Πόσο χώρο χρειαζόμαστε για να ταιριάξουμε τις λέξεις μας;
Για να έχουν, όχι το διφορούμενο, μήτε το αμφιλεγόμενο,
αλλά το νόημά τους;
Όπου το «συγγνώμη» να σημαίνει συγγνώμη
και το «σ’ αγαπώ» σ’ αγαπώ;
Πόσο διαφορετικά θα ήταν αν…
Αν ξέραμε οι άνθρωποι να ερμηνεύουμε τις ματιές,
να κατανοούμε τις σιωπές, να συγχωρούμε τα λάθη,
να προλαβαίνουμε τις πτώσεις, να φυλάμε τα μυστικά
και… να στεγνώνουμε τις λύπες.
Μπορεί να λέμε τα ίδια, αλλά αλλιώς τα
αρθρώνουμε
κι αλλιώς τα πληκτρολογούμε.
κι αλλιώς τα πληκτρολογούμε.
Μπορεί να είναι μια τυπική λεπτομέρεια, αλλά μερικές φορές,
Εγώ πάντως,
από τις αγκαλιές που πήρα
κι απ’ αυτές που στερήθηκα
έμαθα -επιτέλους- να βλέπω τις ομοιότητες
και να ξεχνάω τις διαφορές.
Και για μένα, Ντόρα,
οι άνθρωποι γύρω μου
ήταν πάντα η έμπνευση και η χαρά μου.
... και δυο τραγούδια για σας. Ακούστε τα.
Μηθυμναίος
Όλα αυτά ωραία μυρίζουν αγάπη, ομόνοια, ειλικρίνεια, compañerismo, αλτρουισμό
ΑπάντησηΔιαγραφήόμως αυτό φύλλο που ππερίσσεψε de la margarita θέλει και λίγη σκέψη, γιατί να περισσέψει; άρα τι να πω κι εγώ δεν ξέρω.
Θα μπορούσε νάταν ένα αίνιγμα, όμως δεν είναι.
Φίλε δεν άκουσα τα τραγούδια ένεκα έλλειψης χρόνου tal vez mañana.
Saludos y abrazos
Gabo
Μυρίζουν λίγο απ’ όλα, Γάβο, θυμήσου στην προηγούμενη ανάρτηση λέγαμε κάτι για εκπαίδευση χαρακτήρα… Σιγά και με λίγη προσπάθεια θα φτάσουμε στο ποθούμενο. Είναι ο στόχος.
ΔιαγραφήΤο μάδημα της μαργαρίτας δεν είναι αίνιγμα… απλά το προτελευταίο φύλλο έλαχε στο «μ’ αγαπά»… και σ’ αυτό σταμάτησα για ν’ αποφύγω το τελευταίο που επιβεβαίωνε το αντίθετο. Ψευδαίσθηση;… Ίσως… Θα δείξει…
Τal vez mañana, μου το υπόσχεσαι; Να τα’ ακούσεις.
Και τα γραφτά σου και τα τραγούδια σου, Στράτο, με συνεπήραν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ, Ντόρα μου!
ΔιαγραφήΤελειώνοντας την ανάρτηση, διάβασα το μέιλ σου κι "έκλεψα" τη σκέψη σου... ήταν ό,τι καλύτερο για να την κλείσω.
Να 'σαι καλά!
Δεν έμαθα να ρωτώ τις μαργαρίτες ΄΄αν μ΄αγαπούν΄΄ η όχι το ψάχνω καλέ μου φίλε , βάζω το πρώτο συναίσθημα στον προθάλαμο της καρδιάς ώστε να μαζευτεί ένα απόθεμα αγάπης ικανό για να μπει στα ενδότερα!!!Βέβαια παρακινδυνευμένο γιατί πολλές φορές η αγάπη θεωρείται δεδομένη και χάνει τον αληθινό λόγο ύπαρξης , όπως λες και εσύ, της κατανόησης , της σιωπής , το κράτημα πριν το πέσιμο !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή΄΄Ολα όσα έχω στην καρδιά , να τα καλωσορίσεις΄΄ επαναλαμβάνω από το τραγούδι ΄΄Γράμμα στο Θεό΄΄ Υπέροχες και οι δυο επιλογές σου
Καλό ξημέρωμα και γλυκό Σαββατοκύριακο!!
Αχ, Μαρι-Νικόλ, (για να σε αποκαλέσω κι εγώ όπως και η κοινή μας φίλη) αυτό το «μάδημα», καλή μου, δεν χρειάζεται να το πω… ήταν συμβολικό, η εποχή που ρωτούσαμε τις μαργαρίτες πέρασε, αλίμονο… Ούτε και είναι αυτού του είδους η αγάπη.
ΔιαγραφήΔεν αμφιβάλω ότι η διαδικασία αυτή της δοκιμασίας που εσύ χρησιμοποιείς ίσως να είναι και η σωστή και η ενδεδειγμένη, εμένα, όμως, η πόρτα της καρδιάς μου παραμένει ανοιχτή και στα «ενδότερα» γίνεται η ωρίμανση και η επιλογή. Κι εκεί συμβαίνει η ανομοιογένεια να προκαλεί τριβές στη συνύπαρξη… «Αν ξέραμε οι άνθρωποι»…
Κι όπως πάντα τα τραγούδια κάτι έχουν να μας πουν…
Αν ήξερες Στράτο τι καλό μου έκανε η ανάρτησή σου σήμερα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασε γρήγορα και ακούραστα η μισή από τη διπλή βάρδια της Παρασκευής, που είναι η δυσκολότερη μέρα για τα εστιατόρια εδώ στην Αμερική.
