«Αναμφίβολα ο καθένας μας είναι περήφανος για
τον τόπο του. Δικαιολογημένα να αισθάνομαι έτσι κι εγώ αφού ένα γραφικό σοκάκι
του χωριού μου συγκαταλέγεται μέσα στα 15 ωραιότερα του πλανήτη μας και… μάλιστα ΠΡΩΤΟ»! Αυτά τα λόγια έγραψα και μοιράστηκα με εκατοντάδες φίλους,
φυσικά με τη φωτογραφία του φίλου Κώστα Σταματέλλη να απεικονίζει το όμορφο
αυτό δρομάκι του χωριού μου.
Τα προικιά του τόπου μου,
αγαπητοί μου φίλοι, είναι πολλά. Ένας τόπος που μας γοητεύει με τις ομορφιές
του και μας μεθάει με τις αναμνήσεις που συνοδεύουν τις σκόρπιες σκέψεις μας. Προσωπικά για μένα παραμένει η στέρνα των
ειδυλλιακών χρόνων και των ωραίων εποχών που έζησα αξέχαστες στιγμές που ομόρφαιναν τη ζωή μου, τις μέρες μου, τα βράδια
και τις νύχτες μου... Γι’ αυτό επιμένω –και παραμένω– ένας αιώνιος και παθιασμένος εραστής του. Αστείρευτη η αγάπη
και η λαχτάρα μου. Ισόβιος έρωτας και ισόβιος προορισμός. Γιατί, όπως το ’πε κι
ο ποιητής: «Η αγκαλιά που λαχταράς /
άγραφος είναι νόμος / και να μη θες να ξαναπάς / θα σε πηγαίνει ο δρόμος».
Αλίμονο, αν εγώ, ο «αιώνιος
και παθιασμένος εραστής» του τόπου μου θα το άφηνα να περάσει έτσι δίχως να σας
ταξιδέψω στο ομορφότερο δρομάκι στον κόσμο…
Στο BoredPanda έβαλαν μερικές
φωτογραφίες από ωραίους δρόμους που σκιάζονται από δέντρα και λουλούδια και ο
κόσμος μπορούσε να ψηφίσει ποια φωτογραφία ποιου δρόμου του άρεσε πιο
πολύ. Τις περισσότερες ψήφους κέρδισε ένα δρομάκι που βρίσκεται στην
Ελλάδα: Στον Μόλυβο της Λέσβου
Ο Κωνσταντίνος Σταματέλλης, γράφει ο Άρης
Δημοκίδης στο lifo.gr, ο freelancer φωτογράφος
που τράβηξε τη συγκεκριμένη φωτογραφία, μου μίλησε για την περιοχή και την
εικόνα του.
Να τι μου είπε:
- Για τη φωτογραφία; Έχω το χάρισμα πολλές φορές να διαισθάνομαι αυτό που
έρχεται. Και εκείνη τη μέρα, ήξερα αυτό που ερχόταν. Είναι αυτό που λένε και οι
φίλοι μας οι Τούρκοι "κισμέτ". Ήταν το κισμέτ μου, να σταματήσει ο
χρόνος στις 08-04-12 και να γευτώ για δευτερόλεπτα λίγο από την αιωνιότητα του
κόσμου αυτού.. - Χωρίς δεύτερη σκέψη, έβγαλα τη μηχανή μου και
απαθανάτισα αυτήν τη μοναδική στιγμή την οποία πάγωσα στο χρόνο. Από τότε η
φωτογραφία αυτή και ο Μόλυβος ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο.
- Χαίρομαι που ένα Ελληνικό
σοκάκι στο Μόλυβο της Λέσβου ψηφίστηκε ως το ομορφότερο στον
κόσμο. Ανάμεσα μάλιστα σε χώρες τεράστιας τουριστικής αξίας.
