«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

19 Νοε 2015

Εννιάχρονα!!!

Θέλω να πιστεύω πως, ύστερα από 9 χρόνια, που συμπληρώνονται σήμερα, 19 Νοεμβρίου, κατάφερα να έχω ένα ιστολόγιο από το οποίο ό,τι εξάγεται είναι η αντανάκλαση του εαυτού μου. Όλη! Που καταγράφεται με λέξεις, εικόνες, θέσεις, σκέψεις, απόψεις βιώματα και συναισθήματα δίνοντας ένα άλλο χρώμα! Δεν είναι κι εύκολο, εδώ που τα λέμε, να μεταπλάθει κανείς την ευαισθησία του σε λέξεις.

Αυθεντικά, ανθρώπινα, όλα. Διαπνέονται, ως συνήθως, –κι απ’ ό,τι λένε, χωρίς την παραμικρή διάθεση να ευλογήσω τα γένια μου από μια εκλεπτυσμένη έκφραση, αφήνοντας να φανεί μια υπέρμετρη ευαισθησία και μια εύθραυστη ψυχή. Διακριτική, κι απαλλαγμένη από κάθε είδους αμφισβήτηση. Ο καθένας άλλωστε προσπαθεί να φτιάξει το χώρο του με τα υλικά που διαθέτει. «Είναι προτιμότερο να είσαι το γνήσιο πρωτότυπο του εαυτού σου, παρά το φτηνό αντίγραφο οποιουδήποτε άλλου»… Αυτό το τίμησα όσο μπορούσα.
         Δεν έκανα τσιγγουνιές στην τρυφερότητα. Τη χάριζα απλόχερα. (Ποιος έλεγε να δεις, πως η τρυφερότητα είναι μόνο γένους... θηλυκού;). Και η αμεσότητα εκεί… παρούσα, με ειλικρίνεια και χωρίς περιστροφές! Αυτή η αμεσότητα που μοιράζεται.


Κάτι –ίσως το πιο σπουδαίο– που καταφέραμε –εσείς κι εγώ– ήταν να μικρύνουμε, κατά κάποιο τρόπο, τις αποστάσεις που μας χώριζαν κι ας μην έγινε αυτό με όλους. Με κάποιους τελικά δεν ταιριάξαμε… Αδυναμίες εντέλει. Δυστυχώς! Στο διάβα του χρόνου προέκυψαν και αναχωρήσεις. Καλωσορίσματα και αποχαιρετισμοί ήταν μέσα στο πρόγραμμα.
Ωστόσο, τα αποτυπώματα, που με τα λόγια σας αφήνατε στα σχόλια, ήταν ό,τι πιο κοντινό σε τρυφερότητα δεχόμουν. Έχω να το λέω: Τι φίλους αξιώθηκα!!! Πόσα θαυμαστικά χωράνε… Να τα προσθέσω…
          Άφησα για το τέλος τα… χρωστούμενα απέναντί σας. Τα οφειλόμενα! Θα τα αποδώσω με τρεις απλές λέξεις: Ένα «ευχαριστώ», ένα «σας αγαπώ» και μια «συγγνώμη»! Όπου και όπως αναλογούν.

Και βέβαια δεν θα μπορούσε να λείψει το κέρασμα!
Να είστε καλά!

22 σχόλια:

  1. στο ελαχιστο που σε γνωρισα Στρατο, ειδα εναν ανθρωπο υπερ δοτικο, τρυφερο, γλυκο.. ρομαντικο!
    Εχεις ενα τροπο να τον αγκαλιαζεις αυτον που εχεις απεναντι σου..

    Ωστε το 2006 κι εσυ λοιπον; εγω τα 9χρονα μου τα ειχα πριν ενα μηνα περιπου.. ωραια χρονια το 2006 και το 2007 - ειμαστα αλλιως μεσα στα blogs μας αλλα να σου πω, βλεπω πως σε καποιες παρεες γινονται ακομη πολυ ομορφα πραγματα!

