«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

21 Δεκ 2017

Κομμάτια που μένουν πίσω ΙΙ…

Επανέρχομαι στο θέμα με ένα ακόμη γλυπτό που μας βάζει σε σκέψεις…
Και σε τούτο, όπως βλέπετε, λείπει ένα κομμάτι (όχι κομμάτια) απ’ το σώμα, που λέει πολλά… Η καρδιά του! Το μνημείο αυτό του μετανάστη βρίσκεται στην πόλη Garachico της Τενερίφης (Κανάριοι Νήσοι) και είναι έργο του γλύπτη και ποιητή Fernando García Ramos.
Τα Κανάρια Νησιά γνωρίζουν από μετανάστευση πολύ καλά. Οι κάτοικοί τους πάντα μετανάστευαν… Αυτό το γλυπτό, λοιπόν, αναπαριστά ή μάλλον στην κυριολεξία είναι το έμβλημα της αίσθησης αυτού που μεταναστεύει.
Ένας άνθρωπος με μια οπή, ένα κενό στο στέρνο, στο μέρος της καρδιάς, ασάλευτος και μοναχός στη γυμνή ερημιά ψάχνει να βρει σταθμό στον ορίζοντα. Αποφασισμένος να κυνηγήσει το όνειρο. Σαν τα αποδημητικά πουλιά να ταξιδέψει σ’ άλλο μέρος κάποιου παραδείσου με την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Όμως χωρίς την καρδιά του. Αυτή την έχει αφήσει πίσω του, στη γη του, στους δικούς του.
Απάνθρωπη στιγμή με μια βαλίτσα στο χέρι, μια μικρή βαλίτσα που… ταυτόχρονα περιέχει πολλά: την οικογένεια, το σπίτι, τις αναμνήσεις… Κι όμως, παρ’ όλο το βάρος, είναι αυτή, που εσαεί, θα τον συνδέει με το παρελθόν… που περνάει και φεύγει. 


8 σχόλια:

  1. Η μεταναστευση ειναι μεγαλη αποφαση Στρατο, γινεται με βαρια καρδια αλλα και με ονειρα πολλα. Και πιστευω πως το πιο μεγαλο ονειρο ειναι η επιστροφη στην πατριδα ως νικητης! Ως επιτυχημενος! Θα ηθελα να ξερω, ποσο μπορεις να δεθεις με τη ζωη στη νεα χωρα, και αν δενεσαι ποτε ή αν παραμενεις παντα ενας ξενος. Εγω πιστευω πως ισχυει μαλλον το δευτερο.
    Οπως και να εχει προκειται για μια τεραστια εμπειρια!!!

    Να σου ευχηθω χαρουμενα χριστουγεννα
    καλο βραδυ
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απίστευτη δημιουργία, συγκλονιστική... Και δεν νομίζω να αναφέρεται στους μετανάστες που αναζητούν επαγγελματικές προοπτικές τόσο, όσο σ' αυτούς που ξεριζώνονται για να γλυτώσουν τη ζωή τους. Υποκλίνομαι στο μεγαλείο του δημιουργού!
    Την καλησπέρα μου Στρατή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μια μάστιγα η ξενιτιά που δυστυχώςόλο
    και μεγαλύτερες διαστάσεις λόγω συστήματος!!!
    Το γλυπτό μοναδικό

