Το ουρλιαχτό από τη σειρήνα του νοσοκομειακού που ηχούσε έξω και διαπερνούσε αλύπητα στ’ αυτιά μου, μ’ έκανε να συνειδητοποιήσω πως ναι… στη ζωή υπάρχουν και χειρότερα.
Αρκεί μια λεπτομέρεια, μια σκέψη, ένας στίχος, δυο λέξεις, μια νότα, ο καλός ο λόγος.
Αρκεί μια λεπτομέρεια, μια σκέψη, ένας στίχος, δυο λέξεις, μια νότα, ο καλός ο λόγος.
Αρκεί μια στάλα φως απ’ τον ήλιο που ξεπροβάλει κάθε μέρα, τούτα τα πρωινά.
Αρκεί ακόμα… κι ένα ουρλιαχτό μιας σειρήνας νοσοκομειακού για να σε συνεφέρει.
Έπιασα τότε τη «συμβολική, βασανιστική κι αμίλητη» κλεψύδρα, κι ας μην είχε αδειάσει τελείως…, την αναποδογύρισα για να μην μετρά πια... Δεν ήθελα άλλο ο χρόνος να φεύγει σαν την άμμο. Δεν ήθελα να μετράω στιγμές της ζωής μου με μια κλεψύδρα, να περνάνε μες απ’ το στενό σωλήνα της και να σβήνονται στον πάτο της…
Αρκεί ακόμα… κι ένα ουρλιαχτό μιας σειρήνας νοσοκομειακού για να σε συνεφέρει.
Έπιασα τότε τη «συμβολική, βασανιστική κι αμίλητη» κλεψύδρα, κι ας μην είχε αδειάσει τελείως…, την αναποδογύρισα για να μην μετρά πια... Δεν ήθελα άλλο ο χρόνος να φεύγει σαν την άμμο. Δεν ήθελα να μετράω στιγμές της ζωής μου με μια κλεψύδρα, να περνάνε μες απ’ το στενό σωλήνα της και να σβήνονται στον πάτο της…
Με τίποτα δεν ήθελα να χαθούν η ελπίδα και η πίστη.
Αλλά πιο πολύ εσείς οι φίλοι μου, οι επισκέψεις σας, τα σχόλιά σας, η ανησυχία σας, τα μέιλ, τα τηλεφωνήματα… το κουράγιο και η δύναμη που μου δίνατε…
Τόσα που ξαναπήρα λίγο πάνω μου…
Η ψυχολογική μου κατάσταση με είχε κάνει να παραμείνω μακριά σας κι αυτό με πονούσε… αφάνταστα. Δεν το άντεχα…
Πιστέψτε με, με συγκίνησε πάρα πολύ η αγάπη σας. Την εισέπραττα καθημερινά και σας ευχαριστώ όλους… Μα όλους!
Τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Και το ξέρετε.
Αλλά πιο πολύ εσείς οι φίλοι μου, οι επισκέψεις σας, τα σχόλιά σας, η ανησυχία σας, τα μέιλ, τα τηλεφωνήματα… το κουράγιο και η δύναμη που μου δίνατε…
Τόσα που ξαναπήρα λίγο πάνω μου…
Η ψυχολογική μου κατάσταση με είχε κάνει να παραμείνω μακριά σας κι αυτό με πονούσε… αφάνταστα. Δεν το άντεχα…
Πιστέψτε με, με συγκίνησε πάρα πολύ η αγάπη σας. Την εισέπραττα καθημερινά και σας ευχαριστώ όλους… Μα όλους!
Τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Και το ξέρετε.
Μηθυμναίος
Τέλεια!!!Έτσι μονολόγησα με τον εαυτό μου και ένα πλατύ χαμόγελο νιώθω πως έλαμψε στο πρόσωπό μου όταν είδα την ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ΄ότι φαίνεται η Άνοιξη έρχεται απλόχερη στα δώρα της...
Και το τοπίο φανταστικό.
Καλή συνέχεια λοιπόν στις ομορφιές του ηλεκτρονικού ημερολογίου.
Καλά της έκανες και την ξάπλωσες...την οριζοντίωσες τη....ρουφιάνα....
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Ετσι για να μάθει ότι είμαστε σκληρά καρύδια....ναι;
:-)
Στράτο μου, χαίρομαι που είσαι κοντά μας, αλλά που και εγώ γύρισα επίσης, γιατί την πέρασα μια περιπετειούλα...
΄Αντε, να είμαστε καλά και να τα λeμe...
