«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

18 Απρ 2008

Αφιέρωμα (Είπαν κι έμειναν...)

Οι άνθρωποι που είναι σκλάβοι του ρολογιού, του χρόνου και της μηχανής, ένα είδος αιχμάλωτοι της ζωής, χωρίς να έχουν καιρό να σκεφτούν και, βεβαίως, χωρίς να έχουν καιρό ν’ αγαπήσουν, να αισθανθούν τη μεγάλη χαρά της ζωής, επειδή τρέχουν πάντα, καταδυναστευμένοι από την επαγγελματική τους υποχρέωση, θα πρέπει κάποτε να έρχονται σε μέρη σαν τη Μήθυμνα (Μόλυβο) που λες κι ο χρόνος σταματά και η ζωή προχωρεί μ’ έναν ρυθμό πολύ σιγανό και γαλήνιο...
Μιχαήλ Γούτος


Πάνω στο λόφο της Μήθυμνας, στο ψηλότερό του σημείο δεσπόζει αλώβητο κάστρο, το «ερυμνόν» και δυσκολόπαρτο δυναμάρι της βορινής πλευράς του νησιού. Γύρω-γύρω στην πλαγιά αναπτύσσεται η θαυμάσια και μοναδική κωμόπολη.
Στρατής Μολίνος
.

Στα βορινά της Λέσβου είναι η Εφταλού, μια αγκάλη και ένας απόμερος κάβος. Εκεί άραξε ο Θεός για να ξεφύγει από έναν κόσμο που δαιμονίζεται. Λίγη γη, περιβόλια λιόδεντρα, δρυς και κουκουναριές, λίγα ρόμπολα και σκίνα και αλυγαριές. Δυο-τρεις κούλες παλαιές, καμωμένες από παλαιούς ανθρώπους που ήξεραν να αποτραβιούνται και να γαληνεύουν βαθαίνοντας στη λατρεία των πρώτων δυνάμεων: της γης, του νερού, του ψωμιού, του ήλιου, του έρωτα...

Ηλίας Βενέζης
.

Είν’ εκεί βράχοι καταποντισμένοι, που γκρεμίστηκαν εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είναι απ’ αυτούς που στέκονται ακόμη απέξω σαν παλιοί πολεμικοί πύργοι. Κι απ’ αυτούς κάμποσοι είναι πριονισμένοι από κάτω, νεροφαγιασμένα τα θεμέλια τους από τ’ αχόρταγο φιλί της θάλασσας...
.
Στράτης Μυριβήλης
.

Αυτό το τέλος, είναι η αρχή για το Μόλυβο. Την ώρα που ο ήλιος, φλεγόμενος ταξιδεύει με τα νερά προς τα Μικρασιατικά παράλια, βάφοντας τα σύννεφα με τα χρώματα του ονείρου, η πατρίδα του Αρίωνα, που την ερωτεύτηκαν ο Μυριβήλης, ο Βενέζης, ο Βασιλείου, ο Τάκης, ποιητές, ζωγράφοι, αρχιτέκτονες, φωτογράφοι, μάγοι, ετοιμάζεται για μια νύχτα που δεν έχει όρια. Νέα κορίτσια, νέα αγόρια, με «το δέρμα τους καμένο από τ’ αλάτι», κατηφορίζουν προς το λιμάνι, φλυαρούν, ερωτεύονται, τραγουδούν, χορεύουν, με τη μυρωδιά της θάλασσας στα χείλη τους, με τη δροσιά της θάλασσας στις καρδιές τους. Καλησπέρα Μήθυμνα. Καλή νύχτα Ελένη, Τριανταφυλλιά, Στρατή, Δημήτρη, Μαρία, Στέλιο, Λεμονιά, Αριάδνη, Ιγνάτιε, Υακίνθη...
.
Λευτέρης Παπαδόπουλος
.
Μηθυμναίος

16 σχόλια:

  1. ΄Ομορφοι οι νεροφαγιασμένοι βράχοι.
    Καλό σου βράδυ!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ φύρδην-μίγδην,

    Ναι, καλή μου Γλαρένια, νεροφαγιασμένοι από τ' αχόρταγα φιλιά της θάλασσας...
    Αποκούμπι και στέκι γλάρων, οπότε... ξέρεις.

    Κι από μένα φιλιά κι αγκαλιές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαγική η Εφταλού! Λατρεύω τα βράχια και το χαλίκι! Και καταπληκτικό το αφιέρωμα όλο στη Μύθημνα!
    Οι φωτογραφίες σου δε, πολύ ξεσηκωτικές!