- Η μεγαλύτερη χαρά για μένα
ήταν που μέσα σε ένα ανοιγόκλεισμα του φακού μπόρεσα να προβάλλω το νησί μου σε
όλον τον κόσμο. Η φωτογραφία αυτή μιλάει σε ευαίσθητες πτυχές του εαυτού μας,
γιατί περιγράφει τη στιγμή αυτή με ρομαντισμό. Για αυτό και η τεράστια απήχηση.
Όταν κάποιος καταθέτει τη ψυχή του και αγαπάει πραγματικά και χωρίς απαραίτητα
να περιμένει ανταπόδοση τότε το αποτέλεσμα είναι σίγουρα αναμενόμενο.
- Μόλυβος Λέσβου. Από τα
ομορφότερα αξιοθέατα της Ελλάδας! Είμαι μόνιμος κάτοικος του νησιού της Λέσβου
και τις Κυριακάτικες βόλτες μου φροντίζω να τις αξιοποιώ στο έπακρο με καλή
παρέα.
Λίγα λόγια για το Μόλυβο…
Ο Μόλυβος παραμένει, σε
πείσμα των καιρών, μια έκπληξη αισθήσεων. Ένα ξάφνιασμα ομορφιάς, καθώς τον
αντικρίζεις στην τελευταία στροφή του κεντρικού δρόμου, που από την Μυτιλήνη σε
οδηγεί εδώ στο βορρά της Λέσβου. Σ΄ αυτήν την στροφή θα σταθείς για να γευτείς
την μαγεία του εικονογραφημένου οικισμού. Διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός από
το 1965, ο Μόλυβος, μια ζωγραφιά πόλεως, όπως τον χαρακτηρίζουν οι περιηγητές
του 18ου αιώνα. Τόπος της πέτρας, του ξύλου και των χρωμάτων, που αποτελούν τα
κυρίαρχα δομικά του υλικά, αποτελεί κορυφαίο δείγμα λαϊκής σοφίας και
αρχιτεκτονικής. Αποστομωτική ομορφιά που γέννησε η ισορροπία των αναγκών του
καθημερινού βίου και της αλήθειας του τοπίου. Χτισμένος αμφιθεατρικά στο
βράχο του, προστατευμένος από τον γκρίζο όγκο του βυζαντινού φρουρίου,
αγκαλιάζει το γαλανό του Αιγαίου απέναντι από την Τροία και τα παράλια της
Μικράς Ασίας. Κληρονόμος της αρχαίας Μήθυμνας, ο Μόλυβος είναι ένα
χρωματιστό σχόλιο στο φως, που μεταμορφώνει τα σπίτια και το τοπίο ανάλογα με
τις ώρες της μέρας. Περιδιαβαίνοντας τα δαιδαλώδη, λιθόστρωτα σοκάκια του, τις
περίκλειστες πλατείες σκιασμένες από πλατάνια, τους κτιστούς αυλότοιχους των
σπιτιών με τα γιασεμιά και τις βουκαμβίλιες θα αισθανθείς το ρίγος της ιστορίας
του. Αρχαιότητα, Ρωμαιοκρατία, Βυζάντιο και Γατελούζοι, μεταβυζαντινή εποχή και
Οθωμανοκρατία, Μεσαίωνας, Μικρασία και προσφυγιά, εσωτερική και εξωτερική
μετανάστευση, σύγχρονη εποχή, αποτυπωμένα με μοναδικό τρόπο στο σώμα του
οικισμού και στον μικρό κάμπο που τον περιβάλλει. Στον Μόλυβο ο χρόνος δεν
υπάρχει. Είναι χρόνος παραμυθιού. Σε αλλάζει και σε εξανθρωπίζει. Ο Μόλυβος
πάντα σε καλεί να ζήσεις τη μέρα σου και να αναγεννηθείς ξανά και ξανά στο φως.
Πανέμορφο! Να πίναμε εκεί τον καφέ μας... !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε προσκαλώ, πρώτα ο Θεός, το καλοκαίρι να πιούμε τον καφέ μας το πρωινό και το ουζάκι μας το απόβραδο.
