Το κρυστάλλινο ποτήρι έδωσε τέλος στη
μονότονη ζωή του, πέφτοντας στο πάτωμα από το ράφι όπου χρόνια ήταν ξεχασμένο.
Όλοι γύρισαν το κεφάλι να το δουν.
– Έπρεπε να πεθάνω, λοιπόν, για να με προσέξετε;
Όλοι γύρισαν το κεφάλι να το δουν.
– Έπρεπε να πεθάνω, λοιπόν, για να με προσέξετε;
Όλοι γύρισαν
(σελ.53)
– Μα για το σώμα που έχεις δεν είναι
μεγάλα τα φτερά σου; Ρώτησε ένα μικρό μυρμήγκι την πεταλούδα.
– Είναι! Αλλά εμένα με λένε και ψυχή και δεν ξέρεις τι βάρος έχει αυτό.
– Είναι! Αλλά εμένα με λένε και ψυχή και δεν ξέρεις τι βάρος έχει αυτό.
Πεταλούδα (σελ. 51)
– Πού ακούμπησες τα λευκά σου φτερά
και έγιναν γκρίζα; Ρώτησε το γλάρο μια πεταλούδα.
– Πέρασα από τη σκέψη ενός πικραμένου...
– Πέρασα από τη σκέψη ενός πικραμένου...
Ο γλάρος (σελ. 81)
– Άκου να σου πω, είπε ο χρόνος στην απουσία. Σε βλέπω πάντα λυπημένη
και στεναχωριέμαι. Αποφάσισα να σε λέω ανάμνηση. Και θα σε κάνω πιο όμορφη κι
από την παρουσία.
– Δε θέλω να με κανείς πιο όμορφη. Πιο
χαρούμενη, αν μπορείς.
Αν μπορείς (σελ.
119)
– Το λάθος οφείλει να έχει μόνο
παρελθόν.
– Σε μένα το λες! είπε ο έρωτας και
ξεκαρδίστηκε στα γέλια.
Το λάθος (σελ. 19)
* Τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο «Το πηγάδι του κρίνου», Εκδόσεις IANOS (σειρά «Μικρός Ιανός»), 2006
Το πηγάδι του κρίνου είναι ένα βιβλιαράκι του Λουδοβίκου των Ανωγείων με μικρές ιστοριούλες
για τον έρωτα και τη φύση. Μια εκδρομή στον κόσμο της αλήθειας και της ηθικής.
Ένας κόσμος με αγγέλους κρυμμένους και μικρούς θεούς. Ένας ιδιότυπος
φιλοσοφικός στοχασμός σε χρόνο άχρονο και τόπο ατοπικό.
Τι υπέροχα αποσπάσματα επέλεξες ( γλάρος και πεταλούδα με έλιωσαν!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα Στράτο και καλή εβδομάδα!
Έχω χαθεί αλλά το εργαστήρι με κράτησε όλη τη βδομάδα δική του! ☺
Σε φιλώ!
@
Δεν τα ξεπερνάς κάτι τέτοια, Αριστέα, κολλάνε επάνω σου... Και τα τραγούδια του έχουν υπέροχους στίχους και μελωδία ξεχωριστή.
ΔιαγραφήΔεν είναι χάσιμο, καλή μου, όταν δημιουργείς
(και σήμερα είμαι άρρωστη στο σπίτι για αυτό "σκάρισα" στη γειτονιά )
ΑπάντησηΔιαγραφήΆγνωστο μού είναι τούτο το ρήμα "σκάρισα"... μήπως αληθεύει ότι σημαίνει το ξύπνημα των αιγοπροβάτων τα χαράματα;
ΔιαγραφήΣου εύχομαι περαστικά!
χεχε! Πώς φαίνεται ότι είμαι βλαχοπούλα! :)))
ΔιαγραφήΜεγάλωσα παίζοντας σε χωράφια με όλων των ειδών τα ζωντανά ( από τα 6 μου βέβαια και μετά που ήρθα Ελλάδα!)
Καλημέρα Στράτο :)
Για Τσακνή ήρθα (διαβάζοντας τον τίτλο σου) και στον Λουδοβίκο βρέθηκα. Πολυαγαπημένοι κι οι δυο τους! Και δεν ήξερα για την έκδοση αυτή. Είναι όλα τα αποσπάσματα μικρά αξιώματα. Εκτός από άξιος δημιουργός είναι κι ένας φιλόσοφος της ζωής και του έρωτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα Στράτο!
