Με την επίσκεψή μας, το Σαββατοκύριακο, στη Νέα Υόρκη, είχαμε προγραμματίσει και πολύ το θέλαμε, κάποια στιγμή να συναντήσουμε μερικούς φίλους. Φίλους όχι από τα παιδικά μας χρόνια, αλλά αυτούς που αποκτήσαμε στις «λεωφόρους» του διαδικτύου, αυτούς τους καταπληκτικούς ανθρώπους που «ανταμώνουμε», σχεδόν καθημερινά, μέσα σ’ αυτό. Δίνουμε και παίρνουμε ο ένας από τον άλλον, ψάχνουμε τα αχνάρια μας, ενώνουμε τα όνειρά μας, ανταλλάσουμε τις σκέψεις μας. Μοιραζόμαστε την ψυχή και τα συναισθήματά μας, τις ανησυχίες μας, τις αγωνίες και… τα κομμάτια μας. Μερικές φορές και τα «κουσούρια» μας… Καλλιεργήσαμε ανθρώπινες σχέσεις και τις μετατρέψαμε σε φιλία.
Μ’ αυτούς ήθελα να συναντηθώ. Με κάποιους, ούτε καν γνωριζόμασταν προσωπικά, δεν είχαμε συναντηθεί, αλλά αυτό δεν ήταν εμπόδιο. Τηλεφωνήματα απ’ το δρόμο για να δούμε πως θα συντονίζαμε τον τρόπο το «πώς» και το «που». Τελικά το «που» ήταν το πιο εύκολο… Που αλλού παρά στην περιοχή της Αστόρια όπου, πράγματι, χτυπάει η καρδιά του Ελληνισμού της Νέας Υόρκης. Συντονιστής, μεσολαβητής και οργανωτής ο καλός φίλος Γαβριήλ Παναγιωσούλης. Άντε να οργανώσεις σε λίγες ώρες ανθρώπους απ’ όλες τις «γειτονιές» της Νέας Υόρκης να βρεθούν για ένα δείπνο. Ζήτησα, αν ήταν δυνατόν, να βρεθούμε όσο γίνεται περισσότεροι.
Δεν το πετύχαμε, όπως θα θέλαμε, για διάφορους λόγους. Δικαιολογημένα μερικοί δεν μπόρεσαν να παρευρίσκονται. Τόπος συνάντησης το εστιατόριο «Σταμάτης». Περάσαμε θαυμάσια. Δεν προλάβαμε να τα πούμε όλα. Τι να πρωτοπείς για να προλάβεις…
Μια απογοήτευση μου έμεινε από φίλη που μια παρεξήγηση μας απομάκρινε κάπως αλλά πίστευα πως θα ερχόταν. Δυστυχώς δεν ήρθε… Έτσι θεώρησε σωστό εκείνη… Ας είναι… Η στάση της επιβεβαιώνει τους λόγους… Εγώ το ήθελα πολύ, ήταν μια καλή ευκαιρία να αποκαταστήσουμε ό,τι χαλάσαμε… Πιστεύω πως η φιλία θα πρέπει να μένει στα πλαίσια της ανθρωπιάς της εκτίμησης της διακριτικότητας και του σεβασμού. Γι’ αυτό, σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, πάντα αφήνω μια κλωστή πίσω για να έχω τη δυνατότητα να ξαναβρίσκω το δρόμο… «Καμιά φορά οι φίλοι, μια πίκρα σου αφήνουνε στα χείλη…».
.
Στράτος, Αλεξάνδρα, Βάνα και Αντρέας Κοντομέρκος
Ο Αντρέας και η Βάνα Κοντομέρκου, που δικαιολογημένα δεν μπόρεσαν να έρθουν μας περίμεναν την άλλη μέρα, επιστρέφοντας, στο Κονέκτικατ, στο υπέροχο σπίτι τους και στη ζεστασιά του χαρακτήρα τους. Αξέχαστη επίσκεψη. Λατρεμένοι άνθρωποι!!!
.
