«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

19 Νοε 2011

Φθινοπωριού ξεφύλλισμα

Φθινοπωριού ξεφύλλισμα σ’ ανώφελες ημέρες…
κι ο στοχασμός ανήμερος μες τ’ όνειρο γεννιέται…

Δυο φύλλα ερωτεύονταν… ενώ εμείς
πλέκαμε τα μεγάλα μας σχέδια…
τα πιο όμορφα, τα πιο σπάνια, τα πιο αγαπημένα…

Χαλί στο χρώμα της σκουριάς έστρωσε ο καιρός
από θλιμμένα φύλλα…
κι αυτά μ’ ένα γλυκό παράπονο βρήκαν στοργή στο χώμα…

Στα φύκια πλέκονται όνειρα που αρνιούνται τ’ ακρογιάλια…
Ένα βρεγμένο απόγευμα που αμίλητο είχε φύγει…
Μηθυμναίος

29 σχόλια:

  1. Θλιμμένοι πλην ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ στίχοι.
    Και είναι αλήθεια, ότι μας αρέσει τούτη η θλίψη της φύσης με τα πανέμορφα γήινα χρώματα. Είναι ο προφανής λόγος της σίγουρης αναγέννησής της.

    Πανέμορφες όπως πάντα οι εικόνες

    Με φύλλα ανακατευόμουνα σήμερα από το πρωί τον κήπο, σε μια διαδικασία όχι τρυφερά πνευματική όπως εδώ, αλλά πεζή πλην όμως χρήσιμη.

    Πολύ καλό και φωτινό σου Σ/Κ!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,

    Καλή μου Γλαρένια, θ’ αρχίσω από το τέλος: Διάλεξες την ηλιόλουστη μέρα σήμερα για την κηπευτική διαδικασία σου. Πολύ χρήσιμη απ’ ό,τι είδα.

    Τώρα για τους στίχους, δεν θα έλεγα ότι είναι τόσο θλιμμένοι… Εκφράζουν, ίσως, προσωπικές ψυχικές διαθέσεις, παρότι δεν συνέπεσαν με τη σημερινή μέρα παρά με την εποχή τούτη που πάντα αυτές οι αποχρώσεις του κοκκινοκίτρινου ή της σκουριάς όπως λέω, (ή του σάπιου μήλου, όπως λέει ένα φίλος μου), με κερδίζουν.

    Σκιρτήματα ψυχής…

    Αντεύχομαι για ένα χαρούμενο Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα φίλε μου από μια πραγματικά φθινοπωρινή Νέα Υόρκη.
    Οι στίχοι σου, συμφωνώ πως δεν είναι τόσο θλιμένοι, όμως το φθινόπωρο, πως να το κάνουμε, είναι η εποχή μιά κάποια θλίψης. Οι εικόνες μας το μαρτυρούν. Το στρώμα από τα πεθαμένα φύλλα, τα γυμνά δέντρα. Όλα μας προετοιμάζουν για τον χειμώνα που έρχεται. Ειλικρινά μια όμορφη μελαγχολική ανάρτηση. Γνώμη μου είναι.
    Νάσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Την καλησπέρα μου ποιητή και φωτογράφε.. :) Όσο και να παραβλέπουμε την θλίψη... δεν γίνεται να μη παραδεκτούμε ότι μας επισκέφτετε πλέον συχνότερα από ότι ίσως παλαιότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγω αποδέχομαι μεθ' ευχαριστήσεως (και λυτρώσεως τολμώ να πω) τη θλίψη που αναδύουν οι στίχοι...
    Σ Ευχαριστώ Στράτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Dennis Kontarinis,

    Κι εδώ, Ντένη, μη νομίζεις φθινοπωρινές ημέρες και με κρύο είχαμε, μόνο που σήμερα ήταν ηλιόλουστη.
    Συμφωνώ το φθινόπωρο έχει αυτή τη ιδιότητα της θλίψης και της μελαγχολίας που παρ’ όλα αυτά την τίμησαν οι ποιητές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Roadartist,

