Όταν μπορείς, τέτοιες ώρες, να τιθασεύσεις το μυαλό
ώστε να πάει
τις σκέψεις λίγο παρακάτω, μην τις μετράς… Κράτα τες. Βλέπεις, όσα οι άλλοι έχουν επείγουσα ανάγκη να
λησμονήσουν, εγώ έχω επείγουσα ανάγκη να θυμηθώ. Είναι γιατί –αναβιώνοντας το
ημιτελές παρελθόν– αυτά που με νοιάζουν είναι κάτι υπόλοιπα: τα λειψά και τα παζαρεμένα της ζωής που θα μιλάνε, θα γελάνε, θα χάνονται, και θα μελαγχολούν
αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο της αμφιβολίας…
Επίμονα συναισθήματα και έμμονες σκέψεις θα κάνουν απόψε νυχτέρι
παρέα με μια πελώρια πανσέληνο ψηλά, σαν… φωτισμένη ελπίδα. Και στο μυαλό να
πιπιλίζει –τελείως άσχετο τώρα– εκείνο το αμίμητο,
το… «σου το έλεγα…»
της μάνας μας, που θα παραμένει αενάως αλάθητο!
Αλήθεια, το έχετε σκεφτεί
ποτέ αυτό;
Ανάμεσα στα πολλά που παράπεσαν είναι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι κάποια πολύ ακριβά
Καλή εβδομάδα Στράτο μου ♥
Δεν αντιλέγω, Ελένη μου, αλλά όλο και κάτι λεπτομέρειες θα αφήνουν σημάδια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα και καλό καλοκαίρι σου εύχομαι ολόκαρδα!
Να 'σαι καλά!
Yπέροχη φωτογραφία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Ευχαριστώ, Βαρβάρα!
ΔιαγραφήΕυχαριστούμε για το υπέροχο καταστάλαγμα της σκέψης σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο "για την επείγουσα ανάγκη να θυμηθούμε", θέλουμε, αλλά πολλές φορές δεν μπορούμε.
Εγώ ευχαριστώ, Κωνσταντίνε, για την επίσκεψη.
ΔιαγραφήΞέρεις πολύ καλά ότι η σχέση μου με εκείνα είναι πάντα στο προσκήνιο του μυαλού και της σκέψης μου.
Μπορώ να σου πω πως μ' αυτά ζω.
Να 'σαι καλά, μακρινέ φίλε μου!
Βλέπω ξανάρχισες και συ το μπλόγκ σου Στράτο, όπως και η Στέλλα. Πολύ καλή κίνηση. Η φωτογραφία απίθανη. Τα λειψά και παζαρεμένα που λες, είναι κι αυτά δικές μας στιγμές ζωής. Οι στιγμές δεν διαμελίζονται. Μπορεί να μένουν όμως ανικανοποίητες. Όπως πχ, όταν σκοντάφτουμε στον ίδιο μας τον εαυτό..Και εδώ το ρηθέν της μάνας, βγαίνει αληθινό.
ΑπάντησηΔιαγραφήβάνα
Δεν το σταμάτησα, Βάνα μου, απλά δεν είναι τόσο συχνές οι αναρτήσεις μου. Λίγες και ευσύνοπτες...
ΔιαγραφήΗ Στέλλα άνοιξε για μια στιγμή το διακόπτη και χάθηκε...
Στριφογυρίζω πολύ στα περασμένα και ξετρυπώνω. Χτες ένας φίλος με αποκάλεσε "τρυποκάριδο" ίσως να είναι γι' αυτό. Η μάνα πάντα έχει δίκιο και πάντα επιβεβαιώνεται.
Με τους χαιρετισμούς και την αγάπη μου!
Α... σας περιμένουμε.
Οι σκέψεις που έρχονται στις όμορφες νύχτες ποικίλλουν Στράτο μου !! Μα νομίζω σε όλους μας παράπεσε κάτι που άλλοτε το φέρνουμε στη σκέψη και άλλοτε διαλέγουμε την επιλεκτική μνήμη !!Καλή συνέχεια σε ότι κανεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγάπη μου
Έτσι είναι όπως το λες, Νικόλ, κι έτσι συμβαίνει, ιδίως όταν έχεις μια "πελώρια σελήνη" απέναντί σου να σε προκαλεί. Σεληνιάζεσαι...
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ και εύχομαι καλό καλοκαίρι!
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ....ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΙΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΓΩ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΟΥ Τ ΑΥΤΑΚΙΑ ΑΚΟΥΣΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΝΑ ΣΤΟ ...ΛΕΕΙ
ΧΑΙΡΕ ΣΤΡΑΤΗ ΜΟΥ
Πως να διαφωνήσω μαζί σου, Θόδωρε, όταν σαν παιδικός γείτονας ήσουν αυτήκοος μάρτυς...
ΔιαγραφήΗ θεία Μαριάνθη τα έλεγε...
Με την αγάπη μου!