Το να έχει κάποιος καλούς φίλους, είναι μεγάλη υπόθεση. Πότε όμως είναι μια φιλία καλή, προορισμένη να αντέξει στις τρικυμίες του χρόνου, και πότε είναι απλά και μόνο μια «παρέα», που σήμερα είναι και αύριο δε θα είναι;
.
Μηθυμναίος
...Εξαρτάται ΠΩΣ σε πλησιαζει κάποιος, δηλαδή τι κέρδος μπορει ν' αποκομίσει απ' αυτό το "πλησίασμα..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνος που έχει αυτοπεποίθηση και προσφέρεται να δημιουργήσει φιλία σε υγιή βάση, εκείνος μπορεί ν' αντέξει στα τυχόν "σκαμπανεβάσματα δικιμασίας..."
Αλλά, Φίλε μου,
είχες τόσο όμορφες ώρες στη Νέα Υόρκη μας, ως και στην επιστροφή για τη Βοστώνη...
-τα χαρούμενα πρόσωπα το φανερώνουν-
μπορεί, ίσως, στην Αθήνα, να ευνοηθεί ο... κύκλος ευρύτερης επικοινωνίας, αν όχι φιλίας.
Εξαρτάται από πολλά πράγματα, Φίλε μας. Θα επανέλθω, ομως αργότερα,
υιωτα
Oι εκλεκτοί της καρδιάς μας είναι εκεί,στα καλά και στα κακά,και αντέχουν στις παρεξηγήσεις,βγαίνουν μέσα απ τα δύσκολα και λάμπουν παρόντες στα εύκολα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφα Στρατέλ...πολύ όμορφες αυτές οι συναντήσεις,...
Φιλιά.!
Στράτο μου, τούτο το ταξίδι σου έδωσε μεγάλες ικανοποιήσεις και συντροφικές χαρές και αυτό αξίζει να κρατήσεις για πάντα βαθιά στην ψυχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Αλεξάνδρα και τα μάτια σου, αυτή είναι για σένα και στα δύσκολα και στα εύκολα.
Προσωπικά θεωρώ (και επίτρεψέ μου), πως οι φίλοι είναι μόνο για τις ευχάριστες στιγμές ή τουλάχιστον εγώ δεν τους επιφορτώνω με τα δικά μου.
Ο σύντροφος είναι που νυχθημερόν θα σταθεί στο προσκεφάλι μας...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Αγαπημένε Στράτο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπω πως όλα τα κατάφερες κατα το διήμερο της Νέας Υόρκης. Είδες απο Μανχάτταν, Αστόρια και έκανες και το πέρασμά σου απο το Κονέκτικατ. Μόνο απο δώ δεν ήρθατε, αλλά σας συγχωρώ γιατί οι καιροί με τις χιονοθύελλες ήταν δύσκολοι.
Την επόμενη φορά σας περιμένουμε με ανοιχτές αγκαλιές.
Να περνάτε πάντοτε καλά με φίλους και να έχετε καλό νόστιμον ήμαρ.
Θα μας λείψει η κοντινή παρουσία!
Καλή πατρίδα!
Ήθελα πολύ, καλοί μου φίλοι, να σας γνωρίσω κι από κοντά, να δω τα πρόσωπά σας. Μη τυχόν και ξεχαστούμε με τον καιρό… Να μείνει, τουλάχιστον, στα μάτια μου η μορφή σας… Μου κάνατε τα πιο όμορφα δώρα που ήταν το χαμόγελό σας, τα λόγια σας, οι ερωτήσεις σας, η αγάπη σας! Ο τρόπος που μας κοντέψατε, που ανοίξατε την καρδιάς σας, η φροντίδα σας, η έγνοια σας. Όλα σαν… κάτι μικρές ριπές συγκίνησης τα ένιωθα. Αυτά μου δώσατε. Πιστέψτε με.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω τι σας έδωσα εγώ, τι σας δώσαμε εμείς.
