Η πιο διαδεδομένη φράση απέναντι στα παιδιά μας Στράτο. Πάρε με μόλις φτάσεις. Τηλεφώνησε μου να ξέρω ότι είσαι καλά και πέρα από κει δε με νοιάζει. Πονάει η καρδιά μου Στράτο όταν σκέφτομαι αυτό το ταξίδι εκείνων των παιδιών και το πώς τέλειωσε. Και νιώθω απέραντη ανασφάλεια όταν σκέφτομαι σε τί χώρα ζω. Εγώ που είχα το τραίνο για το πιο ασφαλές μεταφορικό μέσο. Να μην υπάρχει υπαλληλικό προσωπικό. Να μην υπάρχουν ηλεκτρονικές καταγραφές. Να είναι ο σταθμάρχης χθεσινός αχθοφόρος και μόλις δυό μέρες σ'αυτό το πόστο. Αγανάκτηση, θυμός πολύς και πόνος Στράτο. Καλό βράδυ να έχεις!!!
Είναι από αυτά τα συμβάντα, Στέλλα, που σε χτυπούν σαν την αστραπή και σε διαλύουν. Ας δώσει δύναμη και κουράγιο ο Θεός σ’ αυτούς τους γονείς ν’ αντέξουν και εμείς να συμπαρασταθούμε στον πόνο τους. Τα υπόλοιπα ας τα βρουν αυτοί που πρέπει. Και πρέπει να το κάνουν, να μην ξεχαστούν όπως τόσα και τόσα…
Απίστευτο να γίνει αυτό το δυστύχημα.... σε μια εποχή προηγμένης τεχνολογίας,,,, Κάτι δεν πάει καλά στο "βασίλειο του Μαρόκου" κατα μια παλαιά έκφραση, με τέτοια τεχνολογία "παρε με όταν φθάσεις" που σε ένα κλάσμα του δευερολέπτου ακούς την φωνή των αγαπημενων σου!!! Και μόλα ταύτα τίποτα δεν λειτούργησε, με την σημερινή τεχνολογία, όλα αφέθηκαν, όπως παλιά τότε που οι σιδηροδρόμοι ανήκαν στο Ελληνικό κράτος και τα βαγόνια έγραφαν ΣΕΚ, κρίμας τα παιδιά αιωνία τους η μνήμη
Φίλε Γάβο (έχουμε χαθεί νομίζω…) λες «κάτι δεν πάει καλά στο Βασίλειο…», όχι κάτι φίλε, τίποτα δεν πάει καλά. Και το γιατί είναι ανεξήγητο. Με λογική και δίχως αυτό το «καλά μωρέ, και τί έγινε;» θα μπορούσαν με λίγη σοβαρότητα να λειτουργούσαν όλα πάνω-κάτω καλά. Κρίμα για τα νέα παιδιά και κρίμα για τις οικογένειές τους που μένουν πίσω και θρηνούν.
Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε πει αυτήν την φράσει στα παιδιά μας με το που βγαίνουν από το σπίτι, έστω και αν πηγαίνουν σε κοντινές αποστάσεις! Δεν υπάρχουν λόγια για την τραγωδία που έκανε όλους τους Έλληνες να μπούμε στη θέση των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους...και να ευχηθούμε καλό κουράγιο και υπομονή, να μην ξεχαστεί το γεγονός και να αποδοθεί δικαιοσύνη εκεί που πρέπει!
Ακριβώς έτσι είναι, Ρούλα, πάντα η έγνοια των γονιών για τα παιδιά τους, για τα παιδιά μας. Και βέβαια υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες και βέβαια θα πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη για να μην μείνουμε και πάλι στα λόγια… Θα πρέπει, αυτές τις ώρες της ανείπωτης θλίψης των οικογενειών να υπάρχει μια απάντηση έστω. Τέλος πάντων…
Αυτή τη φράση θα την ξαναπώ μεθαύριο που ταξιδεύει ο γιος μου απ' το στρατόπεδο που υπηρετεί. Και ταυτόχρονα θα την πουν μαζί μου δεκάδες μανάδες που θ' αποχαιρετήσουν τα παιδιά τους απ' το τηλέφωνο. Το ξέραμε (ανεπίσημα) πως όλα κινούνται στον αυτόματο κι από τύχη ζούμε, αλλά τώρα θα πονάει σαν μαχαίρι στην καρδιά, κάθε φορά που θα λέμε αυτά τα λόγια. Ήταν όλα τους παιδιά μας. Ας αναλάβει ο καθένας την ευθύνη του για τις επιλογές μας και πάμε να περισώσουμε ό,τι έχει απομείνει ακόμα όρθιο... Μόνο οργή Στρατή. Που γίνεται ποτάμι.
Αγαπητή μου Μαρία η αλήθεια είναι τόσα πολλά που, εν τω μεταξύ, έχουν συμβεί μας έχουν καρφώσει στη σκέψη έναν φόβο που τον κρατάμε με τη σιωπή μας. Να πω κι εγώ το τετριμμένο «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ»
Η πιο διαδεδομένη φράση απέναντι στα παιδιά μας Στράτο. Πάρε με μόλις φτάσεις. Τηλεφώνησε μου να ξέρω ότι είσαι καλά και πέρα από κει δε με νοιάζει. Πονάει η καρδιά μου Στράτο όταν σκέφτομαι αυτό το ταξίδι εκείνων των παιδιών και το πώς τέλειωσε. Και νιώθω απέραντη ανασφάλεια όταν σκέφτομαι σε τί χώρα ζω. Εγώ που είχα το τραίνο για το πιο ασφαλές μεταφορικό μέσο. Να μην υπάρχει υπαλληλικό προσωπικό. Να μην υπάρχουν ηλεκτρονικές καταγραφές. Να είναι ο σταθμάρχης χθεσινός αχθοφόρος και μόλις δυό μέρες σ'αυτό το πόστο. Αγανάκτηση, θυμός πολύς και πόνος Στράτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ να έχεις!!!