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ γητεύτρια,

    Η Εφταλού είναι, ή μάλλον ήταν, έτσι ακριβώς όπως τα λέει ο Βενέζης! Όλα τα παιδικά μου καλοκαίρια τα πέρασα εκεί και μου 'χουν μείνει αξέχαστα! Εκεί έφτιαξε και το δικό του σπίτι ο Βενέζης για να αντικρύζει τα απέναντι παράλια της πατρίδας του.

    Άντε ξεσηκώσου τότε...
    Φιλάκια καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σκέτη{ζακυνθινό} γοητεία Φίλε μου!

    Ο Αρίων λυρικός ποιητής και μουσικός, τον οποίον έσωσε απ΄την οργή της θάλασσας ένα δελφίνι ακούγοντας την άρπα του Ορφέα, κατάγονταν από τη Μήθυμνα.
    Λοιπόν..και εγώ την άρπα του Ορφέα άκουγα όλη την ώρα κοιτάζοντας την ομορφιά..

    Καλημέρα!
    Ευχαριστούμε που Σε συναντάμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είμαστε οι σκλάβοι του χρόνου, όχι γιατί γεννηθήκαμε σκλάβοι αλλά γιατί μας έκανε το σύστημα του κάθε κατεστημένου.
    Κοιτάζοντας το BLOG σου έχω την εντύπωση ότι απελευθερώνομαι απ’ τα δεσμά της τυραννίας του χρόνου.
    Από τις εικόνες των τοπίων αναπνέω το άρωμα των λουλουδιών, τον φως του ήλιου και για μια ακόμα φορά ευλογώ την μητέρα γη που μας θεωρεί παιδιά της.

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι να πω τώρα...

    Τα λόγια του Γούτου και του Παπαδόπουλου μιλάνε μέσα μου...

    Πότε θα έρθω;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Παπα πα πα!!!Ελιωσα με την Εφταλου Μηθυμναιε μου.Ουφφφ!!!
    Αμαν και τι βουτιες εχω ριξει σ αυτα τα νερα ....!!!!


    ΦΙΛΙΑ!!!!

    κι αλλες κι αλλες θελουμε κι αλλες φωτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ marled,

    Ξέρεις και κάτι, φίλη μου, λένε πως σ’ αυτές τις ακτές, πριν πολλές χιλιάδες χρόνια, η θάλασσα ξέβρασε το κεφάλι και την άρπα του Ορφέα μετά τον διαμελισμό του από τις γυναίκες στη Θράκη γι’ αυτό και τα αηδόνια, σ’ εκείνα τα μέρη, έχουν το γλυκύτερο κελάηδισμα.

    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ pylaros,

    Αυτή ήταν και η αρχική ιδέα της τουριστικής ανάπτυξης της Μήθυμνας, η γαλήνη και η ομορφιά να ξεκουράζουν τον άνθρωπο της πόλης. Όμως η εξέλιξη προχώρησε πολύ περισσότερο με τα γνωστά αποτελέσματα και μείναμε εμείς να υμνούμε εκείνα...
    Ευχαριστώ και να ‘σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ 30aris,

    Να έρθεις, να έρθεις θα σε περιμένουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ faraona,

    Συγκρατήσου, κορίτσι μου, το καλοκαίρι φτάνει, η Εφταλού και η παραλία της σε περιμένει για τις βουτιές σου. Να φέρεις και τα έργα σου να τα εκθέσουμε.
    Να ‘σαι καλά.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Στράτο μου, τέτοιον βράχο (παρόμοιο) έχουμε κι μεις στην Ελίτσα Πουρίου!!!
    Είδες που μιάζουν με πρόσωπα;
    Έχετε ωραία μέρη, Στράτο μου! Αν έρθω ποτέ, θα με ξεναγήσεις! Ε;
    Φιλάκια πολλά!
    Κατερίνα-κυκλάμινο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ήρθα να σου πω καλή βδομάδα!
    Πάλι ο δαίμων της βιασύνης στο παραπάνω σχόλιό μου έγραψε λάθος τη Μήθυμνα!!! Συμβαίνουν κι αυτά... Μηθυμναίε μου! :)

    Καλή βδομάδα!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ κατερίνα,

    Χαρά και τιμή μου, Κυκλαμινάκι μου, να σε ξεναγήσω! Θα σε πάω και σ' αυτό το βράχο και όπου αλλού επιθυμείς. Έλα εσύ...
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ γητεύτρια

    Καλή εβδομάδα και μάλιστα Μεγάλη και σε σένα Γητεύτρια! Θα σε δούμε τώρα το Πάσχα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!