Η πνευματική ευαισθησία, που ξεχώριζε, της Υιώτας, οι καίριες παρεμβάσεις που αφόπλιζαν του Δημήτρη, που καθόλου δεν έδειχνε το τι είχε περάσει με την υγεία του. Η λατινοαμερικάνικη αύρα της Ορτένσιας, η έμφυτη απλότητα που εκπέμπει από παντού ο Γαβριήλ! Η πραότητα, η γλύκα μα… και η έξω καρδιά του Αντρέα, το ανθρώπινο κάλλος και η λεπτεπίλεπτη ευγένεια της Βάνας! Όλα αυτά κι άλλα πολλά… αποτυπώθηκαν έντονα μέσα μας.
Δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχές για υγεία , αγάπη , ειρήνη !!
Εύχομαι επίσης με πολλά χαμόγελα και θετικές σκέψεις !!
Ο χρόνος ο καλύτερος σύμβουλος (απάντηση στην ερώτησή σου)
Γιορτινούς χαιρετισμούς
@ Αστοριανή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ, Υιώτα, τα συμφέροντα τα αφήνω απ’ έξω. Δεν κάνω συναλλαγές με τη φιλία, τουλάχιστον, προσπαθώ… Αυτό περιμένω και από εκείνους. Φυσικά μπαίνουν και «παράγοντες»… και «εξαρτάται», εγώ δεν τα καταλαβαίνω αυτά, γι’ αυτό πάντα λέω ότι υπάρχουν φίλοι και υπάρχουν γνωστοί.
Όταν ανοίγω την καρδιά μου σε κάποιον είναι γιατί τον εκτιμώ και τον κάνω φίλο.
Οι δρόμοι μας, κάποια στιγμή, έτυχε να συναντηθούν, οι ψυχές μας αναγνώρισαν αυτή τη θεραπευτική (έτσι την καταλαβαίνω εγώ) οικειότητα που εμένα δεν με φοβίζει να σας κοιτάω στα μάτια, ν’ ανοίγω την αγκαλιά μου και να αισθάνομαι ευγνώμων.
@ Δήμητρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα έτσι ακριβώς είναι οι εκλεκτοί της καρδιάς μας φίλοι. Παρόντες πάντα…
Κάτι τέτοια εγώ τα αναζητάω και ως επί το πλείστον τα βρίσκω…
Να ‘σαι καλά.
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίχως αμφιβολία, είναι σωστά τα λόγια σου, Γλαρένια μου. Η φροντίδα και η έγνοια του ζευγαριού είναι αμοιβαία υπόθεση. Δεν λέω να φορτώσουμε τους φίλους με τα δικά μας προβλήματα, αλλά τους χρειαζόμαστε και στα δύσκολα, όταν οι συνθήκες το ορίζουν...
@ Ιουστίνη Φραγκούλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα καταφέραμε με συγκεκριμένο πρόγραμμα και με τη βοήθεια της τεχνολογίας του GPS. Με λίγα λόγια δεν χάσαμε πολύτιμο χρόνο με το να ψάχνουμε. Να φανταστείς πως μας οδήγησε μέχρι την πόρτα του σπιτιού της Βάνας στο Τράμβαλ του Κονέκτικατ!
Πολύ θα το θέλαμε να ερχόμαστε μέχρι εκεί αλλά… θα είναι κάποια άλλη φορά. Κι αν είναι όπως λες με ανοιχτές αγκαλιές τότε να το περιμένεις.
Για την ώρα θα τα λέμε από εδώ.
@ Αθηνά,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνταποδίδω με την καρδιά μου τις ευχές σου!
Ο χρόνος, λες, είναι η απάντησή σου, ο σεβασμός και η ειλικρίνεια θα συμπλήρωνα εγώ.
Να είσαι καλά φίλη μου
Στράτο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήεύχομαι η καινούρια χρονιά να έχει τη λάμψη, τη γλύκα, την ευαισθησία και την ομορφιά της καρδιάς σου.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε λους σας.
Χρυσόστ. Γελαγώτης
Φίλοι μου, Στράτο, ευχάριστη έκπληξη εκ μέρους σου να δημοσιεύσεις τις Φωτογραφίες και να κοινοποιήσεις τις πραγματικά αξέχαστεςς στιγμές που περάσαμε ως φίλοι, ως παρέα στην Αστόρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ορτένσια κι εγώ σε ευχαριστούμε.
