«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

9 Οκτ 2011

Υπαινιγμοί ομορφιάς…

 Ρόπτρο, μεταλλικό κατασκεύασμα (ως συνήθως ένα χεράκι)
στις εξώπορτες των σπιτιών.
Μοναδικό στόλισμα!

«Χτύπησε το ρόπτρο, ξαναχτύπησε… επιμένει…»
Ένα χεράκι-ρόπτρο, χάλκινο, καλοφτιαγμένο…
 

Τα «διωχταράκια» ή «διωχταρούδια», όπως τα λένε στο νησί,
είναι τα ωραιότατα κίτρινα κρινάκια του φθινοπώρου,
που προαναγγέλλουν το τέλος της εποχής…
κι είναι σα να σε «διώχνουν»,
καιρός να επιστρέψεις… να ψάξεις τη θαλπωρή στη βάση σου…

 (Αυτοφυές φυτό σε χέρσα μέρη… μόλις προβάλει ο ήλιος θ’ ανοίξουν…)

Το κρίταμο ή αλμυριά
Φυτό πολυετές, ποώδες με σαρκώδη αρωματικά φύλλα,
το συναντάμε πάνω στα βράχια της θάλασσας.

 Ειδικό για τουρσί και σαλάτες

 Μικρό, ταπεινό φύλλωμα… η «αταξία» της φύσης

Παρείσακτη παρουσία που «ξεμύτισε» αυθόρμητα
ανάμεσα στη σχισμή της πέτρας
κι έβαλε μια γλυκιά πινελιά στην καλλίμορφη σιδερένια πόρτα.
Παράδειγμα συμβίωσης...

Μηθυμναίος

28 σχόλια:

  1. ΕΙΔΕΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΗΣΕΣ; ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πέρα απ τις φωτο που είναι ιδιαίτερες και σίγουρα έχουν θύμησες Στράτο μου, πάνω απ όλα είναι ΄και η επιλογή του τίτλου της ανάρτησης. Τέλεια!!

    Να είσαι καλα καλή συνέχεις Κυριακής σου εύχομαι;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι όμορφες φωτο Στράτο!!
    Μου θυμίζεις την εξοχή των χωριών μας,αλλα και το σκαλιστό καγκελάκι της εξώπορτας στο σπίτι της Πέτρας.Μένει αναλλοίωτο στο χρόνο και γίνεται αντικείμενο φωτογράφησης των τουριστών καθε καλοκαίρι.Περιμένω και σένα να το αναδείξεις με το μεράκι σου!!

    Σε χαιρετώ,
    Γρηγόρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. (Φυτό σε χέρσα μέρη...)
    Το μεγαλείο της φύσης,
    Η αναγέννηση της ζωής από τη μητέρα γή...

    χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Μαριάνθη,

    Όπως ξέρεις, Μαριανθούλα, είμαι ένας αγιάτρευτος λάτρης της φύσης, της τέχνης, του λεσβιακού τοπίου της αυθεντικότητας και της ηρεμίας…Επόμενο να τα κουβαλάω και να τα μοιράζομαι.

    Να ‘σαι καλά, καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ katrine,

    Κάποιες φορές, Κατρίν -καθόλου λίγες- η φύση κι οι άνθρωποι μας «πλουτίζουν» και μας ξελογιάζουν με περίτεχνα σχέδια κι είναι σα να μας ζητούν να τους μοιάσουμε, κι αφού δεν μπορούμε τα φωτογραφίζουμε και τα κρατάμε «λάφυρα» στην καρδιά μας.

    Τ’ απλώνεις μπροστά σου κι ο τίτλος σου… έρχεται!

    Και κάτι ακόμη, δεν σε είδα στην παρουσίαση της Ιουστίνης, μιλούσαμε για σένα με τον Μαρκόνι…

    Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Ανώνυμος/ Γρηγόρης,

    Να σου πω, Γρηγόρη, πως η πόρτα με το ρόπτρο είναι από την Πέτρα, παρότι στη Μήθυμνα υπάρχουν πολλές θαυμάσιες πόρτες.
    Έχω πολύ υλικό ελπίζω σιγά σιγά να το περνάω εδώ, υγεία και διάθεση να έχουμε.

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ pylaros,

    Ναι, φίλε αυτό είναι η μεγαλειώδης εναρμόνιση της φύσης με τη μητέρα γη «ξεσπά» ακόμη και στα πιο απίθανα μέρη.

    Με τους χαιρετισμούς μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Απύθμενη ομορφιά... το ένα κοχύλι από το Αιγαίο...

    Χάρμα οφθαλμών!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ...Στράτο μου,
    παραφράζω...:
    'Ομορφιές! ομορφιές!
    όταν δεν τις βλέπω
    έχω ...ακεφιές!"

    Εσύ και η Μαριάνθη μας,...
    μας κερνάτε, ασυλλόγιστα.
    Να είστε όλοι καλά,
    Χαιρετισμούς,
    Υιώτα
    αστοριανή
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Βροντεροί υπαινιγμοί όμως.

    Ειδικά η τελευταία φωτογραφία .. πέρα από κάθε προσδοκία ..

    την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ marianaonice,

    Καλημέρα Μαριάννα!
    Σ’ ευχαριστώ για το πέρασμά σου από εδώ.
    Τιμή και χαρά μου που βρήκες ομορφιές.

    Τούτο το «Κοχύλι απ’ το Αιγαίο» θα σε περιμένει πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ Αστοριανή,

    Μα γι’ αυτό κι εγώ μοιράζομαι τις ομορφιές, Υιώτα, για να προσφέρω κέφι στους φίλους μου!