:-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Kαλως ορισες πίσω! Χαιρομαι που επέστρεψες στην παλιογειτονιά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τολμήσεις πάλι ...
Πέρνω το θάρρος και στο λέω, ξέρεις εσύ γιατί!
¨-) και μια ζεστή μεγάλη καληνύχτα
Επιτέλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄έχουμε ελπιδοφόρο και
σίγουρα χαμογελαστό.
Εκείνη η απέραντη ανατολή
τα λέει όλα.
Καινούριες χαρές ανεβαίνουν και γρήγορα θ' ακούσουμε τη φωνή τους!
Δώσε τους χαιρετισμούς μας σε όλους σας,
Υιώτα-Δημήτρης
Το πρώτο "κλικ" της ημέρας φίλε και μακρινέ μου ξάδερφε Στράτο, αφιερωμένο σε σένα μ' ένα τεράστιο χαμόγελο σαν κι αυτό που άστραψε στο πρόσωπό μου, μόλις είδα το καινούριο σου "σεντονάκι" κρεμασμένο στην "οικογενειακή" μας απλώστρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
Καλή συνέχεια
Όσοι νομίζουν ότι θα ξεμπλέξουν έτσι εύκολα μαζί μας, είναι βαθειά νυχτωμένοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι και κάτι ρημάδια ούζα που περιμένουν στο λιμάνι!
Για να μη σου πω και για τα χτένια που άρχισαν να κυκλοφορούν...
Καλημέρα Στράτο μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι να βλέπω χαμόγελο, όμορφες οι εικόνες σου
κι η κλεψύδρα όπως της έπρεπε...
φιλιά!
Η σειρήνα του ασθενοφόρου πάντα μάς ξυπνάει. Υπάρχουν και χειρότερα και ...πολύ χειρότερα. Τα χειρότερα για τους εαυτούς μας και τα πολύ χειρότερα για τα παιδιά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌρθιος, λοιπόν, πάνω. Μια καινούρια ανοιξιάτικη μέρα ξημερώνει!
Επιτέλους, έπεσε το κάστρο (Κλεψύδρα) μετα από τόσο καρό πολιορκίας, όχι από εχθρούς αλλά από φίλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλος οινωός αυτός φίλε Στράτο....
Bienvenido!
Felicidades
Gabriel
Πατριωτέλιμ καλό να μαι και γω...Μετά από καιρό.Χάθηκα και γω για λίγο λόγω θεμάτων...Ελπίζω και εύχομαι να γελάς λιγάκι ή πολύ κατα προτίμηση...Σ αγαπώ πολύ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα δώσεις φιλιά!
...Τάξτε μου να σας το πω!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΦΙΛΤΑΤΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑς
ΈΧΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ
ΑΚΟΜΗ!!!!!
(γι' αυτό είχε χαθεί....)
Η όμορφη κόρη του έφερε στον κόσμο
ενα αγγελούδι, υγειές, πανέμορφο, και ...κοριτσάκι!
Βλέπετε; κάπου, κάπως, σας άφησα υπόνοιες, μα κανείς σας δεν τις κατάλαβε!
"άλλος ήταν έγκυος κι άλλος πονοκοιλούσε..."
Στράτο και Αλεξάνδρα μου,
Να είστε ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ, σιδερένιο και με καλή Τύχη. Να τη χαιρόμαστε!
Οτι καλύτερο και στα άλλα δύο παιδιά σας!
ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ και γύρισες την κλεψύδρα!
Θαυμάσια νέα. Η συνέχεια της αληθινής ζωής.
Προτείνομαι και νονά!!! (αν δεν έχετε ήδη... αν και μπορεί να έχει κι άλλη! ή
τόσους φίλους που έχετε, πιστεύω θα είναι όλοι!!!!!)
Κλείνοντας, με τις ευχές μας,
αυτό κι αν είναι θαυμάσια είδηση!
Με αγάπη,
Υιώτα-Δημήτρης,
Ν.Υ.
Ήρθε σαν την Άνοιξη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό μου ήρθε στο νου μόλις έμαθα το ευχάριστω νέο μέσω του ηλεκτρονικού μου ταχυδρομείου από τον ευτυχή παππού!!
Ας σκορπίσει τη μοσχοβολιά της λοιπόν κι αν ανθίσει σαν μπουμπούκι, σαν ομορφιά έτσι όπως φαίνεται στη φωτογραφία με τους δικούς της ανθρώπους που τη λατρεύουν η μικρή κουκλίτσα.