    Να συνεχισεις ετσι.. να μας δινεις ομορφα κομματια του εαυτου σου

    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Στέλλα, σ’ ευχαριστώ για όλα τα επίθετα που με στολίζεις!
      Στα όσα έγραψα βασίστηκα, όπως αναφέρω σε λόγια άλλων, τόσο που στο τέλος τα πίστεψα. Τελικά αυτά τα «υλικά» διαθέτω μ’ αυτά φτιάχνω το χώρο μου.

      Οπότε με δυο λόγια έχουμε συνομήλικα blog. Τι ωραία.
      Συμφωνώ απόλυτα σ’ αυτό που λες πως «ήμασταν αλλιώς» Η φυλή των «bloggers» δυστυχώς εκφυλλίστηκε! Αναπολώ εκείνα τα χρόνια. Υπήρχε αυθεντικότητα, ειλικρίνεια, άλλα ήθη. Όχι πως τώρα δεν βρίσκεις τέτοια αλλά… τώρα λειτουργούν με άλλα μέτρα. Ας το αφήσουμε, όμως κι ας κεραστούμε.

      Ελπίζω να μη σε απογοητεύσω για όσα γράφεις στο τέλος.

      Να ‘σαι καλά και πάλι σ’ ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  2. Στην Αρχή έριξα μια επιπόλαια ματιά,
    Μου φάνηκε ότι ήταν το δαγκωμένο μήλο της Apple, μετά λέω θάναι το μήλο της πόλης της Νέας Υόρκής,
    μετά διάβασα την ιστορία επέτειος γεννεθλίων της Ιστοσελίδας σου 9 χρονών μωράκι,
    μετά παρατήρησα τα γυαλιά το πρόσωπο, την φυσιογνωμία, γνώρισα τον καλλιτέχνη,
    Κατάλαβα όπως κάθε γνήσιο αντίγραφο φέρει την υπογραφή του συγγραφέα έτσι κι εσύ μας παρουσίασες την δική σου αισθηματικότητα το δικό σου original επίτευγμα...
    Έβγαλα μια φωνή θαυμασμού, μα αυτό είναι υπέροχο πρωτότυπο, άξιο για έκθεση σε καλλιτεχνικό περιβάλλον,

    Επίσης με την πρωτοβουλία σου αυτή (την δημιουργία του μπλογκ) μίκριναν οι αποστάσεις και όχι μόνο αλλά έκλεισες τον κόσμο ολόκληρο στην παλάμη του χεριού σου,


    πάντα με την αγάπη μου

    Γάβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τόσα γνωρίσματα που μου καταλογίζετε, εσείς οι φίλοι μου, θα με κάνετε να χάσω κάθε ίχνος σεμνότητας…

      Και το καλλιτέχνης τώρα, θα προσθέσω στα τόσα. Ευχαριστώ, φίλε μου. Όπως στο έχω ξαναπεί με το «χόμπι» μου καθημερινά εξελίσσομαι.
      Τι πιο άξιο «καλλιτεχνικό περιβάλλον» χρειαζόμαστε, άλλον από το χώρο μας, Γάβο. Εδώ εκθέτουμε τα έργα μας, τα λόγια μας, τους εαυτούς μας…

      Ναι, καλέ μου φίλε, πριν εννιά χρόνια, έκανα την παράτολμη πράξη να διεκδικήσω το μερτικό που μου αναλογούσε στο σύμπαν του κυβερνοχώρου και να «χτίσω» τη γωνιά της προσωπικής μου δημοσιότητα και παρουσίας. Το καταφύγιό μου! Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες, που λένε... συνέβησαν πάρα πολλά (ευχάριστα και δυσάρεστα) απ’ όλα γευτήκαμε.

      Να ‘σαι καλά! Πάντα και με τη δική μου αγάπη!

