Ανάλογα με τις διαθέσεις του το γυρίζει
ο καιρός. Βλέπετε τι γινόταν –και τι λέγαμε– χτες όταν στον ουρανό κυριαρχούσε
ο ήλιος; Και σήμερα, –από βραδύς βέβαια– το γύρισε στη βροχή, αδιαφορώντας για τις
δικές μας διαθέσεις.
Πάλι κόντεψα στο παράθυρο, τράβηξα και
πάλι την κουρτίνα και αφέθηκα να βλέπω τις στάλες να… στολίζουν τη σιωπή.
Έξω έβρεχε, σιγανά, μελαγχολικά. Έκατσα
στο γραφείο και βάλθηκα να ψάχνω στον υπολογιστή μου, αποθηκευμένους –κι αγαπημένους–
στίχους και μ’ αυτούς να ντύσω την ψυχή μου που αναζητούσε, μες στο χειμώνα,
λίγο παραπάνω ήλιο.
«Μήπως θέλει πολύ η ψυχή για να
σαλπάρει»; Που λέει και η αγαπημένη μας Αλκυόνη;
Πόσες φορές δεν είχα νιώσει / σταλαγματιά μέσ’ στη βροχή
Τα σύννεφα με είχαν προδώσει / κι έψαχνα το γιατί στη γη. *1
Τα σύννεφα με είχαν προδώσει / κι έψαχνα το γιατί στη γη. *1
Ετοιμάζει βροχή ο καιρός /
Ας την πάρουν τα δέντρα που θέλουν να πίνουν,
οι ποιητές που απορροφούν το απερίσκεπτο.
Γιατί αν αφεθώ να την κοιτάζω / θα ξεθαρρέψει εκείνη η έμμονη ιδέα
πως η βροχή είν’ ένα θα ’ρθω επειγόντως,
εκτός βεβαίως απροόπτου,
ότι η βροχή / είναι το απρόοπτο που σου έτυχε. *2
*1 Στίχοι του Σταμάτη Μεσημέρη
από το τραγούδι του Βας. Παπακωνσταντίνου: «Πόσες φορές»
*2 Στίχοι της Κικής Δημουλά
Como siempre, muy bueno.
ΑπάντησηΔιαγραφήTenía días sin visitar tu blog.Dentro de un rato entro y me pongo al día.
Un abrazo.
Gracias Abraham, son momentos de inspiraciòn con la ayuda del tiempo...
ΔιαγραφήSiempre seràs bienvenido aquì!
Mis saludos!
Αυτά τα γυρίσματα του καιρού, φίλε μου, είναι μια απόλαυση. Κι΄οι στίχοι που επέλεξες στ΄αλήθεια μοναδικοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως από τους δικούς μας πάγους προτιμότερη η βροχή.
Καλή σου μέρα.
Όπως έγραψα παραπάνω στον καθηγητή από τη Βενεζουέλα (που με τιμά πάντοτε με τις επισκέψεις του...) είναι στιγμές -και με τη βοήθεια του καιρού- έμπνευσης και αποφυγής από τα άλλα της καθημερινότητάς μας.
ΔιαγραφήΣας συμμερίζομαι, να ξέρεις, με την παγωνιά που ζήτε.
Να σαι καλά!
Στράτο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτελικά δεν ξέρει κανείς τι να ευχηθεί για τον εαυτό του και τι είναι προτιμώτερο.
Ας μείνουμε λοιπόν στη γλυκειά επίγευση της ποίησης,της λογοτεχνίας, του τραγουδιού.Απ αυτά τουλάχιστον δεν απειλούμαστε
Καλό σου ξημέρωμα.
Σωστή η παρατήρησή σου, σωστή και η συμβουλή σου, Χαρούλα!
ΔιαγραφήΝαι, είναι προτιμότερο και γι' αυτό, πολλές φορές, βρίσκουμε καταφύγιο σ' αυτή.
Καλή σου μέρα και δίχως τραντάγματα!
Σ' ακολουθώ ξάδερφε, δυο μέρες μετά, με το πούσι να έχει κυριεύσει το βάθος του ορίζοντα και τις σταγόνες να κατρακυλάνε στα μεγάλα τζάμια...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κοιτάζω τη βροχή, βροχή μου
ίδια τα μάτια σου καλή μου
κι όπως κυλά στα πεζοδρόμια
γυρνάει ο νους σε ονειροδρόμια"
Βαγγέλης Κωνσταντινίδης
"Βρέχει κι εγώ τυλίχτηκα
σ’ αυτή την αγκαλιά,
στα σκουριασμένα σύννεφα, στα φύλλα,
στης βρεγμένης γης τη μυρωδιά"
Χρήστος Θηβαίος
Καλημέρα :)
Αχ βρε ξάδερφε, με βάζεις στον πειρασμό με τους ωραίους στίχους που μου παραθέτεις εδώ, τόσο καλοί για συμπλήρωμα…
ΔιαγραφήΚαι σήμερα βροχή, Γιώργη, κι εγώ ξανά στο παράθυρο να αγναντεύω στο βάθος του ορίζοντα το «πούσι που τον έχει κυριεύσει», ακόμη και μέσα στα «σκουριασμένα σύννεφα» ψάχνω να βρω λόγια που θα συντροφέψουν τη σκέψη μου…
Καλό μεσημέρι!
Φίλε Στράτο για μιά ακόμη φορά ο λυρισμός σου επαξίως σε ταυτοποιεί ως γνήσιο DNAϊκό αποτύπωμα των μεγάλων Μυθημνάιων προ-προ-.....προπαππούδων σου, Αλκαίου και Αρίωνα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέτοια μου γράφεις Τάκη μου και δεν το 'χουν σε τίποτα τα μυαλά μου να πάρουν αέρα και να αρχίσω να διεκδικώ δάφνες...
ΔιαγραφήΓιατί βάζεις την ταπεινότητά μου, φίλε μου, να σκαρφαλώνει σε μεγέθη σαν αυτά των προπαππούδων μας.
Είναι δυνατόν;...