    Σας συλλογιόμαστε πολύ, γι’ αυτό…

    Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ meggie,

    Βροντεροί παρόλο τον υπαινιγμό!
    Έχεις δίκιο είναι να υποκλίνεσαι στη φύση με τα καμώματά της!
    Δέξου και τη δική μου Καλημέρα, φίλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τι ομορφιες ειναι αυτες που ξεδιπλωσες απλώχερα μπροστα στα ματια Στρατη? Να ΄σαι καλα και συντομα να ξαναπας εκει και να μας φερεις πισω και αλλα τετοια "κοχυλια απο το Αιγαιο"
    Την καλημερα μου Φθινοπωρινη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ liakada,

    Έτσι είναι η ομορφιές, Λιακάδα, για να μοιράζονται... Έχω φέρει αρκετές μαζί μου στις αποσκευές μου. Μόλις αποκατασταθεί η ζημιά στη σύνδεσή μου θα αναρτήσω κι άλλες.

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Φίλε μου καλησπέρα
    Είναι κάτι μεγάλο να καταφέρεις να συγκεντρώσεις τόση ομορφιά σε τρεις-τέσσερες φωτογραφίες και λίγες λέξεις
    Νάσαι πάντα καλά
    Ντένης
    Με συγχωρείς για το ανώνυμο της επιστολής αλλά ο Blogger δεν με υπακούει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ Ανώνυμος/Ντένης,

    Η ομορφιά, και ιδίως αυτή της φύσης, υπάρχει δίπλα μας, μπροστά μας, γύρω μας… παντού. Ευτυχώς η πατρίδα μας από τέτοια έχει πολλά… Από άλλα έχει ανάγκη.
    Αυτή την ομορφιά, λοιπόν, την κλείνω πρώτα στην καρδιά μου και ύστερα στα μάτια και στη φωτογραφία. Τόσο απλό!

    Αχ αυτό ο Blogger μια ζωή ανυπάκουος… Υπομονή!

    Με την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αυτοφυές φυτό σε χέρσα μέρη...

    Αυτή η ευλογημένη γη γεννά την ζωή παντού!

    Αξιοθαύμαστη η καλλιτεχνική ματιά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ kariatida62,

    Είναι λεπτομέρειες ενός τόπου, μιας «ευλογημένης γης», όπως πολύ σωστά λες, Καρυάτιδα, που μαγνητίζουν το βλέμμα και πως ν’ αντισταθείς…

    Πολύ σ’ ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιό σου!

    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Θα τις περιμένουμε λοιπόν!Μην αργησεις γιατί αρχίζει να χειμωνιάζει!
    http://xeimwniatikhliakada.wordpress.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πανέμορφο ...
    Και μιας που μίλησες για το ρόπτρο , δες κι εδώ :
    http://silia.wordpress.com/2007/05/15
    Η ΚΑΣΤΡΩ , ΤΟ ΣΑΠΟΥΝΙ ΚΑΙ Η ΜΕΛΙΣΣΑ Anna Silia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πολύ όμορφη η ψηφιακή σου αυλή Μηθυμναίε! Θα περνάω συχνά για να δροσίζομαι και να γεύομαι λίγη από την ομορφιά της πατρίδας σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @ Liakada,

    Μη βιάζεσαι, Λιακάδα, διαλέγω… κι αυτό τρώει χρόνο. Και για δες που χειμώνιασε κιόλας και τα δικά μου είναι καλοκαιρινά.
    Δεν θ’ αργήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ silia,

    Το σπίτι της δικής σου ιστορίας, Άννα Σίλια, το λες: «είχε κάτι μοναδικό, που το έκανε να ξεχωρίζει. Ένα πανέμορφο , λιπόσαρκο , σιδερένιο χέρι… με γαλλικό άρωμα». Γι αυτό και η κυρία Φλουδοπούλου και μόνο που το άγγιζε ένιωθε αυτή την παριζιάνικη αύρα…
    Υπέροχο!!!

    Σ’ ευχαριστώ για την επίσκεψη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ newagemama,

    Ω, με τιμάς και σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ, καλή μου.

    Να έρχεσαι, θα είσαι καλοδεχούμενη!

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Πολύ ομορφιά! σπορπισμένη απλόχερα απο ένα αόρατο χέρι για όποιον έχει τα μάτια διάπλατα να την αγκαλιάσει.
    Ευχαριστούμε γαι το μοίρασμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @ ΧΑΡΑ,

    Πόση χαρά, αλήθεια, μου δίνεις με την επίσκεψή σου, αγαπητή μου Χαρά! Τιμάς έτσι το όνομά σου!

    Είχα τις καλύτερες συστάσεις για σένα από τον κοινό μας φίλο Ντένη.
    Να, όμως, που εσύ είσαι που παίρνεις την πρωτοβουλία να περάσεις από εδώ και γι’ αυτό πολύ σ’ ευχαριστώ!

    Την ομορφιά, που ψάχνω και τη βρίσκω πότε στους ανθρώπους και πότε –τις περισσότερες φορές- στη φύση, τη μοιράζομαι με τους καλούς μου φίλους, έτσι απλόχερα, όπως απλόχερα μου την προσφέρει σ’ εμένα κι εκείνη.
    Αφού εσύ, όπως και οι άλλοι φίλοι και επισκέπτες την αγκαλιάζουν, αυτό είναι μεγάλη ικανοποίηση για μένα.

    Και πάλι σ’ ευχαριστώ και σε καλωσορίζω εδώ στην αυλή μου!

    Καλή σου νύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!