      Διαγραφή
  3. 9 Χρόνια λοιπόν!!!!
    Ισως απο τους πρώτους bloggers... Στράτο.
    Τόσο μακρυνό,αν και λιγότερο μου φαντάζει και το δικό μου ξεκίνημα και ευγνωμονώ την ώρα που έγινε. γιατί όντως όπως λέει ο αγαπημένος Γαβριλης σου φέρνει τον κόσμο στη χούφτα σου!
    Γνώρισα ανθρώπους ξεχωριστούς εδώ μέσα,με συνέδεσαν και με συνδέουν πολλά και όμορφα.και άσχημα υπάρχουν δε λέω,όπως σε κάθε μικρόκοσμο.Σημασία έχει όμως πως νοιώθεις εσύ
    Κι αν εσύ μέσα σου πιστεύεις οτι έδωσες αυτό που μπορούσες,και το άσχημο παύει να σ ενοχλεί
    Το παν είναι νάσαι ο εαυτός σου και τότε ο άλλος θα εισπράξει αυτό που του δίνεις και θα στο ανταποδώσει.
    Κάπως έτσι έγιναν όλα και χαίρομαι που βρισκόμαστε εδώ να λέμε τα διάφορα,να σχολιάζουμε,να προβληματιζόμαστε,να γνωριζόμαστε!
    Χαίρομαι για τα χρόνια που ανέλυσες με τόση γλαφυρότητα κι αν κρίνω απο το όσο σ έχω γνωρίσει,έτσι είναι και συμφωνώ με τη Στέλλα,στα εχω γράψει κατ επανάληψη.
    Ευχομαι λοιπόν το ταξίδι να συνεχιστεί και να φέρει όμορφες ακόμα ...αποσκευές!
    Με όλη μου την καρδιά Καλή συνέχεια Στράτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. «9 Χρόνια λοιπόν!!!» Ε ναι λοιπόν! Δεν ξέρω αν ήμουν από τους πρώτους, δεν νομίζω όμως. Πάντως αν κατόρθωσε κι έφερε τον κόσμο στη χούφτα μου και μόνο αυτό, ας θεωρηθεί επιτυχία.
      Για φαντάσου πόσος κόσμος… κάτι λένε οι μετρητές. Και τι κόσμος, Χαρά… Μικρόκοσμος!
      Πόσες χαρές και πόσες απογοητεύσεις. Πόσα «καλωσορίσματα» και πόσες «αναχωρήσεις»… Στο τέλος μένουν οι αυθεντικοί.

      Κι εγώ το εύχομαι τούτο το ταξίδι να συνεχιστεί και να φέρει μόνο όμορφες στιγμές. Ελπίζω οι αντοχές μου (και οι ανοχές…) να μη με προδώσουν.

      Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς για τη φιλία σου!

      Διαγραφή
  4. Κάθε πέρασμα από εδώ αναπαύει τόσο ως αίσθηση όσο και ως περιεχόμενο.
    Εύχομαι, Θεού θέλοντος, να εορτάσεις πολλές-πολλές ακόμη τέτοιες επετείους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που μου γράφετε, κύριε Παπαγιάννη, με τιμά όσο δεν φαντάζεστε και σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
      Κι εγώ το θέλω –ελπίζω και ο Θεός– να έχουμε κι άλλες «τέτοιες επετείους»!

      Υστερόγραφο Σας αφήνω εδώ το e-mail μου: mithymnaios@gmail.com
      Με ενδιαφέρει πολύ να επικοινωνήσω μαζί σας. Σ’ αυτό μπορείτε να μου στείλετε το δικό σας.

      Ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  5. Μάλλον θα είσαι από τους πρώτους μπλόκερ Στράτο !!!! Η αλήθεια είναι ότι γίναμε μια παρέα που μοιραστήκαμε , θαυμάσαμε και δεθήκαμε με ανθρώπους !!! Εδώ μέσα βρίσκω γαλήνη και τροφή για σκέψη , η κάθε σου ανάλυση είναι τεκμηριωμένη και οι ευαίσθητες σκέψεις σου φιλτραρισμένες !!
    Θυμήθηκα χθες ότι στις 8 Νοεμβρίου γιορτάζουν αν δεν κάνω λάθος οι Στρατήδες τις Μυτιλήνης , άρα λοιπόν και εσύ !!! Εστω και ετεροχρονισμένα σου στέλνω τις πιο ζεστές μου ευχές εκεί που βρίσκεσαι .
    Κερνιέμαι με το ΄΄σας ευχαριστώ΄΄ και ΄΄σας αγαπάω΄΄ και αφήνω την αγάπη μου !!
    Να είσαι και να περνάς καλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που λες είναι αλήθεια, Νικόλ μου, γίναμε μια παρέα, λίγο το ’χεις; Γνωριστήκαμε και προσωπικά, κάποια κοινά είχαμε να μοιραστούμε. Δεθήκαμε!

      Να κι εσύ τώρα να μου καταλογίζεις κι άλλα… Πόσα ν’ αντέξω. Πόσα μπορεί ν’ αντέξει ο άνθρωπος… Έστω το ευχαριστώ μου να ανταποδίδει όσα πρέπει.
      Πόσες φορές θα με κάνετε να το λέω: Τι φίλους αξιώθηκα!

      Κι άλλο ένα ευχαριστώ για τις ευχές σου για τη γιορτή μου. Πολύ σωστά 8 Νοεμβρίου είναι για τους Στρατήδες της Λέσβου

      Στην υγειά μας, Νικόλ! Κι ανταποδίδω ευχαριστίες και αγάπη!

      Διαγραφή
  6. Χρόνια λολλά στο μπλογκ σου Στράτο και να μας χαρίζεις πάντα τις όμορφες σκέψεις σου. Στις 27/12 θα είμαι στην Αθήνα και ελπίζω να έχετε γυρίσει και σεις, να φιάξουμε κανένα μπλογκ. Η αδελφή σου έφυγε χτες. Σας φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Δώρα μου, εύχομαι κι εσύ να 'σαι καλά!

      Σήμερα μπόρεσα να δω στο διαδίκτυο φωτογραφίες από την εκδήλωση του Δημήτρη. Νόμιζα πως θα είχες πάει. Τη χάσαμε μωρέ και ήταν φανταστική! Τι κρίμα...
      Οπότε στις 27 κατεβαίνεις... Ναι ελπίζω να βρεθούμε. Μιας και η αδερφή μου είναι πλέον στην Αθήνα, να κανονίσουμε να βρεθούμε εκεί.

      Σε χαιρετώ!

      Διαγραφή
  7. Xρόνια πολλά στο blog σου, αγαπητέ μου Στράτο!
    Δεν θα κοσμήσω με όμορφα λόγια, καλύπτομαι απ ' όλη την παρέα σου και συμφωνώ!
    Ο καθένας μας, δίνει κομμάτια του εαυτού του, πρώτα για τον εαυτό του, είναι εσωτερική του ανάγκη να εκφραστεί με τον τρόπο που μπορεί ο καθένας μας.
    Δεν κρατάω ημερομηνίες,
    όμως κρατώ την προσωπική μου γνώμη από τη....συμμετοχή μου σ΄αυτόν τον άγνωστο χώρο του...σύμπαντος, και είμαι ευγνώμων για όλα τα καλά που γνώρισα στους ανθρώπους!
    Γιαυτό και μόνο, και για όσα γράφεις γενικά, θα αφιερώσω σε όλους, το πιο αγαπημένο μου video,το έχετε δει όλοι σας πολλές φορές,αλλά μια επανάληψη δεν βλάπτει!
    Από την μεριά μου, σ΄ευχαριστώ!

    https://www.youtube.com/watch?v=AkQMSvFAw6E

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ’ ευχαριστώ, Βαρβάρα!