Να σας ζησει Στρατο μου το αγγελουδι. Πολλα φιλια.
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Εεεεεεελα βρε Στράααατο μουυυυ και με τρόμαξεςεεεε..... για όνομα του θεού, ούτε στην Αλεξάνδρα δεν αγωνιούσες έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά τι λέω τώρα.... "του παιδιού μου το παιδί,
ΔΥΟ φορές δικό μου"....
ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟΥΔΕΛΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΜΑΡΩΝΕΤΕ!!!!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Για την όμορφη κόρη σου, με τις θερμότερες ευχές μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@ Μαριάνθη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι άλλο μπορούσα να κάνω, καλή μου Μαριάνθη, μου κάνατε έλλειψη όλοι εσείς και η αγάπη σας. Τα άλλα θα τα ξεπεράσουμε… Ελπίζω…
Να ’σαι καλά κι ευχαριστώ για όλα!
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, Γλαρένια μου, τής χρειαζόταν γιατί και με παίδευε και αργούσε κι όπως είπα τόσες φορές είστε η παρέα μου.
Για σένα εύχομαι όλα να είναι εντάξει κι αυτή η «περιπετειούλα» σου να είναι μόνο μια ανάμνηση. Καλά να είμαστε…
Μια αγκαλιά κι ένα φιλί κι από μένα.
@ xeimwniatikhliakada,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ’σαι καλά κορίτσι μου και σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ και για τη ζεστή αγκαλιά και για την αγάπη σου.
@ Αστοριανή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΥιώτα, οι απέραντες ανατολές και οι απίθανες λεπτομέρειες που μας περιτριγυρίζουν είναι οι ελπιδοφόρες… Εμείς τα δεχόμαστε όλα αυτά για να μας δίνουν πίσω το χαμόγελο που άλλα μας το έχουν αρπάξει… δυστυχώς.
Με τους χαιρετισμούς μου.
@ gvarvakis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, ρε μακρινέ μου ξάδερφε Γιώργο, είπα ας το κρεμάσω το σεντόνι, σημάδι ότι ναι, το χαμόγελό σας μ’ έκανε να μην αντέχω άλλο. Τέτοια μου χρειάζονταν. Πίστεψέ με.
Εύχομαι κι εσύ να περνάς όμορφα. Χίλια ευχαριστώ!!!
@ Κούκος,
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου Κούκε, λένε πως το ούζο σε κάνει να ξεχνάς, οπότε, δεν ξέρω πότε αλλά θέλω πολύ να ξεχάσω… Κράτα την υπόσχεση και γράφε.
@ genna,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζεννάκι μου, έτσι έπρεπε να γίνει. Και η αιτία: όλοι εσείς.
Φιλάκια
@ Φωτεινή S,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, Φωτεινή μου, σίγουρα υπάρχουν και χειρότερα… Αχ αυτά τα ξημερώματα κι όταν νιώθεις πως είσαι καλά και με υγεία, τότε πετάγεσαι όρθιος και δίνεις το παρόν!
Σου έστειλα τις προάλλες τις ευχές μου με την Κατερίνα.
Να ‘σαι καλά.
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓαβρίλη μου δεν τις αντέχω τις πολιορκίες και το ξέρεις…
Να ‘μαι λοιπόν.
@ Δήμητρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠατριωτάκι μου και το γέλιο στην ώρα του. Ελπίζω κι εσύ να είσαι καλά καθώς και οι δυο ήλιοι σου. Σου στέλνω και τη δική μου αγάπη και τα φιλιά μου.
@ Αστοριανή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλός τελάλης είσαι!!!
Σ’ ευχαριστώ για τις ευχές σου καθώς και για την πρόταση. Εκεί δεν επεμβαίνω…
Είναι ακόμη ένα πανέμορφο πλασματάκι που μας γέμισε χαρά και ελπίδα.
Τόσες γυναίκες δίπλα μου... με φαντάζεσαι;
Χίλια ευχαριστώ και πάλι!!!
@ Μαριάνθη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι. Μαριάνθη μου, πανέμορφη σαν την Άνοιξη!!!
Σ’ ευχαριστώ!
@ δεσποινάριον,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ, Δέσποινα!
Να ‘σαι καλά.
Και για να μη το ξεχάσω: πέρασες από τη Σταγόνα;
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλαρένια μου σ’ ευχαριστώ για όλα! Ήταν υπέροχα όλα τα δώρα σου!
Χίλια φιλιά!!!
