«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

22 Απρ 2017

Ταιριάσματα στα μέτρα μας…


Τώρα, που έξω αρχίζει να λύνεται το φως –ίσως γι’ αυτό να φταίει η απλωσιά της άνοιξης και τα ηλιόλουστα πρωινά της– έχω ανάγκη τη συντροφιά κάποιων αγαπημένων ανθρώπων. Και μολονότι, άνεμοι της καθημερινότητας με τραβάνε αλλού κι αλλού, μαζί τους βρίσκω ό,τι η διάθεσή μου λαχταράει. Δεν ξέρω αν υπερβάλλω, όμως νιώθω πως το άγχος της όποιας καθημερινότητας ξεμακραίνει και χάνεται όταν ανοίγομαι και αφήνομαι στην ευχάριστη παρέα τους.
Είναι ιδιαίτεροι άνθρωποι, όχι «σπουδαίοι» με τα τρέχοντα μέτρα και σταθμά, ωστόσο ενδιαφέροντες! Διαθέτουν και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό αρετές που σίγουρα λείπουν στην εποχή μας.
Εκπέμπουν ήθος και αρχοντιά. Στάζουν λυρισμό, ευλογία κι αγάπη άδολη, τόσο ώστε να ταιριάζω το δικό μου «λίγο» με το δικό τους αναμφισβήτητο «αρκετό». Και ακριβώς γι’ αυτό το «αρκετό» με σεβασμό και εκτίμηση απεριόριστη κάνω εκπτώσεις από τον ελεύθερο χρόνο μου και… ατσιγκούνευτα τον προσφέρω σ’ αυτούς.
Θαρρείς και είμαστε συντονισμένοι με τα ίδια συναισθήματα. Μου αρκεί να κάθομαι με τις ώρες μαζί τους να μορφώνομαι, να εκπαιδεύομαι και υπερβαίνοντας τον εαυτό μου να εκβιάζω συναισθήματα τέτοια που να πλημμυρίζουν τον εσωτερικό μου κόσμο πλάθοντας έναν άλλον. Καλύτερο!



16 σχόλια:

  1. Όταν ανοίγουν οι αγκαλιές φρεσκαρονται τα συναισθήματα και λαμπουν!!!!!

    Καλό βράδυ Στρατο μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγκαλιές, συναισθήματα, λόγια, αγγίγματα… όλα ανθρώπινα. Είναι άδολα, λάμπουν αυτά, λάμπεις κι εσύ!

      Καλημέρα Ελένη!

      Διαγραφή
  2. Όμορφες σκέψεις, Στράτο, και μακάριος είσαι που βρίσκεις και εκτιμάς και αποθησαυρίζεις τέτοιες παρέες. Εξαιρετική η φωτογραφία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι πάσης φύσεως ευωχίες μάς μίκρυναν την καρδιά και γιγάντωσαν τον ατομισμό μας, φίλε Αντώνη, οπότε αλίμονο αν δε τους εκτιμούσα. Τους ψάχνω…

      Συμβολική η φωτογραφία και σ’ ευχαριστώ για την επισήμανση.

      Να ‘σαι καλά!

      Διαγραφή
  3. Η καλύτερη επένδυση χρόνου είναι αυτή Στρατή. Γέμισε τις μπαταρίες σου με το δικό τους "αρκετό" λοιπόν και συνέχισε τις περιπλανήσεις σου στα όμορφα λουλούδια που φυτρώνουν στους βράχους. Σπάνιας ομορφιάς, όσο κι οι άνθρωποι που περιγράφεις.
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επένδυση και δώρο η φιλία τους, Μαρία. Και μ’ αυτό το «αρκετό» τους, τον πικρό καφέ στον κάνουνε γλυκό και τη ζωή σπουδαία! Δεν είναι πρωτόγνωρες αυτές οι επαφές. Πάντα υπήρχαν. Αλλά να, αυτό που έλεγα: οι άνεμοι της καθημερινότητας με πήγαιναν αλλού κι αλλού… σ’ άλλα μονοπάτια και σ’ άλλες παρακάμψεις, όχι λιγότερο ενδιαφέροντα.
      Αλλά να όταν αισθάνεσαι τη ζέστα της καρδιάς κάνεις την αναφορά.

      Έχεις την καλημέρα και την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  4. Απολαμβανεις το πολυτιμοτερο λοιπον και τοσο σπανιο..ποσο τυχερος εισαι αγαπητε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλοι του καφέ και της συζήτησης είναι, Στέλλα μου. Καλοί ξεχωριστοί! Αφήνουν χώρο να υπάρχεις δίπλα τους και να απολαμβάνεις. Το απολαμβάνω, πίστεψέ με!

      Διαγραφή
    2. Εγω το ζηλευω γιατι ξερω ποσο δυσκολο ειναι να το βρω και ποσο ακομη πιο δυσκολο να το κρατησω :)

      Διαγραφή
    3. Άνοιγμα καρδιάς και ειλικρινό "δούναι και λαβείν", Στέλλα μου

      Διαγραφή
  5. Η ύπαρξη τέτοιων ανθρώπων Στράτο, είναι το οξυγόνο μας, η όαση μας, στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε. Ακουμπούμε πάνω τους τα συναισθήματα μας ,τις χαρές μας ,τις λυππες μας ,το χαμόγελο μας....είναι αμφίδρομο όμως.....
    Να σαι πάντα καλά.

    ο κοντοχωριανος σου.
    Γ.Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βλέπεις, Γρηγόρη, τούτοι οι χαλεποί καιροί, μαζί με όλα τ’ άλλα, κατά κάποιον τρόπο, μας ξεμάκρυναν τον έναν απ’ τον άλλον και τα «αγγίγματα» που μας προσφέρονται –είτε για λίγο, είτε για πολύ– μας βολεύουν. Κι όταν ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοεκτίμηση συνυπάρχουν γίνονται και πολύτιμα.

      Καλά να περνάς φίλε μου!

      Διαγραφή
  6. Τυχερός εισαι φίλε μου Στράτο όταν κατορθώνεις και απολαμβάνεις αυτό που γράφεις: (όμως νιώθω πως το άγχος της όποιας καθημερινότητας ξεμακραίνει)
    Η άνοιξη μας φέρνει αυτές τις όμορφες αλλαγές, αυτή την αισιοδοξία.

    Την αγάπη μου

    Γάβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να λέμε και την αλήθεια, φίλε μου Γάβο, ήταν φταίχτης και ο χειμώνας ο οποίος μας «κλείδωσε» μέσα… Τώρα, όπως όλα ανθίζουν, έτσι και οι παρέες μάς χαρίζουν ό,τι μας έλειψε. Αν είναι και ενδιαφέρουσες (όπως είναι) τότε νιώθεις –γιατί να το αρνηθώ– τυχερός!

      Δέξου και τη δική μου αγάπη καλέ και μακρινέ μου φίλε!

      Διαγραφή
  7. " Ψυχές φυσικά κεντημένες οι καθαροί άνθρωποι,
    τι ωραία που λάμπουν μες στη μνήμη,
    χωρίς λαβυρινθώδεις στοές,
    δαιδαλώδη ερωτήματα κι ελέγχους σκιερούς,
    μακριά από αχρείαστα εμπόδια και αναχώματα,
    τι ωραίοι που ακούγονται μες στο νου
    αυτοί οι φιλήσυχοι σαμποτέρ
    με το τρανταχτό περπάτημα "
    Ε.Μύρων, Απρίλιος 2017

    Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα, εύχομαι με υγεία !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!