    Καλές γιορτές Στράτο μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Με συγκλόνισε πολύ το συγκεκριμένο γλυπτό Στράτο μου !! Δεν μοιράζεις απλά την καρδιά σου ανάμεσα στην πατρίδα και στη νέα πατρίδα , απλά φεύγεις χωρίς καρδιά !!
    Ματώνεις στις μέρες μας να βλέπεις τόσους νέους να φεύγουν !!
    Καλές γιορτές να έχετε Στράτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εξαιρετικός συμβολισμός και έμπνευση. Δεν συναντάς εύκολα τέτοια γλυπτά.
    Το θέμα που θίγεις τεράστιο. Μια ανοιχτή πληγή.
    Να σου ευχηθώ ολόψυχα Καλές γιορτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όπως και στην προηγούμενη ανάρτηση, καλοί μου φίλοι ❤ Στέλλα, Μαρία Κανελλάκη, Ποιώ-Ελένη, Νικόλ και Γιάννη Pit κάποιο γλυπτό που συμβόλιζε το θέμα της μετανάστευσης, μου έδινε αφορμή και αιτία συγκίνησης. Ήταν και όλο τούτο το «χριστουγεννιάτικο» που για πολλούς λόγους με μελαγχολεί και γίνεται ξέσπασμα.
    Κι όσο βλέπω και μαθαίνω πόσοι νέοι μας αναγκάζονται να μεταναστέψουν, όλο αυτό με γυρίζει πίσω σε μένα. Δεν αναγκάστηκα να φύγω, ήταν μια δική μου επιλογή.
    Και έρχομαι στην απορία της Στέλλας: « πόσο μπορείς να δεθείς με τη ζωή στη νέα χώρα, και αν δένεσαι ποτέ ή αν παραμένεις πάντα ένας ξένος…» Λοιπόν υπάρχουν περιπτώσεις, ανάλογα με τις συνθήκες, που μπορεί να δεθείς, όμως κατά βάθος παραμένεις ένας ξένος. Αλλά και να επιστρέψεις στον τόπο σου πάλι θα νιώθεις ξένος. Αλίμονο σ’ εκείνους που τους έλαχε να γνωρίσουν δυο πατρίδες.
    Ανέκαθεν, στους αιώνες, έφευγαν οι άνθρωποι ψάχνοντας το κάτι άλλο, το καλύτερο για τη ζωή τους. Παρ’ όλο τον τεράστιο πόνο για ό,τι άφηναν πίσω τους. Τι να πρωτοπάρεις σε μια βαλίτσα…

    Παρότι δεν ταιριάζουν όλα τούτα με το κλίμα των Χριστουγέννων ας το αφήσουμε να πλανάται και ας ευχηθούμε ο ένας στον άλλον ό,τι καλύτερο: Υγεία, Αγάπη, Χαρά, Ειρήνη και Γαλήνη! Μας χρειάζονται…

    Σας ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα έπρεπε να του αποδοθεί βραβείο για την έμπνευση αυτού του γλύπτη Fernando García Ramos Είναι τόσο αληθεινά αυτά τα οποία αντιπροσωπεύει αυτά τα οποία εννοεί ώστε εμείς οι μετανάστες που τα έχουμε ζήσει και ακόμα τα ζούμε μέχρι θανάτου, να εξακολουθούμε να βρισκόμαστε αιωρούμενοι μην ξέροντας πια ακριβώς είναι η πατρίδα μας, έχοντας την ελπίδα του γυρισμού από εκεί που ξεκινήσαμε ως αμούστακα παιδιά ελπίδα που χάνεται στον ορίζοντα μια που αυτοί που αφήσαμε πίσω μας, αυτοί που μας αποχαιρέτισαν δεν υπάρχουν πλέον, έτσι μένουμε να κοιτάμε την Βαλίτζα μας γεμάτη αναμνήσεις και υποσχέσεις ο μόνος μάρτυρας μιας καρδιάς της καρδιάς μας που ακόμα δεν βρήκε μια απάνεμη γωνιά να ξαποστάσει!!!

    Καλά Χριστούγεννα, η αλήθεια και οι ζουμερές σκέψεις του αγάλματος ψάχνουν να βρουν το νόημα της ζωής και το αν έπραξα καλά....
    Γάβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. https://www.youtube.com/watch?v=3rTnqnG7bis

    και ακόμα:
    https://www.youtube.com/watch?v=T8pUQGgDk5s

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!