    Ναι, δεν είναι μόνο το της εποχής, είναι κι όλο αυτό που βιώνουμε… Και πριν ενέδιδε μια θλίψη αλλά ήταν γλυκιά, όμως τώρα υπάρχουν και άλλα που δεν…

    Δέχομαι μόνο το «φωτογράφε»…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΣΑΝ ΝΟΤΕΣ ΗΧΟΥΝ ΟΙ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΣΟΥ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΣΤΡΑΤΟ!!
    ΠΟΣΟ ΛΥΤΡΩΤΙΚΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑΝΑΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ "Ένα βρεγμένο απόγευμα που αμίλητο είχε φύγει…"...!!
    ΠΟΛΛΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Στράτο μας!
    Όλα πανέμορφα!
    Το κλαδί με τα φύλλα,
    παπαρούνες ευλύγιστες!
    Τα φύκια,
    λες και μιλούν ψιθυριστά...
    οι αντανακλασεις του ήλιου,
    ζωγραφικός πίνακας...

    Στα βιαστικά, Φίλε μας,
    μια νύχτα πριν την...βάπτιση!

    Χαιρετισμούς σε όλους,
    Υιώτα
    αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Μαριάνθη,

    Όταν, κάτι με προκαλέσει για να το φωτογραφίσω, εστιάζοντάς το ακόμη και πριν το κλικ, σκέπτομαι και δίνω βόλτες στο μυαλό μου να βρω, να θυμηθώ και να «κολλήσω» λέξεις, στίχους, φράσεις για να ντύσω την καθεμιά. Είναι φορές που με δυσκολεύουν κι άλλες που μου έρχονται σαν φυσικές αναπνοές.

    Να ’σαι καλά, Μαριανθούλα μας, που κάθε τόσο με… προκαλείς ευχάριστα με τα σχόλιά σου και την απονομή ευσήμων.
    Τα λόγια σου είναι πολύτιμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ Αστοριανή,

    Να σας ζήσει το μωράκι! Να ’ναι τυχερό στη ζωή του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ν' αφήσω μια φθινοπωρινή καλησπέρα, λέγοντας ότι σήμερα το μεσημέρι η ΕΤ3 μας έφερε στο Μόλιβο με την εκπομπή "Ένας τόπος και τα τραγούδια του". Νοερά σε χαιρέτισα, θαυμάζοντας ταυτόχρονα τη Μήθυμνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ Α. Παπαγιάννης,

    Να ’στε καλά, κύριε Παπαγιάννη. Είδα κι απόλαυσα το πρόγραμμα που μας κόντεψε λίγο στον τόπο που δεν πάει πολύ αφήσαμε, μέχρι να ’ρθει τα’ άλλο καλοκαίρι.

    Καλό σας βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ο ποιητικος λογος ειναι συχνα θλιμενος και προκαλει σκεψεις,αλλα η εποχη το επιβαλλει.
    Ευχομαι τα πεσμενα φυλλα και η αδεια παραλια νε ειναι το τελος και συναμα η αρχη μιας αλλης εποχης που θα μας γεμισει ελπιδα.
    Το εχουμε αναγκη,γιαυτο θα παρουμε μια βαθεια ανασα,πριν ξεκινησουμε για το ονειρο.
    Καλη εβδομαδα Στρατο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Έμνευσή σου, δυο φύλλα ερωτεύνταν, (Στα φύκια πλέκονται όνειρα που αρνιούνται τ’ ακρογιάλια…
    Ένα βρεγμένο απόγευμα που αμίλητο είχε φύγει…)

    Αληθεια φίλε μου πρέπει να εισαι προικισμένος με μια συναισθηματικότητα όπου βλέπεις το μεγαλείο της ζωής με όλες του τις χάρες, άλλοι προσπερνούν και δεν δίνουν σημασία, αυτά τα απλά πράγματα που παρατηρείς σε μεταφέρουν σε έναν κόσμο χαρωπό, από όπου ξεπηδά η αισιοδοξία...

    Χαιρετισμούς

    Γαβιήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ ΓΙΑΝΝΑ,

    Νέος διάβαζα πολύ ποίηση, κι ένας απ’ τους πολλούς που με επηρέασαν στο ότι είχε να κάνει με «θλιμμένο στίχο» ήταν κι ο Λειβαδίτης, ο ποιητής του Φθινοπώρου.