Εύχομαι να είχαμε-τε ποιο πολύ καιρό στην διάθεσή μας, σας, ώστε να χαρούμε την παρουσία σας, αλλά ίσως κάπου σε κάποια γωνιά της υφηλίου να τα ξαναπούμε από κοντά.
Χαίρουμαι επίσης διότι η γνωριμία μας, η αμοιβαία κατανόηση είχε τις ρίζες της στο Διαδύκτιο...
Φίλε σας ευχαριστούμε, την Άλεξάνδρα, τον Αλέξανδρο, κι εσένα προσωπικώς, καθώς και Υιώτα, και Δημήτρη για την τόσο μεθυσμένη από θαλπωρή φιλίας συνάντηση.
Ορτένσια, Γαβριήλ,
Πάντα να περνάτε όμορφα Στράτο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήαγκαλιά μ' αγαπημένους φίλους...
Καλή χρονιά κι από δω,
να χαίρεστε κάθε στιγμή σας εκεί...
Αγαπημένοι μας Στράτο, Αλεξάνδρα, Αλέξανδρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς σας ευχαριστούμε ΠΟΛΥ! Η αγάπη σας και η ζεστασιά σας ήταν τα δώρα που μας αφήσατε και δεν παύουμε να το συζητάμε με τον Αντρέα κάθε φορά που σας αναφέρουμε.
Ήταν χαρά μας εξαιρετική που σας γνωρίσαμε από κοντά.
Ευχόμαστε Ο,ΤΙ το καλλίτερο για όλους σας με τον καινούργιο χρόνο.
Με την αγάπη μας
Ανδρέας και Βάνα.
@ Ανώνυμος,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρυσόστομε Γελαγώτη, ακριβέ μου φίλε και συναισθηματικέ μου ποιητή!
Τι έκπληξη υπερθετικού βαθμού!!! Σε είχα χάσει φίλε μου. Καλώς ήλθες!
Ανταποδίδω τις ευχές και επαυξάνω. Θα χαρώ να μάθω νέα σου. Είχα ανησυχήσει…
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα καλά σου λόγια, Γαβρίλη μου, η αγάπη και η ζεστασιά σας αποτυπώθηκαν και θα μείνουν ανεξίτηλα μέσα μας. Γιατί έκπληξη; Γιατί να μας ευχαριστείς; Ήταν επόμενο μετά από τέτοιες αλησμόνητες στιγμές να τις μοιραστούμε και με τους άλλους φίλους που έχουμε εδώ. Άσχετα αν αυτοί που έπρεπε να σχολιάσουν έχουν χαθεί. Αυτό είναι έκπληξη… Αλλά εμείς εδώ είμαστε!
@ genna,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧίλια ευχαριστώ, Τζεννάκι αγαπημένο. Ελπίζω να πιούμε ένα καφεδάκι όταν επιστρέψω.
Καλή κι ευτυχισμένη χρονιά και για σένα, καλή μου, και για όσους αγαπάς και σ’ αγαπούν!
@ Βάνα Κ.,
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάνα και Αντρέα, δεν έχω άλλα λόγια, τα είπα, δεν θα ήθελα να γίνω βαρετός. Έχω τη μνήμη και τις φωτογραφίες κι αυτή τη γωνίτσα, όπως σου είπα στην καρδιά μας.
Σας αγαπάμε κι εμείς.
@Theogr ο κηπουρός,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Χρονιά κι ευλογημένη, Κηπουρέ μου!
Κι εσύ να είσαι πάντα καλά και πάντα δημιουργικός!!!
Στράτο μας,
ΑπάντησηΔιαγραφή...να σας ξεναγήσω κι εγώ στην ιστοσελίδα του Γαβρίλη
"Πύλαρος"!!!
Εκεί θα σας ευχηθεί ό,τι καλύτερο η Ορτένσια, και φυσικά όλοι εμείς που απολαύσαμε κι αποθανατίσαμε την ευτυχή συνάντηση.
Και πάλι "καλοτάξιδοι" μεθαύριο,
και εις το επανειδείν...
