«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

16 Οκτ 2020

Τι άλλο…

Έτσι όπως πάνε τα πράγματα, τι άλλο να θέλεις.
Φτάνει να ξυπνούν χαμογελαστές οι μέρες κι ας έχει χίλιες δυσκολίες ο καιρός. Φτάνει να χαίρεσαι όσο γίνεται. Να γελάς όσο μπορείς. Να αγαπάς όλο και πιο πολύ. Να νοιάζεσαι για τους αγαπημένους σου ανθρώπους. Να νοιώθεις την τρυφερότητα και το συναίσθημα τριγύρω σου. Μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο, μια ανάσα, ένα άγγιγμα. Έστω κι απόμακρα, έστω και λίγο.

Τι άλλο… 


Να έχεις γαλήνη για να μπορείς ν’ απολαύσεις το καλό και δύναμη για ν’ αντιμετωπίσεις το οτιδήποτε μέλλει ν ’ρθει. Να μη σε σκιάζουν τα ζόρια της ζωής. Να ψάχνεις και να κρατάς τις καθημερινές όμορφες στιγμές. Όσο απλές, κι αν είναι. Μην αφήνεις να γλιστράει ούτε μια μέρα μες απ’ τα χέρια σου χωρίς να σε συνεπαίρνουν κάποια μικρά πράγματα: Ν’ απολαμβάνεις τον ήλιο. Την ανατολή και τη δύση του. Ένα λουλούδι, ένα κομμάτι ουρανού κι άλλο ένα θάλασσας. Άνοιξε πόρτες σε χώρους μαγικούς, διάλεξε τους καλύτερους στίχους για να διαβάζεις, την πιο όμορφη μουσική για ν’ ακούς και… να τα κοιτάζεις τα πιο γλυκά κι αθώα μάτια. 

Τι άλλο… 

Στην αμηχανία του χρόνου άδραξε αφορμές ν’ ονειρευτείς. Στη μοναξιά του εαυτού σου μη κλειστείς. Κράτησε μόνο λίγες στιγμές για τις γλυκές σου αναμνήσεις. Αυτές που απέκτησαν αξία μνήμης. Ξέχνα ό,τι σε πίκρανε. Στη θλίψη μην παραδοθείς. Κι αν χρειαστεί να κλάψεις καμιά φορά, μη κρατάς εκείνον τον κόμπο που σε πνίγει, Κλάψε. Κλάψε για κάτι που τ’ αξίζει. Για κείνους τους ανθρώπους που τώρα σου λείπουν. Που είχες την τύχη να τους έχεις κοντά και δίπλα σου. Και τώρα δεν υπάρχουν.

Τι άλλο…

Να έχεις τις απόψεις σου και να σέβεσαι τις απόψεις των άλλων. Ποτέ μην προδώσεις «τα πιστεύω» σου. Υπάρχει κάθε στιγμή στις άπειρες λεπτομέρειες, ας χρησιμέψουν σε κάτι. Η ζωή είναι αυτό που εμείς την κάνουμε να είναι.

Τι άλλο...


6 σχόλια:

  1. Καλημέρα Στράτο!
    Αυτό προσπαθούμε να πετύχουμε, αν και πάντα κάποιες μέρες θα είναι έτσι και κάποιες άλλες αλλιώς.
    Πάντα όμως, όσο αναπνέουμε θα υπάρχει ένα τέτοιο παράθυρο για να βλέπουμε την ομορφιά της ζωής!
    φιλιά σου στέλνω
    την αγάπη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άλλαξε ο ρυθμός της ζωής μας, Στέλλα, άλλαξε ο κόσμος, ο κόσμος μας. Με τόσα που συμβαίνουν γύρω μας και πλάι μας σκοτεινιάζει ο νους μπρος στην αβεβαιότητα, ένα άγνωστο αύριο… Κρατιόμαστε απ’ τα γεγονότα. Και δεν είναι λίγα…
      Οπότε «τι άλλο» απ’ το ν’ αλλάξουμε σελίδα και να οδηγήσουμε τον εαυτό μας στο ωραίο που πρέπει να ψάξουμε, επειγόντως κι έξω και μέσα μας. Με λίγη προσπάθεια και θέληση θα το καταφέρουμε.

      Καλό βράδυ αγαπημένη!

      Διαγραφή
  2. Πολύ όμορφο το παράθυρό σου Στράτο φίλε. Μια όμορφη ματιά με αισιοδοξία και θετική αύρα. Καλησπέρα και όμορφα να περνάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη,
      Ακόμη κι αν δεν έχουμε τέτοια όμορφα παράθυρο θα πρέπει να τα ψάξουμε για να βλέπουμε έναν άλλο κόσμο στα μάτια μας. Έστω και εικονικά για να ξεπερνάμε την άχρωμη καθημερινότητα.

      Διαγραφή
  3. Για το ελάχιστο της ύπαρξής μας, και τα μισά να κατακτήσουμε απ' αυτά -που πολύ φιλοσοφημένα καταγράφεις- κέρδος μας είναι.
    Την καλησπέρα μου Στρατή.

    ΥΓ. "Η ζωή είναι αυτό που εμείς την κάνουμε να είναι" (!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ζωή τα φέρνει - εμείς ακολουθούμε, Μαρία μου, αν παραδοθούμε στη θλίψη σε λίγο οι λέξεις «ελπίδα» και «μέλλον» θα ηχούν παράταιρα, σαν απαγορευμένες επιθυμίες... Απλώσαμε αποστάσεις, φορέσαμε μάσκες, ζούμε σε μια δίχως αγκαλιά εποχή κι αυτό κάνει πιο βαθύ το ανεξήγητο. Ας ευχόμαστε τα «μακάρι» γίνουν «επιτέλους».

      Με την αγάπη μου!

      Διαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!