Ναι, έχεις δίκιο, Μαρία μου, ο τίτλος παραπέμπει στο τραγούδι του Τσακνή, παρότι τα αποσπάσματα είναι άλλου τραγουδοποιού. Ο Λουδοβίκος εκτός από "άξιος δημιουργός", όπως αναφέρεις είναι κι ένας σύγχρονος παραμυθάς που μεταφέρει ιστορίες που άκουσε, έζησε ή φαντάστηκε...
ΔιαγραφήΤο βιβλίο το αγόρασα το 2006 στον ΙΑΝΟ κι εκεί τον γνώρισα προσωπικά κι άλλαξα λίγες κουβέντες μαζί του. Με είχε μαγέψει τότε το τραγούδι του: «Το Όχι αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του Ναι». Έκτοτε τον συναντούσα συχνά εκεί στο καφέ, όπου συχνάζω πολύ κι εγώ αλλά, τελευταίως τον έχω χάσει. Μάλλον θα μένει στα Ανώγεια.
Με τους χαιρετισμούς και την αγάπη μου!
Καλημέρα!
Πόσο όμορφα τακτοποιημένες οι λέξεις σε αυτά τα αποσπάσματα του βιβλίου που δεν γνωρίζω !!Εκτός από καλλιτέχνης είναι και βαθυστόχαστος άνθρωπος !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ !!
Μια μεγάλη αγκαλιά
Όπως έγραψα παραπάνω στην κυρία Κανελλάκη, είχα αγοράσει το βιβλίο του το 2006. Τούτες τις μέρες το ξανακατέβασα από τη βιβλιοθήκη μου και "χάθηκα" εκ νέου στα "βαθυστόχαστα" λόγια του Λουδοβίκου. Δεν ξέρω αν θα τα έλεγα παραμύθια ή "σαν παραμύθια". Πάντως θα έχει συνέχεια το τόλμημα, μάλλον στην επόμενη ανάρτηση θα επανέλθω.
ΔιαγραφήΑνταποδίδω αγκαλιές!
Εγω Στράτο δεν νομίζω οτι έχω να γράψω κάτι καλύτερο από τα τόσα ωραία που έχει γράψει αυτός ο κύριος Λουδιβίκος, μόνο θα σε ευχαριστήσω γιατί μέσα από αυτή σου την ανάρτηση, γνώρισα την άλλη πλευρά αυτού του κυρίου, τον οποίον ήξερα μόνο σαν μουσικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον, Τζωρτζ το γνώριζες από τα τραγούδια του, τώρα είδες και την άλλη πλευρά του. Θα έχει και συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την καλημέρα μου σε σένα και στη Βοστώνη μας!
Ἀόρατοι γὰρ ἐστι οἱ ὀφθαλμοὶ τῆς ψυχῆς!...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ὥς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κὐριε, πάντα ἐν σοφία ἐποίησας"...καὶ κάλλιστα φύσιν ποιήσας ἵνα εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου!...
Ἀγάπη,
Δημήτρης
Χαίρομαι, Δημήτρη, που τα όμορφα αποσπάσματα που διάβασες, σε παρέπεμψαν σε ομορφότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλικά αντιχαιρετίσματα και μπόλικη αγάπη από μένα!
...είπε το λουλούδι στην πεταλούδα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια νάνε η αγάπη μας πιστή στις φευγαλέες μέρες
Ω! Βασίλισσά μου,
βγάλε ρίζες κι εσύ όπως εγώ, ή δώσε μου κι εμέ φτερά
όπως κι εσύ!
Igualdad
Victor Hugo
saludos
Gabo
Όμορφα αποσπάσματα δύο όμορφων ανθρώπων.Αυτού του ιδίου που τα έγραψε και εσού του ιδίου που τα ξεχώρισες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε καλά!
Ευχαριστώ, Βαρβάρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξία έχει αυτός που τα έγραψε, εγώ απλά τα "ξεχώρισα", όπως λες, χαρά στο πράγμα...
Να 'σαι καλά κι εσύ!