Υιώτα, ΝΥ
@ Αστοριανή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήγα, Υιώτα, και μου ξανάρθαν όλα στο νου. Άντε μας βλέπω να μην γλυτώνουμε το μάτιασμα...
Σας ευχαριστώ!
Στράτο, χαίρομαι πολύ που περάσατε καλά στη ΝΥ και αυτό που με συγκίνησε περισσότερο από το όλο φωτογραφικό υλικό σου από το ταξίδι, είναι το πτυχίο του Αλέξανδρου. Να τον χαίρεσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτράτο,
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αυτό είναι έκπληξη"
Φίλοι μου μερικά άτομα εντυπωσιάζουν με την απουσία τους,γίνεται ποιο αισθητή η παρουσία της σκέψης για αυτά με το να απουσιάζουν από τον διάλογο, ή από το savoir-faire της κοινωνίας μας.
Να έχεις μια καλή μέρα
Γαβριήλ
@ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΞΑΝΘΙΔΗΣ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ πάρα πολύ, Παντελάκο μου, να ‘σαι καλά και γρήγορα κι εσύ να γευτείς τα ίδια και περισσότερα από το δικό σου παιδί! Τουλάχιστον ο κύριος στόχος επετεύχθει, τώρα έχει τα εφόδια να προχωρήσει και να κερδίσει τους δικούς του ορίζοντες!!!
Από την Πέμπτη τα λέμε κι από κοντά.
Να σ’ ευχαριστήσω ακόμη που επισκέφτηκες τούτη την αυλή μου…
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα καθόλου δεν με εντυπωσιάζουν, φίλε, αν, και για να είμαι ειλικρινής, περίμενα από μερικούς «φίλους» αν όχι σχόλια, τουλάχιστον κάποιο προσωπικό μήνυμα. Αλλά που… Αλλού τυρβάζουν!!!
Έπαψε να με απασχολεί το θέμα. Κανέναν δεν υποχρεώνω όποιος γουστάρει μπαίνει, και δίχως χτύπημα ακόμη, δεν χρειάζεται. Πάντα είναι ανοιχτά εδώ και… στο βάθος κήπος!!!
Alla ellos, όπως λεν οι ισπανόφωνοι…
Α, ρε Στράτο! Ερχόμουνα να σου πω ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, Καλώς όρισες στην πατρίδα, κ.λ.π, χάρηκα τις φώτο σου, τις στιγμές σας, τους καθρέφτες πρόσωπα, κι εκεί παρακάτω με τις "φιλίες", τα τραγουδιστικά σου "Αντίο" και τα "ΠΟΤΕ", μου τα σκάτωσες, όπως τα σκατίζει κι η ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη κουβέντα άνοιξες και δεν μπορώ να τα πω και στο κυκλάμινο!
Τέλος πάντων!
Εγώ σκλήρηνα πολύ, (νομίζω!) εσύ πότε;Αντέχεις ακόμα να πονάς;
Θα επανέλθω στον "τόπο του εγκλήματος"... και του θέματος.
Κράτα τα καλά Στράτο μου, πάρε αγκαλιά την Αλεξάντρα σου και αφού φορέσεις ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο, τα λέμε.
Οι φίλοι είναι που σε πληγώνουν, Στράτο μου! Δεν είναι "οι ξένοι", ούτε οι εχθροί! Από κείνους δεν πονάει η σφαίρα!
Ξέρω ότι κι εγώ σε πλήγωσα πολλές φορές κι εσύ αντέχεις, δεν θα δικαιολογηθώ για δικές μου άτυχες στιγμές ή μη πρόθεση, αλλά το αποτέλεσμα μετράει.
Έχουν γίνει πολύ δύσκολες οι σχέσεις Στράτο μου, την σημερινή εποχή. Εδώ δυσκόλεψε η οικογένεια, η φιλία πώς ν' αντέξει;Πόσο μάλλον η ιντερνετική!
Φιλάκια, έφυγα!
Πώς τα καταφέρνεις και πάντα έχεις θέμα! Από καλό μου εγώ το είχα ρίξει στις φωτογραφίες;
Δεν αντέχω άλλον προβληματισμό, άλλη μελαγχολία! Η πανοπλία μου έχει γίνει δαντέλλα εδώ και πολλά χρόνια.
