«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

19 Νοε 2022

Δεκάξι χρόνια, πέρασαν...

Καμιά φορά αποφεύγω να τα μετρήσω. Τα χρόνια… Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που στοιβάζουν και μετράνε τον κάθε χρόνο που περνάει, είναι και τούτη, η κάπως παραμελημένη «γωνιά της προσωπικής μου δημοσιότητας». Μετράει ήδη 16 χρόνια! Ναι, ήταν μια μέρα σαν σήμερα 19 Νοεμβρίου του 2006. Ο πρώτος αγιασμός της ψυχής μου. Η απαρχή κάποιων –πρέπει να το ομολογήσω– υπέροχων χρόνων. Αξέχαστα χρόνια εκείνα, μέχρι που σταδιακά άρχισαν να αλλάζουν τα δεδομένα και οι πρακτικές. Σήμερα που κλείνει άλλο ένα κύκλο μέσα στο αχανές σύμπαν του διαδικτύου εξακολουθώ να νιώθω ευγνώμων που, μες στην τρέλα αυτού του κόσμου, μοιραζόμασταν τόσα και τόσα μα… κυρίως φιλίες που άρχισαν και φτιάχτηκαν μέσα από τούτο το μέσον. Κοινές πορείες, ίδιες στιγμές. Για συγγενικές καταστάσεις μιλάμε… 

Ωστόσο σήμερα, έχουμε γενέθλια, ας παραμερίσουμε την όποια εξέλιξη της κατάστασης κι ας κρατήσουμε μέσα μας εκείνο το ανεκτίμητο κάτι που τότε μας κατείχε. Τέλος, παρ’ όλα όσα, είμαστε ακόμη εδώ στη σκηνή και μας αντέχει το σχοινί.

Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλη την αγάπη και εκτίμηση που εισέπραξα σ' αυτά τα δεκάξι χρόνια μαζί σας! Είναι κάτι που ο κάθε άνθρωπος το έχει ανάγκη.

 

12 σχόλια:

  1. Χρόνια πολλά, Στράτο, και πάντα με υγεία πνεύματος και με ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου!
    Ευχαριστούμε για τις όμορφες αναρτήσεις και τις σκέψεις σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ πολύ, γιατρέ μου! Ευχαριστώ μέσα απ' την καρδιά μου που πάντα με τον καλό το λόγο μου δίνεις κουράγιο για συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι και το δικό σου μπλογκ του 2006, ωραία χρόνια, υπήρχε ακόμη η ποιότητα και η ελπίδα για το καλύτερο. Εγώ πρέπει να βρέθηκα στο μπλογκ σου πολύ αργότερα. Όμως χαίρομαι πολύ που γνώρισα τις αναρτήσεις σου και μεσα από αυτές εσένα Στράτο, με τις όμορφες σκέψεις σου, τη νοσταλγία, την γλυκύτητα. Να γράφεις καλέ μου φίλε, να είσαι καλά και να γράφεις να σε διαβάζουμε. Χιλιόχρονο το μπλογκάκι σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου Στέλλα, πόσο δίκιο έχεις… Ήμασταν τότε όλοι, νομίζω, μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη και όμορφα συναισθήματα. Το παλεύαμε τότε, συμφωνούσαμε, διαφωνούσαμε, πικραινόμασταν ενίοτε αλλά δεν τα παρατούσαμε. Τώρα…
      Σ’ ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω ευγνωμοσύνη!

      Διαγραφή
  4. Τελικά το έχει ο Νοέμβρης, δεν εξηγείται αλλιώς, Στράτο. Μιλάμε για αρκετές ...μπλογκογενέσεις μέσα στο μήνα αυτό, μετράνε τόσα μα τόσα χρόνια. Φίλε μου, εύχομαι χρόνια πολλά από καρδιάς με όλες μου τις ευχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ’ ευχαριστώ πολύ Γιάννη και εύχομαι να συνεχίσουμε ο καθένας από τις επάλξεις που έχει διαλέξει να υπάρχει.
      Να ‘σαι καλά φίλε!

      Διαγραφή
  5. Στην καλύτερη ηλικία του έφτασε το πνευματικό σου παιδί, Στρατή μου. Εύχομαι ολόψυχα να είσαι καλά και να μας εμπνέεις με το μεστό σου λόγο, για πολλά-πολλά χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Μαρία, έχεις δίκιο καλή ηλικία είναι. Σε δυο χρόνια ενηλικιώνεται, ελπίζω και εύχομαι μέχρι τότε να υπάρχουμε και να είμαστε όσο καλά γίνεται!
      Πάντα εισπράττω τις ευαισθησίες σου και γι’ αυτό σ’ ευχαριστώ!
      Και για τις ευχές φυσικά!

      Διαγραφή
  6. Πω πω! 16 χρόνια, είναι πολλά, Στράτο! Κι είσαι ακόμα εδώ!
    Σημαίνει ότι αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις!
    Να συνεχίσεις, λοιπόν, να είσαι πάντα παρών και δημιουργικός!
    Μα τι έχει αυτός ο Νοέμβρης, επιτέλους; 😁

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλά τα λες, Αριστέα, κι όμως σαν να ήταν χτες... Τώρα το έχω σα να ναι το εξοχικό μου, αλλού αφήνω το στίγμα μου και το ενδιαφέρον μου. Σ' ευχαριστώ και εύχομαι έτσι σαν νεράκι να περνάνε τα χρόνια και στο δικό σου!

      Διαγραφή
  7. Χρόνια πολλά συνοδοιπόρε φίλε Στράτο!! Θεωρώ οτι βρισκόμαστε στο 2ο μέρος της τριλογίας του Νίκου Νικολαΐδη με τίτλο "Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα". Το 1ο μέρος βέβαια ήταν "Η γλυκιά συμμορία" !!!!!
    Καλημέρα και καλό μήνα!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας αρχίσω τυπικά με ανταπόδωση ευχών και θα έλεγα πως θα βρεθούμε, όπως πάει και στο 3ο μέρος της τριλογίας Ο Χαμένος τα Παίρνει Όλα. Μου άρεσε η ταιριαστή παρομοίωση που έκανες, συνοδοιπόρε και φίλε!
      Καλό μήνα και εκ νέου σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!