      Δεν είναι τα όμορφα λόγια που χρειαζόμαστε, σε τέτοιες στιγμές, αλλά τα αληθινά. Κι αυτά, ευτυχώς τα έχω εισπράξει από πολλούς. Δεν έχω παράπονο. Έδωσα και πήρα. Γεμάτη από άγριες άκρες η καρδιά μου. (Απ’ το βίντεό σου τούτο). Δεν περηφανεύομαι, μήτε κορδώνομαι γι’ αυτό. Το υπομένω και ευγνωμονώ τους λίγους αλλά αληθινούς της παρέας μου εδώ «στον άγνωστο χώρο του σύμπαντος».

      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  8. Χρόνια πολλά, γλυκά, τρυφερά, όμορφα, όπως η γεύση που αφήνουν τα ίχνη από τα λόγια που έχεις γράψει εδώ μέσα, όλο αυτό τον καιρό Στράτο!!
    Να είσαι καλά ξάδερφε (να μια "συγγένεια" που προέκυψε στην πορεία του χρόνου) και να συνεχίζεις να βγάζεις την ψυχή σου σε κοινή θέα, όσο το μπορείς και το αντέχεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ Γιώργο για τα τόσο πολύτιμα λόγια και την αγάπη σου πάντα.

    Η «συγγένεια που προέκυψε στην πορεία του χρόνου», όπως πολύ σωστά λες, είναι το πιο σημαντικό για μένα. Τέτοιες συγγένειες ψάχνει η ψυχή μου. Τέτοιες θέλω να έχω δίπλα μου.
    Κι εσύ είσαι, θέλω να ξέρεις, από τους πιο σημαντικούς κι ευθείς ανθρώπους που γνώρισα εδώ σε τούτους τους περιπάτους μας.

    Να είσαι καλά, ξάδερφε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!! Προχώρα το, Στράτο μου, όσο το βαστάει η καρδιά σου.
    Νιώθω, πως εγώ είμαι αυτή που πρέπει να σ'ευχαριστήσω για την αγάπη και την ανεκτίμητη φιλία σου όλα αυτά τα χρόνια. Η ενδόμυχη κραυγή της ψυχής σου, δίνει μέσα από την τρυφερή και αυθόρμητη γραφή σου, μια άλλη διάσταση εικόνας ζωής που φωτίζει ανεξερεύνητες γωνιές του ΕΙΝΑΙ μας και προβληματίζει. Τα κομμάτια του εαυτού σου μαζεμμένα σ'ένα κολάζ αληθινών ανθρώπινων στιγμών, είναι ένας θησαυρός συνειδητής αναγνώρισης των υπαξιακών μας καταστάσεων, που αγκαλιάζουν και φωτίζουν σαν μια μέρα, σαν μια αιωνιότητα τον κύκλο της ζωής μας.
    Συνέχισε,Στράτο μου, έτσι. Πάντα έτσι αληθινός.
    Με την αγάπη μου
    Βάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Βάνα μου!

      Σ’ ευχαριστώ για τα λόγια σου! Μου ανεβάζουν το ηθικό και μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω κι όσο αντέξω.
      Κι εγώ σ’ αγαπώ και σε εκτιμώ φίλη μου ξεχωριστή κι αγαπημένη! Φιλικά και αμοιβαία είναι τα αισθήματά μας και το ξέρεις. Το γράφω και στην ανάρτηση: «Τι φίλους αξιώθηκα»! Στο έγραψα και στο προχτεσινό μήνυμα που ανταλλάξαμε: «Στη φιλία δεν χωράνε υποθήκες. Δίνεις ψυχή – παίρνεις ψυχή. Τα ρέστα τ’ αφήνεις για φιλοδώρημα»