ΣΤΟΠ! Τζίζ!
Τώρα έφυγα!
@ ΕΛΛΗΝ VS CHAOS,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σας προτιμούσα πιο σαφή…
@ κυκλάμινο βουνού,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυκλαμινάκι, βλέπω πως ξέσπασες! Και καλά έκανες.
Δεκτές οι ευχές σου άλλωστε τις ανταποδώσαμε και μέσω μέιλ.
Σ’ ευχαριστώ. Φτάσαμε με αρκετές καθυστερήσεις λόγω καιρικών συνθηκών κ.λπ.
Αλλά είμαστε και πάλι εδώ!
Δεν καταλαβαίνω γιατί λες πως τα «θαλάσσωσα» (έτσι το λέω εγώ)…
Εγώ, μωρέ, σκληραίνω για λίγο και μετά επανέρχομαι στις ευαισθησίες μου. Τι να κάνω, έτσι είναι ο χαρακτήρας μου. Μόνο τιμωρώ, μερικές φορές…
Εσύ ποτέ δεν με πλήγωσες, ποτέ!!! Να είσαι σίγουρη.
Τώρα που λες για πανοπλία, διαπιστώνω πως και η δική μου έχει γίνει… δαντέλα…
Μα δεν πειράζει, έτσι θα προχωρήσουμε…
Φιλάκια
Στράτο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήεύχομαι τώρα να ρουφάς με αγαλλίαση το καφεδάκι σου και να το απολαμβάνεις γενναιόδωρα κάτω από τον Αττικό ουρανό. Εμείς εδώ, είμαστε όπως μας άφησες. Παραμένουμε Ευτυχισμένοι και Αμετακίνητοι στις εντυπώσεις και τα συναισθήματα που μας γέννησε η γνωριμία σας και αφήνουμε τον χρόνο να κάνει την δουλειά του. Να στεριώσει γερά τους πασσάλους της αντοχής τους.
Φιλάκια στην Αλεξάνδρα,
Βάνα.
@ Βάνα Κ.,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, αγαπημένη μας Βάνα, έτσι είναι, απολαμβάνουμε το καφεδάκι μας κάτω απ’ τον Αττικό ουρανό με τις σκέψεις μας πίσω και κοντά σας γιατί τα ίδια συναισθήματα κυριεύουν και τις δικές μας καρδιές για εσάς! Ο χρόνος θα κάνει, όπως λες, τη δουλειά του, θα τους στεριώσει τους πασσάλους, δεν υπάρχει περίπτωση…`
Να ’στε καλά, να περνάτε όμορφα και… να χαμογελάτε πάντα!
Τους χαιρετισμούς και την αγάπη μας σε σένα και στον Αντρέα.
... Kapou, pio panw, eipes gia... matiasma!
ΑπάντησηΔιαγραφήLes kai eixes...proais8hsh!!!
Apo tis 5 tou mhna, ki akoma na grapsw me tou... "8eou" thn glwssa!
Omws, gia ena "geia sas", dinw estw ki etsi to parwn!
8a mou peis: -kala, nte! den xasame kai... xrysafi!
O ka8enas, opws to pairnei, File mou.
ekeino pou einai "xrysafi" gia mena, as poume... den einai gia ton Dhmhtrh! Pantws, gelastos, stelnei xairetismous se OLOUS sas.
Apo NY,
Yiwta (ASTORIANI en apousia...)
@ Αστοριανή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μάτιασμα που με φόβιζε, Υιώτα, ήταν μ' εμάς! Αλλά καθώς φαίνεται το πλήρωσε ο υπολογιστής σου.
Πάντως μου είναι αδιανόητο στη χώρα της τεχνολογίας και τόσες μέρες να μην σου έχουν λύσει το πρόβλημα...
Εγώ στη θέση σου θα έβαζα τον Δημήτρη να βάλει τις φωνές στους τεχνικούς να δεις... μαζί του κι εγώ!
Με τους χαιρετισμούς μου!