Υπάρχουν σιωπές ένα σωρό που ολοένα πληθαίνουν καθώς επελαύνει η παλίρροια της Άνοιξης. Σιωπές
ανεπιθύμητες, θυελλώδεις, νευρωτικές, τολμηρές και… σιωπές ευγνωμονούσες.
Σιωπές άναρχες, μονότονες, μελωδικές, γλυκές, έντονες, αμετάφραστες κι
ανυπεράσπιστες στο
αναπόφευκτο της απουσίας. Υπάρχουν σιωπές
στην ψυχή, στα όνειρα, στα… ταλαιπωρημένα αποσιωπητικά, ανάμεσα στα
πάθη και στις υπερβολές. Σιωπές αμήχανες, μελαγχολικές και… μουδιασμένες.
Όλες αντέχονται αν τις βάλεις σε μια ιστορία που μπορείς να την μοιράζεσαι με
τους λίγους –ελάχιστους στην πραγματικότητα– που συγγενεύουν με την ψυχή σου.
Κι αυτή η διακριτική αίσθηση σιωπής –αθέατη και… μελαγχολική–
που όσο αργούν στο γύρισμα οι δείκτες του
ρολογιού, αυξάνεται μέχρι να γίνει απόλυτη με το πέρας μιας
ανορθόγραφης νύχτας πάθους.
Εκείνος κι εκείνη, δυο
διάφανα σώματα, ψάχνουν κρυφά κι αθόρυβα να
κρύψουν την ανάσα, τους στεναγμούς, τα φιλιά, τα χάδια και… τις ξεκούμπωτες τύψεις τους στην εχεμύθεια μιας αιωρούμενης κουρτίνας.
Αν για κάτι είμαστε σίγουροι, είναι ότι δεν χρειάζονται περισσότεροι από
δύο στη σιωπή.
Είναι φλύαρη η σιωπή για όσους αφήνονται "στην εχεμύθεια μια αιωρούμενης κουρτίνας"... (τι ωραία έκφραση!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίες σκέψεις Στράτο!
Μαρία καλημέρα,
ΔιαγραφήΝαι, είναι τόσο φλύαρες κάποιες σιωπές που μπορεί ν’ ακούσουμε περισσότερα απ’ όσα τα λόγια λένε...
Χαίρομαι πολύ που βρίσκεις ομορφιά στα λόγια και στη σκέψη μου.
Πολύ σ' ευχαριστώ!
Αυτή η αιώνια σιωπή κάποτε την αντικαθεστούσε ματιά, μια λάγνα ματιά που έλεγε πολλά πιο πολλά από μια αιωνιότητα σιωπής΄
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα χάσαμε και τα δυο και η λάγνα ματιά εξαφανίστηκε και η σιωπή κρύβεται απ' την ρουτίνα της ανημπροριάς.
χαιρετώ σε
Γάβο
Είναι αυτό που λένε: μιλάνε τα μάτια για σένα...
ΔιαγραφήΠάντως στη σιωπή βρίσκεις τον εαυτό σου.
Να 'σαι καλά, Γάβο!
Οι σκέψεις σου με βρίσκουν να συμφωνώ Στράτο , αγαπώ τις σιωπές μου !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου ξημέρωμα!!!
Κι εγώ θα συμφωνήσω μαζί σου, Νικόλ, γιατί κι εγώ λατρεύω τις σιωπές μου.
ΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο!
Σιωπές...τις αγαπώ.Είναι ένα μονοπάτι άσκησης, τοποθέτησης, επαναπροσδιορισμού, εσωτερικότητας. Στις σιωπές βιώνεται η συγκίνηση σαν δόνηση ψυχής και ένωσης με την πνευματική θεία πλευρά.Είναι ανακούφιση και σύνδεση με το Θεό μετά από κόπωση, είναι γαλήνη και ησυχία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας εύχομαι Καλό Σαββατοκύριακο!
Είναι όλα αυτά που λες, Θεοδοσία, και χίλια δυο ακόμη. Αφουγκραζόμαστε τη σιωπή με τον ήχο της κι έτσι μαθαίνουμε αν οι άνθρωποι σιωπούν ή σωπαίνουν…
ΔιαγραφήΣου εύχομαι μια θαυμάσια Κυριακή και μια καλή εβδομάδα!
Σας ευχαριστώ! Ανταποδίδω μια υπέροχη Κυριακή και καλή εβδομάδα και για εσάς !
ΑπάντησηΔιαγραφή