«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

19 Ιουν 2015

Εξομολόγηση μπροστά σε μια άδεια σελίδα…(II)

(Συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης)

        Τι παράξενο, αλήθεια, εσύ κενή από λέξεις κι εγώ με συμπτώματα πνευματικής ατροφίας. Στραγγίζει ώρες ώρες τούτο το μυαλό, μη νομίζεις… Είναι στιγμές που νιώθω ανίκανος να αντιδράσω στα ερεθίσματα που δέχομαι. Είναι δύσκολο –και το ξέρεις– να εκφράζεις κάποιες φορές –ακριβώς και με μέτρο– τις σκέψεις σου, τις ανάγκες σου, τις θλίψεις… Κι εγώ, όλα τούτα, θέλω να τα εκφράζω ελεύθερα, χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο. Να υπερασπίζομαι τις ανησυχίες μου, δίχως να φοβάμαι μη και φανούν οι ατέλειες, οι αδυναμίες, τα πάθη ή οι πληγές μου. Με φοβίζει η σιωπή των λέξεων, όμως τις ψάχνω και προσπαθώ να τις αραδιάσω τη μια δίπλα στην άλλη, να τις βάλω στη σειρά, σαν ψηφίδες ενός μωσαϊκού, να τις κάνω φράσεις και να τις ομορφύνω με όσα πολύτιμα στολίδια έχω μαζέψει κατά καιρούς, δανεισμένα από λογής-λογής διαβάσματα.
         Μου χαρίζεις χαμόγελα, σαν ήλιος, σου χαρίζω στιγμές, πότε απ’ τις λιακάδες της ψυχής μου και πότε από τις συχνές συννεφιές της. Το χέρι μου γίνεται η προέκταση αυτής της ψυχής, που ψάχνει να βγάλει από το μέσα της, απ’ τα ξεφτισμένα υφάδια που της έχουν απομείνει, λέξεις απλές και ξάστερες. Μα, αυτές αγκομαχούν, νιώθω βαριές τις ανάσες τους, αφουγκράζομαι το λαχάνιασμα και τη λαχτάρα τους, καθώς δραπετεύουν. Κι όπως ξεχύνονται προς τα έξω παρασέρνουν κι εμένα μαζί τους, να τις αποτυπώσω στη λευκή επιφάνειά σου. Να μείνουν στη συντροφιά σου. Η μια απαραίτητη για την άλλη. Λέξεις αγαπημένες και σίγουρα αληθινές που, ποιος ξέρει, ίσως κάποια στιγμή τις πάρει ο αέρας και ταξιδέψουν. Για να περιγράψουν. Να δείξουν. Να πούνε…


         
       

6 σχόλια:

  1. Ευχομαι απο καρδιάς να ταξιδέψουν και να φτάσουν όσο πιο μακρυά γίνεται και να σου φέρνουν πάντα χαμόγελο!!!
    Στράτο,αυτές οι σελίδες μας συντροφεύουν παντός καιρού,πόσο μάλλον όταν είναι τόσο πλημμυρισμένες συναίσθημα!
    Νάσαι καλά με ξαστεριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα με το ξημέρωμα, κυριολεκτώ με το ξημέρωμα γιατί σήμερα 21 Ιουνίου, καθώς ξέρεις είναι η πιο μεγάλη μέρα του χρόνου κι είπα να την γευτώ ολόκληρη από το πρώτο της λεπτό μέχρι το τελευταίο! Είναι και η ημέρα του πατέρα…

      Αλλά ας έρθουμε στο θέμα και στην ευχή σου. Κάτι δείχνει πως οι λέξεις μου θα ταξιδέψουν και θα μας συντροφεύουν αντάμα με το όνειρο και το συναίσθημα.
      Σ’ ευχαριστώ Χαρά μου!

      Διαγραφή
  2. Στρατο μια χαρα το φερνεις βολτα το γραψιμο, τα κειμενα σου, οι λεκεις σου ειναι ψηφιδες τρυφερες που δημιουργουν γλυκες εικονες..
    Στα τοσα μου χρονια στο διαδικτυο ειναι απο τις ελαχιστες φορες που αισιοδοξω να διαβασω ολα οσα εχεις γραψει μεχρι τωρα.. προς το παρον γνωρισα τη Βενεζουελα και την Αλεξανδρα.. εισαι τυχερος ανθρωπος πιστευω..

    την καλησπερα μου κι αποψε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που γράφεις, καλή μου Στέλλα, με τιμά ιδιαίτερα αφού προέρχεται από σένα μια ξεχωριστή πένα που με ελκύει κι εμένα κι έτσι ο ένας θα ανιχνεύει τα λόγια, τα χνάρια και τα σημάδια του άλλου. Διάβασε, διάβασε και θα γνωρίσεις και την καρδιά και την ψυχή μου γιατί τις έχω «ξετινάξει» -και τις δυο- εδώ μέσα.

      Το ευχαριστώ μου μπορεί να φαντάζει λίγο για τα όσα ένιωσα.

      Εύχομαι να έχεις μια πανέμορφη κι ατέλειωτη Κυριακή!

      Διαγραφή
  3. Αλήθεια είναι ότι στα εξωτερικά ερεθίσματα Στράτο ψάχνουμε τις σωστές και καθαρές λέξεις να εκφραστούμε με με τη δική μας αλήθεια χωρίς υπερβολές και θέλει καθαρό μυαλό !!! Είμαι σίγουρη ότι αυτό το λεξιλόγιο στα κείμενά σου έχει τη διάσταση του άπιαστου αληθινού και όμως είναι η δική σου γραφή που γεννά νοήματα με την αλήθεια σου !1!
    Με την αγάπη μου καλό Σαββατοκύριακο να έχεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα εξωτερικά ερεθίσματα όπως και τα εσωτερικά, μόνο με «καθαρές, σωστές κι αληθινές λέξεις» έχω μάθει να βρίσκω για τα εκφράσω όσο καλύτερα και κατά δύναμη μπορώ.
      Μη ξεχνάς πως τα τόσα χρόνια μακριά, σε άλλη χώρα, με άλλη γλώσσα καθημερινά, με δυσκολεύουν τούτες που είχαν μείνει πίσω… Ας είναι καλά τα διαβάσματα και η θέληση προς το καλύτερο.

      Να ‘σαι καλά, Νικόλ μου και στ’ αλήθεια σ’ ευχαριστώ από καρδιάς και με αγάπη!

      Διαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!