ΔιαγραφήΝα 'σαι καλά, Καλλιτέχνιδα!
Na είναι ευλογημένος ο Kωνσταντίνος Σταματέλλης με το "κισμέτ" του !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό δε που λέει " ... Όταν κάποιος καταθέτει τη ψυχή του και αγαπάει πραγματικά και χωρίς απαραίτητα να περιμένει ανταπόδοση τότε το αποτέλεσμα είναι σίγουρα αναμενόμενο." !!! το επικροτώ και το χειροκροτώ!!
Μπράβο του!!!
Μπράβο και σε σένα φίλε που το προέβαλες το θέμα. Βέβαια πως αλλιώς θα ήσουν επάξια "Μηθυμναίος" !!!
Γειά σου
Τάκης
Τάκη καλημέρα!
ΔιαγραφήΜε τιμά ειλικρινά η επίσκεψη και το σχόλιό σου και γι' αυτό σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!
Παρακολουθώ, εδώ και ενάμισι χρόνο τη δουλειά του Σταματέλλη, τον θαυμάζω και προσπαθώ, παρ' όλες τις ατέλειές μου να μάθω από εκείνον.
Όσο για την "κατάθεση ψυχής -κι εσύ το ξέρεις- είναι και δικό μου σλόγκαν... ο αλτρουισμός και η ανιδιοτέλεια είναι στοιχεία που με διακατέχουν.
Μηθυμναίος, βέβαια και με πολλή περηφάνια!
Καλή σου μέρα!
Υπεροχη φωτογραφία νομίζεις οτι βγαινει απο απο παραμύθι...αξιζε νομίζω την πρωτια.. και βέβαια να είσαι περήφανος με τον τόπο σου ειναι πανέμορφος... να έχεις ενα ομορφο μηνα .. να είσαι καλά..!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή μου Ρούλα (ελπίζω να μου συγχωρέσεις την οικειότητα, αλλά ξέροντας καλά πως είσαι φίλη της φίλης μου, το γράφω και το νιώθω… και μάλιστα με όλη την ειλικρίνειά μου).
ΔιαγραφήΕίμαι ευτυχώς πολύ περήφανος για τον τόπο μου, υποθέτω θα το έχεις διαπιστώσει, όχι μόνο από τούτη την ανάρτηση, όχι μόνο για τα χαρίσματά του, για τους ανθρώπους του και για τις ομορφιές του, αλλά και γιατί μου έλειψε για πάρα πολλά χρόνια.
Θέλω να σ’ ευχαριστήσω ιδιαίτερα για την επίσκεψή σου και τον καλό σου λόγο και να σε πληροφορήσω πως παρακολουθώ τα όσα κάνετε εσύ και η ωραία παρέα σας. Μη πω ότι σας ζηλεύω κιόλας… Και να προσθέσω πως χαίρομαι που έχουμε αρκετούς κοινούς φίλους.
Να ‘σαι καλά και πάντα να δημιουργείς «σμαραγδένιες ομορφιές»!
Καλημέρα!
Καλέ μου φίλε Στράτο γιατί σ΄αρέσει να φλογίζεις την νοσταλγία μου με ηφαιστιώδη λαύρα και να μαχαιρώνεις την καρδιά μου;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτές οι αναρτήσεις σου με τα υπέροχα γραφικά και νοσταλγικά σοκάκια των παλιών ειδυλλιακών χρόνων που τα έζησα μόνον σαν μικρό παιδί και τα έχασα στο πέρασμα του σκληροτράχηλου Χρόνου μου λαβώνουν την ήδη λαβωμένη μου καρδιά όταν τα αντικρύζω γιατί δεν ξἐρω αν ποτέ τα ξαναδώ! . . .Το γνωρίζεις ότι είμαι κι' εγώ νησιώτης. . . .
Σου δίνω όμως άφεση αμαρτιών γιατί. . .
