«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

26 Απρ 2008

Δυο δικοί μας άνθρωποι

Μέσα στους Έλληνες του κόσμου!

Σε λίγες ώρες θα σημάνουν οι καμπάνες και το Χριστός Ανέστη θα αντηχήσει στις εκκλησιές μας, εδώ στην πατρίδα, μα εκεί έξω, μακριά βρίσκονται οι «εκπρόσωποι της δεύτερης Ελλάδας, οι Έλληνες της Διασποράς», οι «μετα-ανάστες» οι δικοί μας. Αυτοί που ξεριζωμένοι πεθαίνουν κάθε μέρα, περιμένοντας την ανάσταση...

Στο το Αφιέρωμα του περιοδικού «Κ» που συνοδεύει την πασχαλινή Καθημερινή, σήμερα, μεταξύ άλλων, υπάρχουν και δύο δικοί μας άνθρωποι (αυτοί το ξέρουν γιατί είναι δικοί μας) είναι ο φίλτατος Κώστας Δουρίδας «ο μοναδικός κόμβος των απανταχού Ελλήνων» από τον Καναδά και η καλή μας «ντοκτόρα» Χριστίνα Τσαρδίκου, «Λα Γριέγα» της Αργεντινής!
.

Μιας και οι γυναίκες προηγούνται, θα ήθελα να μεταφέρω λίγα από το περιοδικό γραμμένα από τον κ. Γιώργο Δουατζή, πρώτα για την Χριστίνα, γεννημένη στην Αργεντινή, που, παρεμπιπτόντως, σε λίγες μέρες μας επισκέπτεται συνοδεύοντας ένα γκρουπ φοιτητών για να γνωρίσουν την Ελλάδα.

.

Ποιος σας έδωσε ελληνική Παιδεία;
Οι γονείς, οι δάσκαλοι, τα βιβλία, η θέλησή μου.
Πως μάθατε Ελληνικά;
Στο σπίτι μόνο Ελληνικά μιλούσαμε. Σκέφτομαι στην ελληνική γλώσσα. Πήγα στο ελληνικό σχολείο της κοινότητας του Μπουένος Άϊρες. Πήρα και το Πιστοποιητικό Ελληνομάθειας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ως και ο άντρας μου, ιταλικής καταγωγής, μιλάει τέλεια τα Ελληνικά και φυσικά τα παιδιά μας.
Μικρή νιώθατε ξένη στην Αργεντινή;
Πάντα. Και τώρα νιώθω ξένη. Η Αργεντινή είναι πολύ φιλόξενη χώρα. Όμως πάντα ήμουν η Ελληνίδα που γεννήθηκε και μεγάλωσε μακριά από την πατρίδα... που δεν τη γέννησε.
Το όραμά σας;
Μια Ελλάδα ζωντανή στα ξένα. Η δημιουργία ενός ελληνικού πολιτιστικού κέντρου στην Αργεντινή κι ενός μόνιμου σχολείου για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας.

Και μερικά του Κώστα:
Πρώτες παιδικές μνήμες;
Τα χρόνια που έζησα παιδί στο Καρδαρίτσι Γορτυνίας. Ιερό κειμήλιο, μαγευτικό φάρμακο του νου.
Τι σημαίνει μετανάστης;
Ακαταπόνητος Οδυσσέας, που πλανιέται σε όλα τα πλάτη της γης. Κτίζει, δημιουργεί. Ακούραστος. Ονειροπόλος. Ωραίος Έλληνας της δεύτερης πατρίδας που λέγεται Διασπορά.
Ποιοι σημάδεψαν τη ζωή σας;
Τρεις αγράμματοι άνθρωποι. Η μάνα μου, ο Μακρυγιάννης κι ο Κολοκοτρώνης. Η μάνα μου μού δίδαξε ότι όσο φτωχός και αν είσαι, όταν μοιράζεις το λίγο που έχεις με τον διπλανό σου, είσαι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Ο Μακρυγιάννης, μου δίδαξε ότι «... τούτη την μικρή πατρίδα την ορίζουμε φτωχοί και πλούσιοι, δυνατοί και αδύνατοι, για τούτο και πρέπει να την αγαπούμε και να την προστατεύουμε. Να μην αφήνουμε το άδικο να πνίγει το δίκιο εις βάρος της». Ο Κολοκοτρώνης μού δίδαξε πως φέρω ευθύνη για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μου. Κι όσο αδύναμος κι αν είμαι, πρέπει να μην είμαι παρατηρητής στα γεγονότα, αλλά να συμμετέχω με όση δύναμη μπορώ.