      Όσο για τούτον το χώρο που μας χαρίστηκε, τη «γωνιά της προσωπικής μας δημοσιότητας», όπως συνήθισα να τη λέω, μέσα στην οποία όχι μόνο «τσαλακώνομαι» και εκτίθεμαι, αλλά και κομματιάζω τον εαυτό μου με αποτέλεσμα να εμφανίζεται αυτό το «κολάζ αληθινών ανθρώπινων στιγμών και καταστάσεων που αγκαλιάζουν και φωτίζουν…», όπως μου το γράφεις. Είναι για μένα ένας από τους εναπομείναντες σημαντικούς παράγοντες που μου δίνουν ανάσες και ενέργεια και με γλιτώνουν από τη ματαιότητα τούτου του κόσμου. Αυτά τα υλικά διαθέτω μ’ αυτά στολίζω τη φωλιά μου. Και βέβαια, όλο αυτό είναι «η αμεσότητα που μοιράζεται»… με λόγια και εικόνες, Βάνα μου.

      Αμέτρητα ευχαριστώ και πολύ αγάπη σου στέλνω.

      Διαγραφή
  11. Αγαπητέ μου φίλε Στράτο,

    Στον ανεμοστρόφιλο του τελευταίου καιρού που περνάω ομολογώ ότι δεν αξιώθηκα να ρίξω μια ματιά στο μπλογκ σου, κι'αν δεν μου είχες αναφέρει το διαλογό σου με την καλή μας Βάνα δεν θα πήγαινα καθόλου να επισκεφθώ αυτό το μυρωμένο περιβόλλι της σκέψης και των γραπτών σου άπαξ και τα λέμε τώρα τελευταίως από τηλεφώνου.

    Τοιουτοτρόπως εστω και καθυστερημένα δέξου τις κάλλιστες ευχές μου για τα γεννέθλια του Μυθημναίος Μπλογκ καθώς και την ιδιαιτέρα ευχή μου να συνεχίσεις αυτό το σοφιστικό, καλλιτεχνικό έργο σου το οποίον μεταλαμπαδευει τα όμορφα και συναισθηματικά ψυχικά σου χαρίσματα και μας διαφωτίζουν με τον πλούτο των βαθυστοχάστων σκεψεών σου και τις αναλύσεις σου!...

    ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΛΟΙΠΟΝ! . . .

    Με την φιλική μου αγάπη
    Δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου φίλε σ’ ευχαριστώ για όλα τα καλά σου λόγια που είναι για μένα τιμή και με κάνουν να αισθάνομαι, κάπως άβολα. Για φαντάσου, Δημήτρη, εννιά ολόκληρα χρόνια απ’ αυτό το μετερίζι να βγάζω όσα είχα και έχω μέσα μου.

      Ξέρω πόσα έχεις περάσει τώρα τελευταία, όμως θέλω να ξέρεις πως αυτός ο «ανεμοστρόβιλος» που σε έχει προς το παρόν στο περιθώριο, θα αναγκαστεί, αφού δώσει τις βόλτες του να το γυρίσει σε γαλήνη. Και το εύχομαι από καρδιάς!

      Με τα πιο φιλικά μου αισθήματα και με την ευχή μου να δεχτούμε έναν καλό μήνα!

      Διαγραφή
  12. ΑΝΤΙΠΑΛΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΌ ΜΟΥ ΑΝΕΜΟΣΤΡΌΒΙΛΟ, ΤΩΡΑ ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΑ ΤΗ ΜΠΛΟΓΚΟ-ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.
    ΣΥΝΕΧΙΣΕ. ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ. ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΙΜΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΣΟΥ !!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Όση δύναμη κι όσο κουράγιο χρειάζομαι το αντλώ από εσάς τους φίλους κι όταν τα ζεστά και ενθαρρυντικά λόγια έρχονται από πρόσωπα ιδιαίτερα κι αγαπημένα όπως εσύ Γλαρένια μου τότε μετατρέπεται η θέληση σε υποχρέωση και ανάγκη.
    Σ' ευχαριστώ πολύ και σ' αγαπάω περισσότερο.

    Να 'σαι καλά και μακριά από ανεμοστρόβιλους.

    Φιλάκια και μια αγκαλιά ναααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!