«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

13 Μαρ 2008

Η ομορφιά του ελάχιστου

Η ομορφιά του ελάχιστου
Όσα προσπερνούμε...
Εικόνες και λέξεις, ένα ταξίδι μαζί μου, λόγια σαν φυσικές αναπνοές
.
Πόσα πράγματα, μικρά και μεγάλα,
καθημερινά είναι δίπλα μας,
κι εμείς απλά δεν έχουμε χρόνο
να τα δούμε, να τα προσέξουμε, να τα απολαύσουμε...
να τα αγαπήσουμε...

Η ομορφιά της ταπεινότητας,
η πίστη στο ελάχιστο που μετουσιώνεται σε όλον

Λίγες σταλαγματιές. Παιχνίδια της φύσης...

Μικρές λεπτομέρειες που εκδηλώνονται γύρω μας,
έστω και με μια γκρίζα αισθητική...

Η προσήλωσή μας, μερικές φορές, σε τούτα τα δευτερεύοντα
μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο όμορφη...


Καθείς εφ’ ω ετάχθη…

Είδα μια λεύκα να λύνει τη σιωπή της και...
γέμισε η ζωή μου λευκά μυστικά.
.
Μηθυμναίος

28 σχόλια:

  1. όμορφες όλες, τρυφερες λεπτομέρειες....

    καλό βράδυ γλυκό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δίκιο έχεις. Οι λεπτομέρειες μπορούν να σταθούν σωτήριες σε κάποιες ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η μια πιο ομορφη απ' την αλλη αυτες οι φωτογραφιες Στρατο. Αν μου λεγαν να διαλεξω μια θα ειχα προβλημα. Γι αυτο καθησα χτες βραδυ μιση ωρα και τις χαζευα και ταξιδευα στο μικροκοσμο. Μπραβο σου που εστιαζεις και το φακο και το νου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βρες αν μπορείς και βάλε έναν λαλε (ανεμώνη) και ένα κατμέρι (άγριο ζουμπούλι) να μυρίσω λίγο το νησί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα! :)
    Μας την έφτιαξες εσύ πανέμορφη κι ένας Ήλιος Ηλιάτορας!
    Πίνω καφεδάκι να πάρω φόρα για το τρέξιμο...

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι τόσο δύσκολο να διαλέξεις;
    Διαλέγω τις παπαρούνες γιατί μου θυμίζουν την άνοιξη!

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στράτο μας!

    Χαμόγελα της Άνοιξης αλλά και δικό σου χάδι, ενάντια στη φθορά..
    Να είσαι πάτνα χαρούμενος.

    Από το χιόνι στη βροχή..
    Ξύπνησα χαράματα αλλά, είπα όχι μέχρι εδώ..θα δεις στα μπλογκ..

    Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. τι να πω...ενα ποίημα από την αρχή ως το τελος....λόγια και εικόνες...η πιο αγαπημένη μου είναι αυτή με το ξερό φύλλο και τις στάλες της βροχής,απίθανη αποτύπωση....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θα μου πεις κι εμένα τα μυστικά της λεύκας;
    Πολύ ωραίες, Στράτο μου!
    Που είσαι ρε παιδί και ανησύχησα απόψε;
    Χαίρομαι που είχες πάει εκδρομή και φαντάζομαι θα περάσατε υπέροχα!
    Πάντα έτσι, Στράτο μου!
    Φιλάκια πολλά!
    Τα λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είδα μια λεύκα να λούζει τη σιωπή της
    και δρόσισαν τα χείλη μου τα στεγνά
    και η ματιά μου χάθηκε στο λίκνισμα του αντικαθρεφτίσματος

    Στράτο μου, με πήραν και με σήκωσαν οι εικόνες σου με τη δύναμη της φύσης στο ξύπνημά της

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Περαστική...
    Πολύ ωραίες φώτο και λόγια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ Για όλους σας,
    Ήμουν εκτός Αθηνών όλες τούτες τις μέρες γι’ αυτό και δεν σας απάντησα.
    Χίλια ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ genna,
    Τι να σου πω μου, καλό βράδυ, έστω κι ύστερα από πέντα ημέρες.
    Φιλάκια.

    @ Juanita la quejica,
    Θα προτιμούσα, καλή μου Χουανίτα, να μην υπήρχαν δύσκολες στιγμές...
    Έτοιμη για μεθαύριο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ δεσποινάριον,
    Πόσο χαίρομαι καλή μου, που σου άρεσαν όλες, αφού αφιέρωσες και τόση ώρα...
    Σ' ευχαριστώ που τα εκτίμησες.
    Να 'σαι καλά!

    @ ο άλλος,
    Όπου να 'ναι θα ξεπροβάλλουν κι αυτά, θα τα βρω και θα τα βάλω αφού έτσι θα σου προσφέρω ευωδιές νησιώτικες.
    Σ' ευχαριστώ που με επισκέφτηκες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ γητεύτρια,

    Υποθέτω πως ήδη θα αναπνέεις αύρα Φαληριώτισσα.
    Μη ξεχάσεις για την Πέμπτη, είναι όλα έτοιμα!
    Φιλάκια

    @ pylaros,

    Να ‘σαι καλά φίλε, Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ mareld,

    Έλειψα, λίγες μέρες κορίτσι μου, όπως έγραψα και πιο πάνω και σου απαντώ σήμερα. Εύχομαι να είσαι καλά και να ικανοποιήθηκες με το ανέβασμα του θρύλου στην κορυφή. Αν και δεν το αξίζει, αλλά ούτε και οι άλλοι…
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ cook,