* Το περιοδικό «Κ» κυκλοφορεί σήμερα με την Καθημερινή.
.
Μηθυμναίος

18 σχόλια:

  1. O Κώστας Δουρίδας και η Χριστίνα Τσαρδίκος είναι δυο σπουδαίοι Έλληνες της Διασποράς με τεράστια προσφορά στον Ελληνισμό.Ενεργοποιός
    δύναμη ο Έρωτάς τους για την πατρίδα που ξέρει να δίνει χωρίς να σκέπτεται ανταπόδοση. Αυτό το είδος του ΄Ερωτα για την πατρίδα είναι και η ανώτατη μορφή πατριωτισμού. Ας τα βλέπουν αυτά όσοι νομίζουν ότι ο πατριωτισμός εξαντλείται στα λόγια και στις θερμοκέφαλες δηλώσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγχαρητήρια κι από μένα στην Χριστίνα και τον Κώστα. Μ' ευχές και Αγάπη. Στις 19 Απριλίου, σ' εκδήλωση για την Ημέρα της Ποίησης, στον χρόνο μου διάβασα πρώτα για την Χριστίνα Τσαρδίκου, τον Κώστα Δουρίδα και τον Σπύρο Δαρσινό, "όπου, αν και όχι φυσικά παρόντες, η ποίησή τους ταξιδεύει κι απόψε δένεται στο συναίσθημα και στις εμπνεύσεις μας..."
    Καιρός είναι να ασχοληθούν και οι "απο κεί" με τους "απ' έξω" που δίνουν τη ψυχή τους (και ότι άλλο δύνανται) για την Πατρίδα.
    Συγχαρητήρια και τιμή και στον κ. Δουατζή.
    Τους αφιερώνω ένα απόσπασμα (Πρώτη Εντολή) από το "Εννέα Εντολές και μία Αγέννητη" (2001)
    "...Κάπου,
    μια φλόγα, χρειάζεται ένα καντήλι σβηστό, κάπου αντιστέκεται αφώτιστος
    ένας φάρος αφρόντιστος, κάπου ανασταίνεται ευοίωνος
    ένας μικρός παράδεισος,
    για ν' αλλάξει εικόνες-καρφιά,
    που πληγώνουν.
    Πάρτε τα μάτια μου.
    Στις άδειες θέσεις τους, στείλτε την Άνοιξη με δυο χελιδόνια ερωτευμένα. Αν, τυχόν, τα φοβίσει το έρεβος,
    χαράξτε πάνω στο μέτωπο
    με γράμματα ανάγλυφα:
    "Ζητείται Φως"
    και απομακρυνθήτε...
    Με πολλή εκτίμηση, Υιώτα Στρατή, Νέα Υόρκη."yiotas@optonline.net"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Geia sou, File mas. Xronia polla!
    Exeis to e-mail mou pio panw, an mporeis, steile mou to keimeno' tou ...
    ki oso gia thn agaph sou ston topo sou, einai ...kollhtikh ki wraia!
    Egw, eidika pou agapw kai thn dekath poihtria sas, thn ahdonolalh...
    Yiwta S
    yiotas@optonline.net

