«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

1 Απρ 2023

Από το περιθώριο των λογισμών - Πλανόδια κείμενα

Με τούτο το βιβλίο μου, ανοίγω χαραμάδες να ξεχυθεί το συναίσθημα, που συνεχίζει να βγαίνει ολοένα και σε πιο πολλά αντίτυπα. Κι απ’ αυτά τα κενά που, επί τούτου και κατά περίσταση, αφήνω, θα φανούν σαν αστραπές μέσα στα σύννεφα– δικά μου εσωτερικά σενάρια, κάτι να μαρτυράνε στους «απέξω»…

Μετά από τόσα χρόνια, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι είμαι ένα άτομο που μπορεί να γυρίζει τη σελίδα, αλλά αφήνει τσακισμένη τη γωνία της για να επανέλθει... Δεν ξεφορτώνομαι εύκολα εκείνα τα μικρά ακατάστατα κομμάτια ενός αλησμόνητου παρελθόντος. Συνήθειά μου να γυρίζω τον χρόνο στα «κάποτε» και στα «τότε» αφού το μυαλό μου ακολουθεί τα χαρτογραφημένα μου «χθες» και τα αχαρτογράφητα «αύριο», χαραμίζοντας επιπόλαια το «τώρα».

Λένε πως οι μουσικοί δεν αποσύρονται· σταματούν όταν η μουσική μέσα τους σωπαίνει. Κι εγώ ένιωθα να υπάρχει μέσα μου λίγη μουσική ακόμη. Κι άλλο ένα που έχω κατά νου: «το πουλί δεν τραγουδάει γιατί έχει απαντήσεις· τραγουδάει επειδή έχει τραγούδια». Και τέτοια, υπήρχαν. Ό,τι κι αν πρεσβεύανε…

Είναι υπέροχο, πιστεύω, ένας άνθρωπος να μπορέσει κάποια στιγμή, τις όποιες μύχιες σκέψεις του, να τις συμπυκνώσει και να τις αποτυπώσει, κατά μία έννοια, σ’ ένα σχήμα 17 Χ 24 ενός βιβλίου κι αυτό να διαρκεί για πάντα. Σε κάθε περίπτωση, όταν μπορεί κάποιος να πάει την ιστορία του λίγο παρακάτω, ας το κάνει.
Επέλεξα κείμενα, διάσπαρτα –ίσως κι ασύνδετα– που είχα δημοσιεύσει, από το 2016 και μετά, στα ιστολόγιά μου (Μηθυμναίος και Φωτοχυσίες). «Πλανόδια κείμενα από το περιθώριο των λογισμών μου» που συμπληρώνουν τον μονόλογο της ζωής μου. Τα συμμάζεψα, χωρίς πρόσθετα μερεμέτια για τούτο εδώ το βιβλίο.

Στράτος Δουκάκης

4 σχόλια:

  1. Καλοτάξιδο στις... περιπλανήσεις του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σ' ευχαριστώ καλέ μου "Ανώνυμε"! Αν έγραφες και τ' όνομά σου θα σ' ευχαριστούσα διπλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπέροχη περιγραφή του βιβλίου σου, Στρατή. Το να διατηρείς τη μνήμη σου και να ζωντανεύεις παλιά συναισθήματα μέσα από ιστορίες και κείμενα, το βρίσκω εξαιρετικό. Για να έχουμε ένα σημείο αναφοράς και σύγκρισης με το παρελθόν και να ζυγίζουμε με ακρίβεια το παρόν. Ελπίζω να κάνεις κάποια παρουσίαση του βιβλίου.
    Καλό μήνα να έχεις, με ανοιξιάτικη διάθεση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να ΄ξερες, αγαπητή μου Μαρία, πόση δύναμη μου δίνουν τα λόγια σου πάντα. Έκανα και τούτο βήμα γιατί περίσσευαν κάποια κομμάτια και ήθελα να μην αραχνιάσουν στα συρτάρια. Πάντα, η νοσταλγία, το παρελθόν, τα συναισθήματα είναι αυτά που με κυριεύουν, ανέκαθεν.
    Σ' ευχαριστώ για τις ευχές και ολόκαρδα ανταποδίδω.
    Να 'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!