    Σ’ ευχαριστώ πολύ. Πράγματι αυτή με το φύλλο είναι μια απίθανη φωτογραφία. Προχτές στο Καρπενήσι, φωτογράφισα ένα φύλλο μέσα σε μια λιμνούλα κι είναι σαν να αιωρείται… Κάποια στιγμή θα την παρουσιάσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ κατερινούλα,

    Στο Καρπενήσι ήμουν. Μου άρεσε πολύ και πέρασα ωραία. Όσο για τα μυστικά της λεύκας θα πρέπει να την πλησιάσεις πολύ για να τα’ ακούσεις…
    Φιλάκια και σε σένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ φύρδην-μίγδην,

    Χαίρομαι, Γλαρένια μου, που έστω με τις εικόνες μου σου προσφέρω δροσιά!
    Να ‘σαι καλά και να περνάς όμορφα με τη γλαροφαμελιά σου.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ απάγγειο,

    Καλώς μας ήλθες, περαστική επισκέπτρια, να περνάς να σε βλέπουμε, μη μας ξεχνάς…
    Σ’ ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αχ!Ο Μολυβος ,ο Μολυβος...
    Αυτο το θειο μερος της γης που ζεστανε κι ελουσε τα πρωτα καλοκαιρια της νιοτης μου.
    Λατρεμενο μερος...ευλογια της φυσης παντου,ομορφα σπιτια,θαλασσες,μικρα ταβερνακια με μεζεδες αξεχαστους...
    Χαιρομαι πολυ που ηρθα στο σπιτι σου Μηθυμναιε.
    Νασαι καλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ...Με ταξίδεψες σε χλωμες μνήμες...
    Α! Τούτη η "απόσταση" αληθινά πόσο με θλίβει κάθε άνοιξη.
    Το κρύο νερό του Σελινούντα, τα "πιάτα" που αφήνει στεγνή άμμος και χώμα πλάι στις όχθες του, όπου γράφαμε λόγια "ασυνάρτητα" για να τα παρουσιάσουμε..."αρχαία"...
    το επικίνδυνο τσαλαβούτημα στην εκβολή του... τις υπογειες ανάσες της Αρχαίας Ελίκης... Ευχαριστώ για το ταξίδι, φίλε μου.
    Υιώτα Στρατή, Ν.Υόρκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ faraona,

    Καλώς ήλθες στο φτωχικό μου! Να δεις εγώ πόσο χάρηκα που ο τόπος μου σε μάγεψε, σε «ζέστανε κι έλουσε κάποια στιγμή τα καλοκαίρια σου»! Τι ικανοποίηση!
    Κι απ’ ότι είδα κι εσύ νησιώτισσα κι απ’ όμορφο νησί.
    Τώρα κι εγώ θα σου ‘ρχομαι μιας και σε πέρασα στις «Περιπλανήσεις» μου.
    Μια αγκαλιά νησιώτικη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @ Υιώτα Στρατή,

    Τόσο ποιητικά τα λόγια σου! Μα ένα με λύγισε, αυτό το «χλωμές μνήμες». Γιατί; Θα μου πεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μηθυμναιε μου
    Δεν ειμαι νησιωτισσα-μακαρι να ημουν-ειμαι Θεσσαλονικια γεννημα θρεμμα που διαλεξε να ζησει στα επτανησα.Ειμαι στην Κερκυρα λοιπον σ ενα χωριο 110 κατοικων -Χωροεπισκοποι λεγεται-πανω στον βορειο ορεινο ογκο του νησιου.Απεχω 10χιλμ.απο την θαλασσα ,σε υψομετρο 650 μετρα.
    Τωρα πως ηρθα εδω ειναι μεγααααλη ιστορια ,μπορει να δοθει η ευκαιρια να την πουμε καμμια φορα.
    Σε φιλω και σε βαζω κι εγω στο ΚΑΡΟΥΣΕΛ MOY.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Το ίδιο είναι, Φαραώνα μου, σε νησί σε είδα, σε νησί ζεις. Κι εγώ απ' το νησί έφυγα στα 15 μου για πολύ μακριά στα ζεστά κλίματα της Βενεζουέλας κι ύστερα από πολλάααα χρόνια να 'μαι εδώ στο κλεινόν άστυ πνιγμένος και να γεύομαι το νησί μου τα καλοκαίρια.
    Θα περιμένω την ευκαιρία να τα πούμε σίγουρα. Μ' αρέσουν οι ιστορίες.
    Σ' ευχαριστώ για την καταχώρηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ..."χλωμές μνήμες..." πονούν τόσο που τις αφήνω... ανήλιαγες... κλεισμένες στο αρχείο της μνήμης. Έχουν περάσει τόσο χρόνια, φίλε μου, διότι κι όταν πηγαίνω, ο θρυλικός Σελινούντας (το ποτάμι) έχει στερέψει, έχει γεμίσει σκουπίδια και ξερό-ξυλα...καποιες λακούβες εδώ κι εκεί... να περπατήσω εως την εκβολή? πολύς ο δρόμος, κουραστικός... κι πρωϊνός ήλιος μοιάζει κι αυτός διαφορετικός...
    Δεν έχουν μεινει πολλά από εκείνα που έζησα παιδί...
    Ευχαριστώ, όμως, για τις λαμπερές φωτογραφίες σου. Υιώτα Στρατή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @ Υιώτα,

    Τώρα το κατάλαβα, οι γνωστές απογοητεύσεις μας! Τι κρίμα. Πολλά έχουν αλλάξει Γιώτα ακόμα και οι ανθρώπινοι χαρακτήρες. Εκεί να δεις ξεπεσμός. Και πάλι κρίμα.

    Με φιλικούς χαιρετισμούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!