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!!
    Αγάπη, Χαρά, Υγεία!!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θερμά συγχαριτήρια στην Χριστίνα και στον Κώστα. Καθώς και στον κ. Δουατζή. Η προσφορά τους είναι ανεκτίμητη. Η προσφορά στην Πατρίδα, με όσα θεμιτά μέσα δύναται ο καθένας να την δώσει, όταν πραγματικά ανταποκρίνεται στον όρο "Προσφορά," είναι αυτό που μετράει.
    Με την αγάπη μου,
    Βάνα.
    ΥΓ.
    Στράτο, μπράβο, που το μετέφερες στο Μπλόγκ σου και μπορέσαμε και μεις να το δούμε. Πάντα έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χριστός Ανέστη φίλε μου
    και πατριώτη
    Χρόνια πολλά και καλά
    σε σένα και την οικογένειά σου

    τσίου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συγχαρητηρια για τους ανθρωπους αυτους.Ειναι τυχη ναχει κανεις τετοιους φιλους.


    φιλια
    και του χρονου με υγεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ φαιδων θεοφιλου,

    Έτσι είναι όπως ακριβώς το λες, φίλε, μ’ αυτού του είδους τον Έρωτα, τον ανιδιοτελή, είναι εμποτισμένοι αυτοί οι άνθρωποι, παρ’ όλο που η πατρίδα τούς «πληγώνει» με την αδιαφορία της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ Υιώτα Στρατή,

    Πολλές τέτοιες φλογίτσες, σαν τον Κώστα και τη Χριστίνα, υπάρχουν διάσπαρτες στον εκτός συνόρων Ελληνισμό, λίγο, πολύ λίγο, χρειάζονται για να δυναμώσουν και να φωτίζουν περισσότερο. Εμείς, αυτό το λίγο τους το δίνουμε, όσο μπορούμε, με την αγάπη μας.
    Το ποίημά σου: ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Υιώτα Στρατή,

    Υιώτα μου, δεν καταλαβαίνω ποιο κείμενο θέλεις να σου στείλω, γράψε μου και στο στέλνω…
    Για όσα απ’ τα καλά σου λόγια με αφορούν: Χίλια ευχαριστώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ φύρδην-μίγδην,

    Αληθώς Ανέστη, Γλαρένια μου γλυκιά, σου ανταποδίδω τις εγκάρδιες ευχές σου.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ βάνα,

    Όντως ανεκτίμητη η προσφορά και η συνέχειά τους. Εγώ, Βάνα μου, δεν έκανα τίποτα άλλο από το χρέος μου…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ karaflokotsifas,

    Χρόνια Πολλά, και του χρόνου με υγεία, φίλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ faraona,

    Πράγματι είμαστε τυχεροί που είναι φίλοι μας!!!
    Να ‘σαι καλά Φαραώνα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πράγματι, η Δρα. Χριστίνα Τσαρδίκου από την Αργεντινή και ο Κώστας Δουρίδας από Καναδά, θα πρέπει να ονομαστούν πρεσβευτές του Ελληνισμού, στα ξένα. Τους αξίζει ένα μεγάλο ΕΥΓΕ!
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. O Κώστας Δουρίδας και η Χριστίνα Τσαρδίκος είναι άνθρωποι με ήθος και φλόγα στη ψυχή!
    Τους ευχαριστούμε!
    Τους εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ.

    Σε ευχαριστώ και Σένα Στράτο μου που μου έδωσες τη χαρά να τους συναντήσω εδώ στο σπίτι σου.
    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και Σε σένα με χαρά και και της Θάλασσας το χάδι.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ pylaros,

    Αγαπητέ μου Γαβριήλ, η Χριστίνα και ο Κώστας, έτσι κι αλλιώς, με το έργο τους, είναι Πρεσβευτές του Ελληνισμού!
    Έτσι έχουν καταχωρηθεί στην καρδιά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ mareld,

    Έτσι ακριβώς είναι!
    Εσένα ευχαριστώ για τις θαλασσινές σου ευχές και τα χάδια, Μαρελντάκι μου, επειδή ξέρω ότι είναι απ’ την ψυχή σου…
    Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!