μάλλον θα είσαι σε χειρότερη θέση από μένα…

    Η Μαριώ σου, ξάδερφε, είναι πρακτική σαν κι εμένα διότι τα χαρτάκια είναι και βρίσκονται πάντα δίπλα μου στο γραφείο ή το πολύ στην τσέπη, ενώ στις συσκευές θα πρέπει να θυμάσαι σε ποιο φάκελο τα έχεις καταχωρίσει.
    Θα κοιτάξω να δω πως γίνεται να αδειάσω τη «σαβούρα» από τον δικό μου εγκέφαλο, γιατί σε τούτο το μηχάνημα υπάρχει ο «Κάδος Ανακύκλωσης» που σε τακτά διαστήματα αδειάζω. Τα του μυαλού μου φοβάμαι να το κάνω. Εκεί έχω μνήμες από εκείνες που με τρέφουν, μακρινέ κι αγαπημένε μου ξάδερφε, δεν θα το ’θελα.

    Άντε μωρέ, ας μη σκάμε… καλά να είμαστε όπως λες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ magda,

    Ε, ξέρεις εσύ, ο ξάδερφος κατέχει πολλά… τόσα που γεμίζουν όχι μόνο σκληρούς αλλά και εξωτερικούς δίσκους και «στικάκια», άμα λάχει…

    Μη γελάς, Μάγδα, έτσι είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ genna,

    Το χάρηκα, βρε Τζεννάκι, που σ’ έκανα και γέλασες!!!
    Ύστερα από τόσο καιρό που έχω να σε δω… τυχαία δικαιολογούμαι να μη σε γνωρίσω, οπότε να προτιμήσουμε το ραντεβού.
    Το καφεδάκι το ’κοψες;

    Καλό Σαββατοκύριακο, φιλαράκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ agrampelli,

    Αγράμπελη, Αγράμπελη… μια στιγμή… κάτι μου λέει!

    Αν κρατάς και φωτογραφίες απ’ αυτές τις δικές σου τις ωραίες δεν υπάρχει περίπτωση θα σε θυμηθώ! Σίγουρα.

    Πάντως δεν ήξερα ότι είναι η αρρώστια της εποχής…
    Οπότε δικαιολογούμαι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ Λιακαδα,

    THANK YOU, MY FRIEND!:D

    Όλα αυτά τα κάνω, Λιακαδίτσα, το είπα και πιο πάνω… μόνο το πλέξιμο με βελονάκι, αυτό το έχω κόψει τώρα τελευταία…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ Λιακαδα,

    Πάντως να ξέρεις πως πολύ με βασανίζει αυτή η «wp» σου. Με αποπαίρνει… δεν με εμπιστεύεται με τίποτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ♪♫º♫♫º
    Olá, amigo!

    Boa reflexão, como atualizar o próprio cérebro?

    ღ°Bom fim de semana! ♪♫º
    ♪♫♫º Beijinhos.
    ♪♫º Brasil.♪♫♫º
    ♫♪•.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ Magia da Inês,

    ♪♫º♫♫º Ηola amiga! Repito sus notas sin saber el significado…

    Hace falta, después de una edad, reflexionar, Inés y hacer una buena actualización de nuestro cerebro, no crees?

    Besos y abrazos con mi deseo que tengas, igual, un buen fin de semana! .♪♫♫º

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Bλέπεις? Δεν είμαστε μόνοι. Κι εγώ μιλάω απ'το επίπεδο των mid-50s ακόμα. Αλλά για να το κάνω και πιό χαριτωμένο παρε το βιντεάκι να απολαύσεις (αν ειχες φτιαξει τον κωδικα ήδη θα το εβλεπαν και οι αλλοι ανετα χα!)

    http://www.youtube.com/watch?v=4MlJI_5Pmrc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Επέστρεψα να σου φερω κατι ακόμα γιατι το ειδα και το λατρεψα. Μοιράσου το με τους φίλους σου

    http://www.youtube.com/watch?v=-5s6FLjdZNc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ Ѧαяʏ-Ǥιиɢɛя,

    Είστε η παρηγοριά μας, Μαίρη… οι του αυτού επιπέδου…

    Πολύ χαριτωμένο, δε λέω το βιντεάκι, αλλά ξέρεις πόσο παιδεύτηκα ο αδαής για να το εγκαταστήσω, αλλά αυτό εκεί… μουλάρωνε.
    Το έψαξα, το έδωσα βόλτα αλλά δεν μπόρεσα.
    Το ομολογώ. Μαστίγωσέ με!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @ Ѧαяʏ-Ǥιиɢɛя,

    Κουβαλητού μου εσύ! Γι’ αυτό σε λατρεύω. Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ!

    Να είσαι καλά!

    Puszi! Sok puszi!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Way cool! Some extremely valid points! I appreciate you writing this
    article and also the rest of the site is really good.


    Also visit my web page ... pillow

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!