Ήταν η μέρα μου να πάω νωρίς να κάνω την απαιτούμενη προετοιμασία. Για 3-4 ώρες είμαι μόνος μου, μέχρι να έρθουν όλοι οι εργάτες και να ανοίξουν οι πόρτες.
Φτιάχνοντας σαλάτες και κόβοντας κρέατα, σκεφτόμουν τι ξέρουμε και τι δεν ξέρουμε εμείς οι άνθρωποι.
Ξέρεις σε τι κατέληξα;
Την τύφλα μας ξέρουμε!
Δε χρειάζεται να ξέρουμε πολλά πράγματα Στράτο. Λίγα απλά μαθηματικά ( τις τέσσερις αριθμητικές πράξεις ) χρειαζόμαστε, για να γίνουμε καλύτεροι και να μην είναι η ζωή μας μίζερη.
Δηλαδή. Στη ζωή μας να προσθέτουμε Ελπίδα. Να αφαιρούμε τα Λάθη. Να πολλαπλασιάζουμε τα Όνειρα και να διαιρούμε την Αγάπη μας, σ' αυτούς που μας αγαπούν !!!
Αυτό δεν είναι δικό μου, δεν είμαι καλός στα μαθηματικά, δε θα μπορούσα να σκεφτώ κάτι τέτοιο.
Να είσαι καλά.
George.
Α, ρε Γιώργο, πώς να μη σ' εκτιμήσω για την καλή σου την καρδιά και πώς να μη χαρώ που το γραφτό και η απορία μου: «Τι ξέρουμε οι άνθρωποι…». σου έκανε τόσο καλό και ξεκούραστη τη «διπλή βάρδια της Παρασκευής».
ΔιαγραφήΑυτή είναι και η ικανοποίηση νομίζω, όσων γράφουμε, να κατακτήσουμε τη δεκτικότητα και την αποδοχή όσων τυχαίνει να μας διαβάζουν.
Και τώρα έρχομαι εγώ και διαπιστώνω, αφού διάβασα τα όσα μου γράφεις εδώ, πως μισά τα έμαθα τα μαθηματικά… Δεν έμαθα καλή αφαίρεση και στη διαίρεση τα έκανα μαντάρα. Αυτό δείχνουν, τουλάχιστον τα αποτελέσματα. Πόσο το μετανιώνω… που δεν έδωσα την ανάλογη προσοχή σ’ αυτές τις δυο μαθηματικές πράξεις…
Πάντως, μετά λόγου γνώσεως, σου λέω πως έμαθα σήμερα από σένα δυο σπουδαία πράγματα που θα τα κρατήσω. Πρώτον πως κι εγώ καταλήγω όπως κι εσύ ότι «την τύφλα μας ξέρουμε» και δεύτερο ότι για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι χρειαζόμαστε «λίγα απλά μαθηματικά»! Τόσο απλό, βρε George.
Πόσο σ’ ευχαριστώ για το μάθημα! Και ανταποδίδω με την ευχή να έχεις ένα πανέμορφο Σαββατοκύριακο!
Στράτο
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μάδημα της μαργαρίτας,εχω πάψει παιδιόθεν να το κάνω.Επαφίεμαι στην επαφή,στη θετική ενέργεια μεταξύ των ανθρώπων,στην καλή πίστη αμφοτέρων,στην αποδοχή όσων καταθέτει ο ένας στον άλλον και στο σεβασμό. Για άλλη μια φορά το κείμενό σου σε χαρακτηρίζει και τα συνοδευτικά τραγούδια εξαιρετικά!!!
Καλό Σαββατόβραδο απο καρδιάς.
Αγαπητή μου Χαρά, δεν ξέρω αν πρόσεξες την απάντησή μου στη Νικόλ, πιο πάνω. Το «μάδημα» ήταν συμβολικό. Εγώ να δεις πόσο καιρό έχω να μαδήσω μαργαρίτα.
ΔιαγραφήΆλλα μαδάω… ξέφτια της καρδιάς μου.
Ελπίζω να μην αμφιβάλεις ότι κι εγώ σ’ αυτά τα ίδια θέλω να εμπιστεύομαι. Αλλά ίσως να συμβαίνει αυτό που γράφω: «λέμε τα ίδια, αλλά αλλιώς τα αρθρώνουμε κι αλλιώς τα πληκτρολογούμε», καλή κι αγαπημένη μου φίλη, προσπαθώντας να «ταιριάξουμε τις λέξεις μας».
Στα κείμενά μου προσπαθώ πάντα τα συναισθήματα της στιγμής να τα κάνω λέξεις κι ό,τι βγει…
Σ' ευχαριστώ που ήλθες. Κι εγώ εύχομαι με τη σειρά μου, αφού πλέον πέρασε το Σάββατο, να έχουμε, τουλάχιστον, μια θαυμάσια Κυριακή!
Να 'σαι καλά!