«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

28 Μαΐ 2015

Ocurrencias...


Ο καλύτερος δάσκαλός μας είναι το τελευταίο μας λάθος. Το γράφω γιατί μου αρέσει ως συλλογισμός και προφανώς αληθεύει… Αν κι εμένα με βρήκαν πολλών λαθών πτωχεύσεις, που λέει και η Κική Δημουλά, δυσκολεύομαι να απαλλαγώ…
Λάθη που αγγίζουν χορδές αίσθησης και διαίσθησης. Πάθη που κυριεύουν μια ζωή. Χωρίς λόγια και χωρίς υπότιτλους…

Άφησα μόνο δυο λεπτομέρειες να επιβεβαιώνουν την ύπαρξη χρώματος…


16 σχόλια:

  1. Στρατο, θα πω οτι αναμεσα σε εναν ανθρωπο και στα λαθη του θα ηθελα να ημουν η συγχωρεση και η αποδοχη του εαυτου του!


    καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το να κάνεις λάθος είναι ανθρώπινο, το να συγχωρείς είναι θεϊκό.
      Έτσι δε λένε;

      Διαγραφή
    2. το να συγχωρεις τον εαυτο σου εννοω..

      Διαγραφή
    3. Τον ανακρίνω ελαφρώς και βέβαια τον συγχωρώ... Δεν του κρατάω κακία...

      Δεν έπιασα το νόημα, αρχικά.

      Σ' ευχαριστώ Στέλλα!
      Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  2. Το λάθος φίλε μου το καταλαβαίνεις μετά και αφότου το έχεις πράξει.
    Μερικά λάθη δεν επανορθώνουνε μένουν εκεί και σε τυραννούν.
    Αυτά είναι τα χειρότερα, δεν έχεις άλλη εναλλακτική επιλογή από το να φιλοσοφείς την κατάσταση και να διηγείσαι.
    τα άλλα λάθη γίνονται μαθήματα για να μην επαναληφθούν, όμως και σήμερα που εννοείτε ότι το μυαλό έχει ωριμάσει γίνονται λάθη αν και προσπαθείς να μην γίνουν διότι δεν έχεις την πολυτέλεια του χρόνου.

    Τώρα ανάμεσα στον ασπρόμαυρο φόντο το χρωματιστό σου λουλούδι εντυπωσιάζει την εικόνα σύμφωνα με την φαντασία σου, αλλά μόλα ταύτα προτιμώ τις χρωματιστές εικόνες με φόντο χρωματιστό
    Το ασπρόμαυρο φόντο τον σέβομαι σαν κάτι δικό μου δηλαδή της δικής μου παλιάς εποχής, κάτι που δεν μπορεί να καταλάβει ο σημερινός πολυχρωματιστός αναγνώστης.

    Γάβο
    .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι λογικό, Γάβο, αν ξέραμε πριν πράξουμε το λάθος θα το αποφεύγαμε… Δεν νομίζεις;
      Λάθη πάντα θα γίνονται, το καλό θα ήταν να μην επαναλαμβάνονται, τα ίδια.

      Όσο για τη φωτογραφία, δε νομίζω πως η ασπρόμαυρη παραπέμπει σε παλιά εποχή. Εγώ αντίθετα λατρεύω το ασπρόμαυρο.

      Αυτή η επεξεργασία είναι το τελευταίο μου «παιχνιδάκι»

      Διαγραφή
  3. Λάθη και πάθη! Άρα ζεις! Τα φιλιά μου Στράτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάντο με πάθος ας είναι και λάθος! Τουλάχιστον να το χαρείς…
      Καλό!
      Σ’ ευχαριστώ Μαρία!

      Όσο για τα «Faber Castell» και τα άλλα τι να πω… απλά τα θαυμάζω!

      Διαγραφή
  4. Με τα λάθη μας και τα πάθη μας ζωντανοί και α-πτώχευτοι πορευόμαστε!!Αυτή είναι και η αποδοχή του εαυτού μας να μαθαίνει από τα λάθη του !!!
    Οι χρωματιστές λεπτομέρειες έχουν δείγματα ζωής και συνέχειας !!!
    Την αγάπη μου πάντα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ με την αγκαλιά και την καρδιά μου ανοιχτές εισπράττω την αγάπη σου, Νικόλ και σ΄ευχαριστώ για όσα μου γράφεις.

      Έτσι είναι αφού είμαστε επιρρεπείς στα λάθη παναπεί πως είμαστε ζωντανοί!

      Να 'σαι καλά, φίλη μου!

      Διαγραφή
  5. Όλοι εχουμε τα λάθη μας αγαπητέ μου Στράτο!
    Αλλά υπάρχει και η ρήση:για δυο πράγματα δεν πρέπει να στεναχωριόμαστε:για όσα διορθώνονται, γιατί διορθώνονται και για όσα ΔΕΝ διορθώνονται γαιτί Δεν διορθώνονται!
    όποιος δεν κάνει λάθη είναι όποιος δεν ζει!
    Αρκεί να μαθαίνουμε απο τα λάθη μας. Καλό τριήμερο, μου έλειψε η επίσκεψή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, βέβαια, Βαρβάρα, άνθρωποι είμαστε και λάθη κάνουμε αν και δύσκολα να εμπεδώσουμε αυτό το αν υπάρχει διόρθωση ή όχι. Αρκεί να μαθαίνουμε από αυτά.

      Σ’ ευχαριστώ.

      Υ.Γ. Η μη επίσκεψή μου οφείλεται στο ότι δεν θα ήθελα να στερήσω από κάποιον άλλο το δώρο σου. Εγώ έχω ήδη πάρει δώρα από εσένα…

      Διαγραφή
  6. Το μεγαλύτερο μάθημα, Στράτο, το παίρνουμε από τα λάθη γιατί έτσι μπαίνουμε στη διαδικασία να μάθουμε το σωστό και να ανακαλύψουμε τι ήταν αυτό που δε μας επέτρεψε να φτάσουμε στο στόχο μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μελαγχολική –παρότι διδακτική– διαπίστωση, Ελεωνόρα, πως το λάθος δε σημαίνει πάντοτε αποτυχία. Θα έλεγα, συν τοις άλλοις, πως στη ζωή κάποια λάθη θα τα λέγαμε και σωστά ή μάλλον επιτρεπτά για το απλό λόγο πως απ’ αυτά μαθαίνουμε.
      Μάλιστα ο καιρός που αφιερώνεις για να μάθεις από τα λάθη σου, δεν είναι χαμένος.

      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα Στράτο, έχουμε καιρό να τα πούμε. Όλη μας η ζωή είναι γεμάτη λάθοι, φτάνει να μαθαίνουμε από αυτά και να γινόμαστε καλλίτεροι άνθρωποι. Σου έστειλα κάτι καινούριες φωτογραφίες απ'τα Μυστεγνά, τις πήρες; Τις ευχές μου για καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, Δώρα, κάποιες φορές χανόμαστε δίχως λόγο... Συμβαίνει να μας "τρώει" η καθημερινότητα.

      Τα "λάθη", συνοδοιπόροι της ζωής μας και δέσμιοι. Αν είναι για να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, τι να πω... ας μας έρχονται... Καλύτερα να τα αποφεύγουμε βέβαια, αλλά...

      Τις φωτογραφίες, δεν ξέρω γιατί, μου τις στέλνεις στα "μηνύματα" του κινητού μου. Είναι προτιμότερο στο μέιλ μου.

      Καλό μήνα!

      Διαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!