Όσο κι' αν μέσα μου πονώ
και προσπαθώ να τα ξεχνώ
ενδόμυχα τα λαχταρώ
και γι' αυτό σ'ευχαριστώ! . . .
Εξαίσιο το γραφικό δρομάκι σου και. . . Εύγε σου!
Ο μακρινός σου φίλος
Δημήτρης
Θέλω να πιστεύω, Δημήτρη, πως μπορεί να «φλογίζω» τη νοσταλγία σου, όμως μαχαιριά –και ιδίως στην καρδιά– δεν θα στην έδινα ποτέ.
ΔιαγραφήΚι εσύ θα γνωρίζεις πως κι εμένα μου έλειψαν για πάρα πολλά χρόνια και για πολλά χρόνια και η δική μου νοσταλγία ήταν κάτι παραπάνω από έντονη. Τα έχουμε αυτά (να τα πω κουσούρια;…) εμείς οι ευαίσθητοι.
Το έχουμε πει, βέβαια, πως οι ευχές μου πιάνουν (και το έχεις διαπιστώσει) γι’ αυτό θα σου κάνω κι άλλη μια ευχή: Να σ’ έχει ο Θεός καλά και την απόφαση θα την πάρεις μόνος σου. Παρ’ την έτσι από πείσμα βρε φίλε!
Θέλω, τέλος, να σ’ ευχαριστήσω, μακρινέ μου φίλε, για όλα τα καλά σου λόγια, για την άφεση αμαρτιών και για τους όμορφους στίχους σου.
Να ‘σαι πάντα καλά!
ΑΜΑ ΣΤΡΑΤΟ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΕΣΕΝΑ Ο ΜΟΛΥΒΟΣ ΔΕ ΦΟΒΑΤΑΙ ΧΑΡΟ...που λένε
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καλύτερος πραγματευτής με την καλη ένοια...
ΑΝΝΑ ΒΑΛΑΒΑΝΙΔΟΥ
Άννα, καλή μου Άννα, με κάνεις και κοκκινίζω… τέτοια τιμή, δεν ξέρω αν μου πάει κι αν μπορώ να τη σηκώσω…
ΔιαγραφήΘέλω να σ' ευχαριστήσω με μια τεράστια αγκαλιά!
Με τους χαιρετισμούς σε σένα και στην Κύπρο!
Φιλάκια!
Υστερα από τη φουρτούνα των τελευταίων ημερών, αποφάσησα να σου γράψω. Το θέμα ήταν αυτό που με έκανε να σου πώ: Ότι νοιώθω και εγώ αυτά ακριβώς τα συναισθήματα για το τόπο μας κι' ας κατοικώ εδώ συνεχώς. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μας κάνει να νοιώθουμε έτσι. Εσύ όμως το εκφράζεις με τόσο υπεροχη περιγραφή που ειλικρινά ζηλεύω. Έτσι ακριβώς θα ήθελα να μπορώ να τα περιγράψω και εγώ. Νοιώθω τόσο τυχερή που ζω εδώ όλο το χρόνο!!! Σας περιμένω φέτος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω Δώρα…
ΔιαγραφήΚαι τώρα στο θέμα… Θέλω να πιστεύω πως δεν θα υπάρχει άνθρωπος που να έχει γεννηθεί σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο, το στολίδι του νησιού μας, που να ζει εκεί ή όχι και να μην αισθάνεται όλο αυτό που αισθανόμαστε κι εμείς. Ας μην αναφέρω τους επισκέπτες του.
Και βέβαια είσαι τυχερή που τον απολαμβάνεις χειμώνα-καλοκαίρι…
Πόσο το θέλω κι εγώ να περάσω το καλοκαίρι εκεί στο σπιτάκι μου… Μακάρι!
δικαίως καμαρώνεις Στράτο,είναι όντως τ ωραιότερο δρομάκι στον κόσμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δρομάκι με τις γλυτσίνιες! Υπέροχο.