    Διανύουμε, Γιάννα, μια παράξενη και δύσκολη εποχή που, αναμφίβολα, μας παραφορτώνει με θλίψη. Εγώ εδώ επέλεξα αυτή την αίσθηση τη όποιας θλίψης μέσα από την ομορφιά της φύσης, αφήνοντας εκτός τα άλλα, τα γνωστά που μας έχουν εγκλωβίσει . Αυτό που ελπίζω είναι να μη μείνουν θαμμένα ανάμεσα στα καφετιά φύλλα κι αποξηραθούν μαζί τους τα όνειρά μας.

    Καλή εβδομάδα εύχομαι και σε σένα, φίλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ Pylaros,

    Το εξηγώ παραπάνω, φίλε μου, πως αυτά τα μοτίβα, οι λεπτομέρειες της κάθε φωτογραφίας είναι που με κάνουν να ψάχνω τις ανάλογες λέξεις για να τις ντύσω.
    Όχι να τις ομορφύνω γιατί δεν το χρειάζονται

    Oλα αυτά τα ωραία που άλλοι τα προσπερνούν εμένα μου δίνουν αφορμές να «ξεσπάω» επάνω τους… για ισορροπία… το έχουμε πει και για τη συναισθηματικότητα το έχουμε παρακάνει…
    Απλά η έμπνευση δεν έρχεται πάντα όταν τη χρειαζόμαστε, αλλά όταν έρθει τα λόγια ξεχειλίζουν απ’ το καλάθι της ψυχής. Και… να τα εδώ…

    Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μας γέμισες με φύλλα όμορφα Φθινοπωρινα αλλά η αδιοόρατη μελαγχολία τους δεν θα μας διαπεράσει!
    Χαμόγελο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Γλαρένια μου έχεις κλειστά τα σχολια στο μπλογκ σου ή εγω δεν βλπεω που να το αφησω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @Λιακάδα

    Καλημέρα, Λιακάδα, δεν είχα πρόθεση, πίστεψέ με, να σας φορτίσω με μελαγχολία, είναι η εποχή τέτοια, σιγοντάρουν και οι καιροί… οπότε καταλαβαίνεις…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Η φίλη σου η Λιακαδα σε φορτωνει ετσι ευκολα μελαγχολία αγαπημενε μου Στρατή! ¨Ερχεται βαρύς χειμώνας κι αλοίμονο μας αν δεν αντιτάξουμε το χαμόγελο μας!Θα μας πάρει από κάτω και άντε μετά να σηκωθούμε! Κερνάω γλυκάκι απο κει, κόπιασε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Λυρική η ματιά σου
    και τόσο ανάλαφρα λυτρωτική!!

    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ Λιακαδα,

    Να κοπιάσω για καφέ. Τα γλυκάκια μου αρέσουν, αλλά θα πρέπει να τα αποφεύγω.

    Σ’ ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αχ αυτά τα αστο κάτω το γλυκό! Κι εγώ τα ίδια τραβάω !
    Κόπιασε! Μη σε δω να αγγίξεις γλυκάκι θα στο σπάσω το χεράκι! :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Τι όμορφες φωτογραφίες και πόσο τρυφεροί οι στίχοι σου!!!
    Στις αναρτήσεις σου υπάρχει μια εξαιρετική ποιότητα!!!
    Σ΄ευχαριστώ θερμά για τα τόσο επαινετικά σου λόγια!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ magda,

    Καλημέρα Μάγδα! Καλώς όρισες!
    Σ' ευχαριστώ κι εγώ για τα καλά λόγια που μου άφησες.

    Δεν ξέρω πως και δεν κατάφερα το πρωί να σχολιάσω στο ιστολόγιό σου αν και έκανα 2-3 προσπάθειες. Ήθελα να ξέρω το γιατί.
    Πάντως είναι εξαιρετικό το μπλογκ σου και πολύ ενδιαφέρον γενικά.
    Βρήκα και πολλούς ισπανόφωνους στα αγαπημένα σου.

    Με τους χαιρετισμούς μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!