Την ανάρτηση την είχα ετοιμάσει για την προηγούμενη εβδομάδα,
όταν ο καιρός έκανε διαλείμματα με συννεφιές και βροχές. Κι ύστερα, μες στην απελπισία
του άλλαξε γνώμη και πάλι. Αποφάσισε ν’ ανοίξει την πόρτα στην Άνοιξη.
Εικόνα μέσα στην απόλυτη σιωπή, όπου όλα, εκεί γύρω, κρατούσαν την ανάσα τους για να μην ταράξουν τη γαλήνη της ακύμαντης θάλασσας. Εκτός
βέβαια από το πέταγμα των γλάρων μακριά, και κάτι κύκλοι που σχηματίστηκαν στο νερό, άνοιγαν,
απομακρύνονταν κι έσβηναν...
Η απόλυτη λεπτομέρεια του προσωρινού.
Μέρα θολή,
μέρα χωρίς ήλιο, που κρύφτηκε
απ’ το χρόνο… Θέλεις να προλάβεις τη στιγμή
κι αποφασίζεις να σιωπήσεις. «Sine Sole Sileo»… σσσουτ… Σιωπή. Αμήχανος σαν τρομαγμένη
απορία.
Και η αχρείαστη ομπρέλα, ανοιχτή γιατί έτσι
έσπαγε το θολό της ημέρας, το σχεδόν λευκό της αγνότητας, κι ομόρφαινε το
σκηνικό. Τι να ’κανα…
Το ωραίο δεν επιδέχεται τη δική μου
αμφισβήτηση.
Γράφεις ποιήματα με τις φωτογραφίες σου και φωτογραφίζεις με τις ολιγόλεκτες λεζάντες σου! Σιωπώ για να μη ταράξω άλλο τη γαλήνη του τοπίου σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου μήνα Στράτο!
Ίδια η ημέρα σήμερα σαν τη φωτογραφία.
ΔιαγραφήΜε τιμώρησε ο καιρός, Μαρία, για να μην φανεί σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα το γύρισε σήμερα σ' αυτή την "απαστράπτουσα" συννεφιά...
Μεγάλη τιμή για μένα τα λόγια σου, χάδια και θαλπωρή μου δίνουν. Δεκτά, αν πράγματι τ' αξίζω, και με πολλή αγάπη.
Καλό μήνα και... καλό Σαββατοκύριακο!
Ποιητικά συνθέτεις την καθημερινότητα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλόν Απρίλη Στρατο
Ό,τι μπορώ κάνω, Ελένη, επιβάλλεται!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ!
Καλό μήνα και... καλό Σαββατοκύριακο!
Μια σου φωτογραφία χίλιε λέξεις για να σκεφτείς,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς ήλιο η σιωπή, κανονικά μόνο με την σιωπή υπάρχει σκέψει, εμβαθύνεις σε στοχασμούς
Silencio sin sol
pero con parasol
saludos
Gabo
Ναι, σε μια τέτοια περίπτωση παίρνει μέρος στη σκέψη και η ματιά. Αυτή προ πάντων.
ΔιαγραφήΒλέπω μου έκανες και ρίμα... μόνο που δεν είναι parasol αυτή αλλά paraguas, αφού δεν είχε ήλιο... Είπαμε: Sin sol...
Το ωραίο μπορεί να βρίσκεται ακόμα και σε μια μουντή μέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί όχι;
Η ψυχή έχει δικούς της κώδικες εξάλλου !
Καλό μήνα Στράτο!
Πες το κι έτσι, Αριστέα, μη σου πω ότι πολλές φορές μας εντυπωσιάζει περισσότερο.
ΔιαγραφήΚαλό μήνα και σε σένα εύχομαι φίλη μου!
εγω Στρατο δεν ειμαι καθολου της σιωπης, περασα πααρα πολλα σιωπηλα χρονια, τοσο που τωρα θελω να μιλαω με κραυγες κυριως οταν μου λειπει ο ηλιος - επισης παλια, σημασια δεν εδινα, ηλιος βροχη το ιδιο μου εκανε.. απιστευτο το πως αλλαζουν οι ανθρωποι μεγαλωνοντας (συνηθως γινομαστε πιο δυσκολοι ε; )
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο βραδυ
Κραυγές διαμαρτυρίας εννοείς, Στέλλα; Ωστόσο, είμαι της άποψης ότι και με τη σιωπή μπορείς να κραυγάζεις. Κάποιες φορές, ίσως και περισσότερο.
ΔιαγραφήΠροφανώς παλιά, ή νέοι αν θες, δεν δίναμε σημασία σε πολλά, τώρα προσέχουμε περισσότερο.
Υ.Γ. Χάρηκα που χτες βράδυ ανταλλάξαμε δυο λόγια...
Να 'σαι καλά και σ' ευχαριστώ!