Συγχαρητήρια στο φωτογράφο που το ανέδειξε και το διαφήμισε σ' όλο τον Κόσμο. κι εσύ στον διαδι
κτυακό
Είσαι ο καλλίτερος πρεσβευτής του Τόπου σου
Νάσαι καλά.
Για μας τους ρομαντικούς, και τους περήφανους για τις καταβολές τους, Χαρά, τους αλαφροΐσκιωτους κι ονειροπόλους που ξέρουν να κοιτάζουν κατά τη θολή γραμμή των οριζόντων, το Μηθυμναίος δεν αποτελεί καταγωγή. Aποτελεί προνόμιο!
ΔιαγραφήΌσο μπορώ κι όσο γίνεται θα συνεχίσω να τον διαφημίζω και να τον καμαρώνω!
Και για τούτο είμαι σίγουρος: θα ’ναι για πάντα καρφιτσωμένος στην καρδιά μου.
Τα εύσημα και τα συγχαρητήρια ανήκουν αναμφίβολα, στον εξαιρετικό φωτογράφο Κώστα Σταματέλλη.
Κι εσύ να ‘σαι καλά, Χαρά!
Καλό βράδυ!
Αγαπητέ μου φίλε Στράτο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω γιατί αλλά είχα την εντύπωση ότι είχα σχολιάσει το παρόν , όμως ίσως να το είχα δει και να σκέφτηκα άστο για αργότερα,
Πολύ όμορφο το δρομάκι αυτό, (σοκάκι νομίζω ότι εννοεί μονοπάτι) πάντα με τρελαίνουν τα χρώματα το καλύτερό μου το Λιλάκ, μωβ, ή μελανί, ή purpura, φαντάσου να οδηγάς αυτοκίνητο με μελανί χρώμα.
Τώρα από Μήθυμνα μετενομάσθει ΜΟΛΥΒΟΣ, άρα από που προέρχεται η λέξη,
π.χ. όπως η ονομασία ΠΥΛΑΡΟΣ προέρχεται από την λέξη ΠΥΛΗ εννοεί ότι είναι η Πύλη για το βόρειο μέρος του νησιού, κλπ
παρακολουθώ τις διαπραγματεύσεις της νέας Ε. Κυβέρνησης εύχομαι από καρδιάς να υπάρχουν καλά κι ευδόκιμα αποτελέσματα.
χαιρετώ
Γαβριήλ
Αγαπητέ μου Γάβο,
ΔιαγραφήΈχεις δίκιο, πριν την ανάρτηση και μόλις είχε εμφανιστεί η είδηση (το γράφω στην αρχή άλλωστε) σας έστειλα τη φωτογραφία με λίγα λόγια. Αυτό ήταν.
Η φωτογραφία είναι από τον επάνω δρόμο της αγοράς του Μολύβου, υπάρχει και ο κάτω δρόμος που κι αυτός καλύπτεται από γλιτσίνες ή σαλκίμια, όπως τα λένε εκεί κι έχουν, όπως ξέρεις αυτό το μωβ-λιλά χρώμα. Την άνοιξη χαίρεσαι να τους περπατάς…
Εξηγώ πως σοκάκι δεν είναι μονοπάτι αλλά μικρό δρομάκι, αν κι αυτό δεν είναι μικρό.
Τώρα στο όνομα: Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Μήθυμνα, ενώ στα τέλη της Βυζαντινής περιόδου, δηλαδή από τα χρόνια της κυριαρχίας της δυναστείας των Γατελούζων στο νησί, από το 1355, απέκτησε το όνομα Μόλυβος.
Στη μακραίωνη πορεία της πόλης μέσα στο χρόνο χρησιμοποιήθηκαν και τα δύο ονόματα. Σήμερα ισχύουν και τα δύο.