Καλωσόρισες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου ζήσει! Μας έλειψες! Μην κοιτάς που δε γράφω, πάντα θυμάμαι να περνάω από τη γειτονιά σου...
30άρης
@ Dana_Semitecolo,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτάνα σ’ ευχαριστώ!
Καλή τύχη και στο βιβλίο!
Καλό Σ.Κ.
@ 30άρης,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ φίλε μου!
Σ’ ευχαριστώ και για τις ευχές και για τις επισκέψεις σου.
Θέλω να σου στείλω κάτι και δεν βρίσκω το μέιλ σου. Θα σε παρακαλέσω να μου γράψεις εσύ (mithymnaios@gmail.com) ή να με πάρεις στο κινητό μου (6947 813056)
Θα περιμένω…
Στράτο μου έλειπα και μόλις έμαθα τα πολύ όμορφα νέα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλόψυχα ό,τι καλύτερο για το καινούργιο μέλος της οικογένειας....
Να είστε όλοι σας καλά!
Φαντάζομαι έναν χαρούμενο και ευτυχισμένο χαζοπαπού.... :-)
Τελευταία μαθαίνω τα υπέροχα νέα....Να σας ζήσει η νεράιδα Στράτο...Γερή και τυχερή να ναι στη ΄ζωή της....Φιλιά πολλά πολλά πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν πολύ με άρεσε η κλεψύδρα σε θέση οριζόντια:):) ένιωσα μια άγρια χαρά:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτράτο χωρίς το σκοτάδι δεν θα είχαμε φως..
ευχούλες Ανοιξιάτικες σου στέλνω..
@ Eva F.,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σ’ ευχαριστώ, Ευαγγελία μου! Να ‘σαι καλά!
Φυσικό δεν είναι να είσαι χαζοπαππούς; Ε, ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ!!!
@ Δήμητρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημητρούλα και για τις ευχές και για τα φιλιά σου, χίλια ευχαριστώ!!!
Άλλα τόσα στέλνω κι εγώ σε εσάς!
@ σταγόνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤης χρειαζόταν της κλεψύδρας να μείνει… έτσι οριζόντια, δίχως ροή!
Ανταποδίδω σε κι εγώ τις ανοιξιάτικες ευχές!
Σ’ ευχαριστώ
Να σου ζήσει το μωρουδέλι σας! Να μεγαλώσει εύκολα κι ωραία και να το δεις όπως μα όπως επιθυμείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είναι γερή και τυχερή !
Θυμάσαι τι μου εγραψες στο πρώτο σχόλιο σου? ( είναι από τα λίγα εδώ μέσα που με έχουν συγκινήσει με τον αυθορμητισμό τους) .
Κάτι σου χρώσταγα γι αυτό ... για τη σκέψη που κέντρισε και τη δύναμη που μου έδωσε σε μέρα καταχνιάς ..
@ xeimwniatikhliakada,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ευχές σου καλοδεχούμενες και πολύ σ' ευχαριστώ!
Για το άλλο "το κάτι" που μου γράφεις θέλεις να πεις πως "ξοφλάς";
Θα σου γράψω ιδιαιτέρως γι' αυτό...
Να έχεις μια καλή κι όμορφη μέρα!
Ποιός σου είπε οτι αναφερόμενη στο "κατι" το έκανα για να ξοφλήσω? Γελάστηκες! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήEδω θάμαι!
Καλησπέρα είπα?
@ xeimwniatikhliakada,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπες, είπες...
Σου έγραψα στο ηλεκτρονικό σου ταχυδρομείο! Και περιμένω...
Να σας ζήσει το αγγελούδι σας Στράτο μου! Καλά σαράντα στην κορούλα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να χαίρεσαι όλες τις γυναίκες της ζωής σου!
Να σας ζήσει, Στράτο μου! Να ζήσετε, να χαρείτε και δισέγγονα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία ουράνια τόξα!!!
Ωραία η κλεψύδρα τούμπα!!!!
Όλα, να πάνε ωραία!
@ μαριάννα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ από καρδιάς, Μαριάννα μου!
Να ‘σαι καλά!
Τις χαίρομαι! Τις χαίρομαι!!!
Φιλάκια!
@ Ελπίδα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ‘σαι καλά, κοπέλα μου! Σ’ ευχαριστώ για όλα αλλά και που… ξαναγύρισες!
Ελπίζω κι εγώ πως όλα θα πάνε καλά… Έτσι δεν λένε: Η Ελπίδα είναι που χάνεται τελευταία;