Πάντα στον κόσμο θα 'ρχεται Παρασκευή Μεγάλη
και κάποιος θα σταυρώνεται για να σωθούν οι άλλοι...
Νίκος Γκάτσος
Σήμερα Μεγάλη Παρασκευή, η κορύφωση του Θείου Δράματος, η μαγεία της Μεγάλης Εβδομάδας σ’ όλη της την κατάνυξη και όλη τη δραματικότητα. Είναι η θλίψη, η μελαγχολία και η ελπίδα για μια καινούργια μέρα, μια καινούργια ζωή, μια ακόμα Άνοιξη. Είναι τα λόγια από τους ύμνους της που μουρμουρίζεις χωρίς να το σκεφτείς: «Αι γενεαί πάσαι, Ω γλυκύ μου έαρ»… οι πιο όμορφοι ύμνοι στην ελληνική γλώσσα. Δεν είναι η Μεγάλη Παρασκευή, είναι το βάρος μιας μεγάλης Παρασκευής, το καθολικό δράμα της ίδιας της ανθρωπότητας. Της ζωής μας που θλιμμένη σιωπηλή περιδιαβαίνει τους ανόσιους τούτους καιρούς στην ερημιά της. Είναι οι Μεγάλες Ώρες, η Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και η Περιφορά του Επιταφίου. Η παράδοση που ανήκει σε όλους όσοι τη νιώθουν.
Πολύ όμορφα λόγια. Στράτο χρόνια πολλά φίλε και καλή Ανάσταση να έχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Γιάννη! Καλή Ανάσταση! Καλό Πάσχα και υγεία για ολους τους ανθρώπους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα στοχαστικός και ευαίσθητος, Στρατή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση εύχομαι!
Κι εγώ βλέπω πρωί Πάσχα το σχόλιό σου και αναφωνώ: Χριστός Ανέστη!
ΔιαγραφήΚαι συμπτωματικά με βρίσκεις να έχω κολλήσει στη σελίδα 148 (στα παπούτσια των άλλων) με κάτι πλάγια νοήματα, ατέλειωτες παραγράφους κι αμέτρητες φράσεις, που να χωράνε σε δυο μόνο λέξεις... "Σ' αγαπώ" και να βάζω στη σειρά αυτούς που θέλω να αγκαλιάσω και να πω αυτές τις δυο λέξεις. Και δεν θέλω να ξεχάσω κανέναν...