Το «Μόλυβος» (υπάρχουν κι άλλες εκδοχές) αλλά η πιο πιθανή είναι από την Φράγκικη ονομασία Mont d'olives όρος των ελαιόδεντρων, αλλά μπορεί κι από τα άφθονα πετρώματα μολύβδου που υπάρχουν στην περιοχή. Εγώ, ξέρεις, τάσσομαι με τη «Μήθυμνα»!
Όλοι ευχόμαστε, Γάβο, να πάει καλά η νέα κυβέρνηση, μήπως και όπως υποσχέθηκαν θα απαλύνουν όσα μας απασχολούν.
Με τους χαιρετισμούς και την αγάπη μου!
Παίρνω το θάρρος Γαβριήλ να σου απάντήσω για το Μόλυβος. Λένε ότι είναι παράφραση από τα γαλλικά, mont d' olives. χαιρετώ
ΔιαγραφήΔώρα καλησπέρα!
ΔιαγραφήΜάλλον δεν θα πρόσεξες ότι είχα δώσει μια αναλυτική απάντηση στον Γαβριήλ παραπάνω
Καλημέρα Στράτο. Έχεις δίκιο, δεν είχα προσέξει ότι απάντησες. Μάλλον το είχα δει πριν απαντήσεις και μετά δεν το πρόσεξα. Πολλά φιλιά.
ΔιαγραφήΦτάνει που οι απαντήσεις μας ήταν ίδιες και σωστές.
ΔιαγραφήΝα έχεις μια όμορφη μέρα!
Κάποτε Στράτο σε πείραζα και σου έλεγα πως υπερβάλλεις με τα όσα έγραφες και έλεγες για το Μόλυβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα θέλω να επιδιορθώσω, αν και τα πειράγματα ήταν για να σε βλέπω να θυμώνεις, με μια μόνο λέξη: ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!!
Δεν θα παραλείψω τα συγχαρητήριά μου στον κ. Σταματέλλη κι αν θυμάμαι καλά είχες δημοσιεύσει κι άλλες φωτογραφίες του.
Ελπίζω να ξεπέρασες την βρογχίτιδα και θα χαίρεις υγεία.
Καλημέρα
Δηλαδή, αγαπητή μου Νόρα, έπρεπε να δεις το "δρομάκι" για να με πιστέψεις;...
ΔιαγραφήΟ Μόλυβος αγάπη μου έχει πολλά τέτοια προικιά για να περηφανεύεται.
Υποθέτω πως ο Σταματέλλης θα διαβάσει τα σχόλια.
Την ξεπερνάω, σιγά-σιγά, αλλά πολλά φάρμακα, μωρέ και ιδίως αυτά τα αντιβιοτικά που δεν τα μπορώ.
Σ' ευχαριστώ καλή μου!
Μόλις το διάβασα σε κάποιο site, εσένα σκέφτηκα Στράτο και χαμογέλασα για το καμάρι σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εις άλλα με υγεία ξάδερφε :)
Γιώργη σ' ευχαριστώ και να 'σαι καλά!
ΔιαγραφήΚαμάρι και των δυο μας οι τόποι μας!
Καλό βράδυ!
Kyrie Doukakis exo katagogh apo th Lesvo, tora zo sth Braila tis Roumanias. Prin 4 xronia eixa elthei sto nisi kai sto Molyvo meiname 3 meres. Itan anoixh kai thavmasa ayto to dromaki tiw agoras.
ΑπάντησηΔιαγραφήSygxaritiria gia tin protia!
Vasilis Kanellis
Τιμή και χαρά μου, κύριε Κανέλλη η επίσκεψή σας εδώ. Ακόμη πιο μεγάλη η χαρά μου αφού περπατήσατε σ' αυτό το όμορφο δρομάκι!
ΔιαγραφήΣίγουρα , αφού ήταν άνοιξη όταν πήγατε, θα θαυμάσατε τα όμορφα σαλκίμια που στολίζουν τους δρόμους της αγοράς.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την επίσκεψη και για το σχόλιό σας.
Να είστε καλά εκεί που είστε και να περνάτε όμορφα!