«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

4 Απρ 2022

«Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως»

Αφότου άρχισαν, κατά κάποιο τρόπο να φθίνουν τα blogs και κατά συνέπεια να αποχωρούν και να εξαφανίζονται –ένας ένας– και οι bloggers, έπρεπε να βρω κάπου αλλού χρόνο και χώρο –βήμα να σταθώ και να ικανοποιήσω τα θέλω μου. Κι αυτό το βήμα, το κομμάτι του χρόνου και του χώρου που με βόλευε, δεν ήταν άλλο παρά το instagram. Οπότε, εν μέρει, μεταφέρθηκα παραπλεύρως… Εκεί θα μοίραζα τις ανησυχίες μου: τη φωτογραφία και το λόγο. Δηλαδή η εικόνα συν ο λόγος να αλληλοκαλύπτονται.


Παρότι οι εικόνες –οι φωτογραφίες εν προκειμένω– δεν χρειάζονται ερμηνείες και αναλύσεις, γενικά μιλάν από μόνες τους, εγώ τα λίγα λόγια που θα είχα να προσθέσω, τα κάνω λεζάντες.

Θα με βρείτε εδώ: https://www.instagram.com/stratos_doukakis_8/

Η παρατηρητικότητα και η περιέργειά μου, εν γένει, συχνά με κάνουν μάρτυρα μοναδικών στιγμών. Στιγμών που στον καθέναν μας, σε ανύποπτο χρόνο, εμφανίζονται τόσες φορές μπροστά και δίπλα μας κι είναι αυτές που μ’ ένα κλικ, τις «φυλακίζουμε» μια για πάντα στην… αιωνιότητα. Αυτό το κλικ, αυτή η λάγνα γοητεία της στιγμής, αυτό το «απέραντο δευτερόλεπτο» καταφέρνει, κάτι που χάνεται μεταξύ του πριν και του μετά, για να μείνει αποτυπωμένο στο φακό.

Ανέκαθεν οι εναλλαγές, οι μεταμορφώσεις, τα χρώματα της φύσης ερέθιζαν την προσοχή μου. Γίνονται και είναι από τα αγαπημένα μου θέματα. Περπατώ σε δρόμους, σε τόπους και τοπία με τις αισθήσεις «εν πλήρει εγρηγόρσει». Είμαι ένας ερασιτέχνης, ωστόσο προσπαθώ μέσα από τη διαδικασία της επεξεργασίας να δώσω το κάτι παραπάνω σ’ εκείνο που προϋπήρχε. Έτσι κάνω την κάθε μια εικόνα μου χάδι που να εισχωρεί από το μάτι και να φτάνει στην ψυχή για όσους με παρακολουθούν.


Και τέλος να πω ότι δεν είναι φωτογραφίες, υπάρχουν ιστορίες πίσω από κάθε μια απ’ αυτές.

            

8 σχόλια:

  1. Στράτο, οι σκέψεις και τα φωτογραφήματά σου είναι έξοχα. Δεν ασχολούμαι με το Instagram και δεν ξέρω αν θα σε βρίσκω εύκολα, αλλά εύχομαι καλή συνέχεια στη δημιουργική σου παρουσία στο διαδίκτυο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα! Επειδή ο λογαριασμός μου στο Instagram είναι «ανοιχτός» δεν υπάρχει πρόβλημα, που και που, να ρίχνεις μια ματιά, αγαπητέ μου γιατρέ. Κάτι έχουν να πουν και οι φωτογραφίες…

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα αγαπητέ Στράτο!
    Ναι κάθε φωτογραφία, όχι μόνο κρύβει μια ιστορία αλλά και συναισθήματα μέσα της!
    ΚΑΛΗ ΣΥΝΈΧΕΙΑ στην νέα σου γειτονιά.
    ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Βαρβάρα! Έτσι ακριβώς είναι και σ’ ευχαριστώ για την ευχή. Δεν θα έλεγα ότι είναι η νέα μου γειτονιά, είμαι σ’ αυτήν από το 2016, δίχως να έχω παρατήσει την προηγούμενη (Μηθυμναίος), παραμένει σαν το εξοχικό μου

      Διαγραφή
  3. Στράτο φίλε μου, δεν ξέρω, από που ορμώμενος, έχεις την αντίληψη της συρρίκνωσης των μπλογκς. Προσωπικά, μιας και έχω φίλους ακόλουθους και στο εξωτερικό, κάθε άλλο παρά τέτοια εικόνα έχω αποκομίσει. Βέβαια το ίνσταγκραμ, είναι αποκλειστικός και προνομιακός χώρος για φωτογραφικά θέματα και νομίζω θα έχεις καλό πεδίο.
    Εγώ, δεν θέλω να μπω στο ινσταγκραμ αγαπητέ μου φίλε. Θα είμαι, όπως πάντα, τακτικός σου επισκέπτης εδώ στο υπέροχο μπλογκ σου.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη,
      Από προσωπικές εμπειρίες και αποτελέσματα. Από τους τότε (μιλάω από το 2006) τουλάχιστον το 75-80% δεν υπάρχουν πλέον. Έχω και τον σχετικό κατάλογο… Άλλωστε είναι κάτι που το έχω ζήσει. Δεν έχω παρατήσει τα μπλογκ μου –και το ξέρεις- αλλά να, όπως έγραψα και στη Βαρβάρα στο προηγούμενο σχόλιο τα έχω μετατρέψει σε «εξοχικά»…
      Γνωρίζω ότι με τιμάς με τις επισκέψεις σου σ’ αυτά και σ’ ευχαριστώ που με τιμάς, αλλά στο Ίνσταγκραμ έχω βρει τον εαυτό μου. Τίποτα δεν έχω εγκαταλείψει.
      Να ‘σαι καλά φίλε!

      Διαγραφή
  4. Χόρτασε το μάτι μας ομορφιές και ανοιξιάτικα κλικ. Καλορίζικο το νέο σου στέκι, Στρατή μου! Δεν έχω λογαριασμό και δεν ανοίγω καν το ίνσταγκραμ (λόγω έλλειψης χρόνου), οπότε θα βλεπόμαστε εδώ. Σίγουρα το εργαλείο αυτό ενδείκνυται περισσότερο για τις φωτογραφικές σου ενασχολήσεις.
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα μεγάλο ευχαριστώ, αγαπητή μου Μαρία! Για τις ομορφιές θα έλεγα, όχι για το «καλορίζικο» αφού το «στέκι» τούτο διανύει ήδη τον 6ο χρόνο. Έχεις απόλυτο δίκιο και σωστό είναι ότι κλείνει πιο πολύ προς τη φωτογραφία, αλλά και συμπληρώνεται με δόσεις λόγου…
      Μα και βέβαια οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται οπότε ναι, καλά να είμαστε και θα βλεπόμαστε κι από εδώ.
      Να σαι καλά κι εσύ!

      Διαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!