«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

26 Ιουν 2022

Χαμένα καλοκαίρια…


Πάντα θα υπάρχουν καλοκαίρια που θα έχουν χαθεί. Και τα καλοκαίρια εκείνα που χάθηκαν είναι πλέον πολλά. Προφανώς, άλλαξαν οι εποχές. Άλλαξαν οι άνθρωποι, άλλαξαν οι καταστάσεις. Αλλιώς μετριέται σήμερα ο άνθρωπος και η ψυχή, διαφορετικά μετριόταν χθες. Κι οι περισσότεροι, πολύ απλά,  έχασαν τον εαυτό τους και παρέδωσαν την αθωότητά τους. Αυτό είναι το τίμημα. Έχασαν την αθωότητα τους. Μια αθωότητα που δεν την βρίσκεις πια. Ή, τουλάχιστον σπανίως…  Αυτό είναι το τίμημα. 

* Η σύνθεση του κολάζ από φωτογραφίες της ομάδας «Η παλιά μας Μήθυμνα» 
* Παράφραση από Boulevard

4 σχόλια:

  1. Ο εκπεσμός είναι πλέον το καθεστώς, Στράτο! Και σ' αυτό είμαστε άπαντες συνεργοί! Γιατί βολευτήκαμε σ' αυτόν. Βρήκαμε πατήματα, βολές, συμφέροντα. Τον βαφτίσαμε "πρόοδο", "εκσυγχρονισμό".
    Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες σου φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στην "πρόοδο", στον "εκσυγχρονισμό", στον "μοντερνισμό" κ.λπ. απλά παραδώσαμε την αθωότητά μας, Γιάννη. Σ' ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τουλάχιστον προλάβαμε την εποχή της αθωότητας, όσο ζόρικη κι αν ήταν αυτή, Στρατή.
    Κι αν δεν ενδίδουμε στην "πρόοδο", είναι γιατί έχουμε μάθει καλά κολύμπι απ' τα χρόνια εκείνα. Τους χαιρετισμούς μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την προλάβαμε, αγαπητή μου Μαρία, και την ζήσαμε και τη γευτήκαμε ακριβώς γι' αυτή την αθωότητα που μας διακατείχε...
      Δέξου και τους δικούς μου χαιρετισμούς!

      Διαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!