«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

12 Ιαν 2022

«Σ' ένα γύρισμα της ζωής»

Πόσο ανέμελα πετούν οι γλάροι στον ουρανό… 
Σα να ’ναι δικός τους. Και είναι…
Έχεις σκεφτεί, έχεις αναλύσει τι είναι αυτό που μας συμβαίνει; Γιατί νιώθουμε τόσο έντονα την ανάγκη ο ένας του άλλου;
Έχεις προσέξει ποτέ ένα ζευγάρι γλάρων, όταν πετούν ανέμελα στον ουρανό; Πετούν αργά-αργά, πλησιάζει ο ένας στη φτερούγα του άλλου, αγγίζονται, κάνουν λίγο να απομακρυνθούν και πάλι ο ένας ξανάρχεται πλάι στον άλλον και ακουμπάνε τις φτερούγες τους.
Πετούν ανέμελα. Νωχελικά. Σίγουρα. Σα να 'ναι δικός τους ο ουρανός... Και είναι δικός τους.

«Σ' ένα γύρισμα της ζωής» Αλκυόνη Παπαδάκη

2 σχόλια:

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!