Είναι από αυτά τα συμβάντα, Στέλλα, που σε χτυπούν σαν την αστραπή και σε διαλύουν. Ας δώσει δύναμη και κουράγιο ο Θεός σ’ αυτούς τους γονείς ν’ αντέξουν και εμείς να συμπαρασταθούμε στον πόνο τους.
ΔιαγραφήΤα υπόλοιπα ας τα βρουν αυτοί που πρέπει. Και πρέπει να το κάνουν, να μην ξεχαστούν όπως τόσα και τόσα…
Δυστυχώς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τίποτα «δυστυχώς» δεν θα είναι όπως πριν. Τώρα λύπη, οργή, θυμός και θλίψη…
ΔιαγραφήΜια φράση σύμβολο, γίνεται μότο τραγωδίας. Αποκτά μια ουσιαστική σημασία και διαχρονική επικαιρότητα. Θα συμφωνήσω Στράτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος θα περίμενε ότι αυτή η κοινή φράση, ιδίως των μανάδων, πως θα γινόταν σύμβολο μιας ανείπωτης συμφοράς.
ΔιαγραφήΑπίστευτο να γίνει αυτό το δυστύχημα.... σε μια εποχή προηγμένης τεχνολογίας,,,, Κάτι δεν πάει καλά στο "βασίλειο του Μαρόκου" κατα μια παλαιά έκφραση, με τέτοια τεχνολογία "παρε με όταν φθάσεις" που σε ένα κλάσμα του δευερολέπτου ακούς την φωνή των αγαπημενων σου!!! Και μόλα ταύτα τίποτα δεν λειτούργησε, με την σημερινή τεχνολογία, όλα αφέθηκαν, όπως παλιά τότε που οι σιδηροδρόμοι ανήκαν στο Ελληνικό κράτος και τα βαγόνια έγραφαν ΣΕΚ, κρίμας τα παιδιά αιωνία τους η μνήμη
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Γάβο (έχουμε χαθεί νομίζω…) λες «κάτι δεν πάει καλά στο Βασίλειο…», όχι κάτι φίλε, τίποτα δεν πάει καλά. Και το γιατί είναι ανεξήγητο. Με λογική και δίχως αυτό το «καλά μωρέ, και τί έγινε;» θα μπορούσαν με λίγη σοβαρότητα να λειτουργούσαν όλα πάνω-κάτω καλά. Κρίμα για τα νέα παιδιά και κρίμα για τις οικογένειές τους που μένουν πίσω και θρηνούν.
ΔιαγραφήΠόσες και πόσες φορές δεν έχουμε πει αυτήν την φράσει στα παιδιά μας με το που βγαίνουν από το σπίτι, έστω και αν πηγαίνουν σε κοντινές αποστάσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν λόγια για την τραγωδία που έκανε όλους τους Έλληνες να μπούμε στη θέση των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους...και να ευχηθούμε καλό κουράγιο και υπομονή, να μην ξεχαστεί το γεγονός και να αποδοθεί δικαιοσύνη εκεί που πρέπει!
Ακριβώς έτσι είναι, Ρούλα, πάντα η έγνοια των γονιών για τα παιδιά τους, για τα παιδιά μας.
ΔιαγραφήΚαι βέβαια υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες και βέβαια θα πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη για να μην μείνουμε και πάλι στα λόγια… Θα πρέπει, αυτές τις ώρες της ανείπωτης θλίψης των οικογενειών να υπάρχει μια απάντηση έστω. Τέλος πάντων…
Τίποτα...!! Βαθιά θλίψη, οργή και απόγνωση........
ΑπάντησηΔιαγραφήΕθνικό δυστύχημα, Γιώργο. Τίτλος μιας εφημερίδας έγραφε: «Φταίει η κακιά η (Χ)ΩΡΑ». Κάποιος φταίει πάντως. Κάποιοι φταίνε!
ΔιαγραφήΑυτή τη φράση θα την ξαναπώ μεθαύριο που ταξιδεύει ο γιος μου απ' το στρατόπεδο που υπηρετεί. Και ταυτόχρονα θα την πουν μαζί μου δεκάδες μανάδες που θ' αποχαιρετήσουν τα παιδιά τους απ' το τηλέφωνο. Το ξέραμε (ανεπίσημα) πως όλα κινούνται στον αυτόματο κι από τύχη ζούμε, αλλά τώρα θα πονάει σαν μαχαίρι στην καρδιά, κάθε φορά που θα λέμε αυτά τα λόγια. Ήταν όλα τους παιδιά μας. Ας αναλάβει ο καθένας την ευθύνη του για τις επιλογές μας και πάμε να περισώσουμε ό,τι έχει απομείνει ακόμα όρθιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο οργή Στρατή. Που γίνεται ποτάμι.
Αγαπητή μου Μαρία η αλήθεια είναι τόσα πολλά που, εν τω μεταξύ, έχουν συμβεί μας έχουν καρφώσει στη σκέψη έναν φόβο που τον κρατάμε με τη σιωπή μας. Να πω κι εγώ το τετριμμένο «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ»
Διαγραφή