«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

21 Μαΐ 2022

Vangelis: «Όταν άρχισα να συνθέτω ήμουν σχεδόν τεσσάρων ετών»


Vangelis: «Όταν άρχισα να συνθέτω ήμουν σχεδόν τεσσάρων ετών», θυμόταν ο ίδιος σε μια από τις ελάχιστες συνεντεύξεις του, το 1992, στο τεχνικό έντυπο «Keyboard». Αυτό το επιβεβαιώνει το 1950 και ο πεζογράφος μας Στράτης Μυριβήλης όταν έγραψε σε ένα ταξιδιωτικό του αφήγημα, στην έκδοση «Απ’ την Ελλάδα»: 
«Ανάμεσα στις ευχάριστες εκπλήξεις που με περίμεναν στον Βόλο, ήταν και ένα παιδάκι έξι ή εξήμισυ χρονώ, που ανακάλυψα προικισμένο με το θείο δώρο του ταλέντου. Ο μικρός αυτός με τις ποδίτσες της πρώτης δημοτικού και με τα γκρίζα γελαστά ματάκια του, είναι από τώρα ένας αυτοδίδαχτος μικροσκοπικός συνθέτης».
«Μου έπαιξε στο πιάνο δυο συνθέσεις του που με κατέπληξαν. Τη μια την έλεγε “Οι καμπάνες” και την άλλη “Ο χορός”.
»Πρέπει να δει κανείς τα μικροσκοπικά δαχτυλάκια του να αγωνίζονται να πιάσουν τις θαυμάσιες συγχορδίες που κανείς δεν του δίδαξε, πρέπει ν’ ακούσει τους χρωματισμούς και τα χαριτωμένα ευρήματά του, για να καταλάβει το νόημα του Ευαγγελιστού που είπε: “Πνεύμα ο Θεός και όπου θέλει πνει”. Για να δούμε, τι επιφυλάσσει η μοίρα σε τούτο το Βολιωτάκι».
Ο μικρός Βάγγος του Στράτη Μυριβήλη δεν ήταν άλλος από τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Το «παιδί-θαύμα» του Βόλου, που στα τέσσερά του άρχισε να παίζει πιάνο και να συνθέτει. Και στα έξι (κοντά στη συνάντηση με τον Μυριβήλη) έδωσε την πρώτη συναυλία με έργα του, ενώπιον 2.000 ακροατών!

Πηγή: Protagon.gr

Στα χρόνια που μεσολάβησαν, από τον μικρό ταλαντούχο Βάγγο του Βόλου ως τον διεθνή Vangelis, που έφτασε πιο πέρα από το σύμπαν.

6 σχόλια:

  1. Μεγάλη μορφή, σημάδεψε διεθνώς τα μουσικά και καλλιτεχνικά δρώμενα. Μεγάλη και η απώλεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και είναι κρίμα που τόσο άδικα άφησε αυτόν τον μάταιο κόσμο. Άλλωστε ανήκε στο σύμπαν...

      Διαγραφή
  2. Στράτο, πολύ ενδιαφέρουσα η αναφορά του Μυριβήλη. Δεν βρίσκουμε συχνά τέτοιες 'προφητικές' ματιές για μετέπειτα διάσημους ταλαντούχους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά το λες, γιατρέ, για τον ίδιο λόγο κι εγώ αναδημοσίευσα το θέμα και φυσικά ο "προφήτης" ήταν και συντοπίτης μου.

      Διαγραφή
  3. Εξαιρετικό το αφιέρωμα σ εναν μεγάλο που άφησε τα εγκόσμια έτσι άδοξα, αλλά δοξασμένος στους αιώνες και κριμα που η Ελλάδα για άλλη μια φορά τον "αναγνωρισε" μετά θάνατον. ΑΘΑΝΑΤΟΣ! Καλή σου μέρα Στράτο μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελάχιστη η προσφορά (και φτωχά τα λόγια) έναντι των όσων συγκινήσεων προκάλεσε η μουσική του σε όλους μας. Θυμάμαι από τα χρόνια της ξενιτιάς μου την περηφάνεια που νιώθαμε σαν Έλληνες ακούγοντας την μουσική του να καλύπτει όλων τον κόσμο. Τέτοιες απώλειες μας ξεσηκώνουν...
    Καλημέρα Χαρά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!