«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

10 Ιουν 2023

Οι ήρωες των βιβλίων

Από το βιβλίο «Ούτε τύμπανα Ούτε τρομπέτες» του Γιάννη Τριάντη
Εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ - Έτος κυκλοφορίας 2005 · Σελίδες 152 

Όταν νυχτώνει κάτω από την Ακρόπολη και φεύγει ο κόσμος από την Έκθεση Βιβλίου, συμβαίνουν πράματα και θάματα, μας είπε μια μέρα ο κύριος Τι. Ακούστε λοιπόν: 
Μόλις κλείσουν τα περίπτερα και ερημώσει η νύχτα, ένας άλλος κόσμος βγαίνει στον πεζόδρομο και σουλατσάρει μέχρι το πρωί. Είναι οι ήρωες των βιβλίων! Απ' όλα τα μέρη του κόσμου, άγνωστοι μεταξύ τους -αλλά με μια παράξενη οικειότητα να ορίζει τη συμπεριφορά τους- οι ήρωες των βιβλίων συστήνονται, κουβεντιάζουν, πίνουν, χορεύουν, φλερτάρουν και ερωτεύονται στα σκοτεινά των δένδρων. Από κάποια στιγμή και μετά, μαζεύονται πάλι στους πάγκους των βιβλίων, αλλάζουν τηλέφωνα και διευθύνσεις και σιωπηλά επανέρχεται ο καθένας στις σελίδες του... 
Όμως ένα βράδυ, την ώρα που καληνύχτιζε ο ένας τον άλλον, δυο ήρωες δεν έδωσαν το παρών. Εκείνος, ένας μετρημένος του λατινοαμερικάνικου Νότου, κι εκείνη, μια πυρακτωμένη γαλανομάτα του Βορρά, έφυγαν κρυφά από την Έκθεση… Την άλλη μέρα, σάλος μεγάλος και ντόρος στους πάγκους. Εκδότες, συγγραφείς και περαστικοί έβλεπαν με δέος τις λευκές άδειες σελίδες στα βιβλία στα οποία πρωταγωνιστούσαν οι δυο φυγάδες… 
Κάποιος μίλησε για φλογερή ιστορία αγάπης. Άλλος για δεσμά της φυλακής που έσπασαν. Και κάποιος είπε ότι δεν άντεχαν τον ρόλο τους οι δυο ήρωες κι έφυγαν για να γράψουν δικό τους μυθιστόρημα…

* Ο Γιάννης Τριάντης είναι δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στα Τριαντέικα Αγρινίου (6.11.1955). Σπούδασε Νομικά στη Θεσσαλονίκη. Εργάστηκε σε πολλές εφημερίδες (τα περισσότερα χρόνια στην «Ελευθεροτυπία»), σε περιοδικά και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Έχει εκδώσει ένα βιβλίο (υπάρχουν έτοιμα προς έκδοσιν άλλα δύο). Λατρεύει τη μπάλα, τη ζέστη, την ποίηση, τη μουσική μπαρόκ και τους δύο γιους του. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!