Θέλω να ξέρεις πως είναι και για μένα το ωραιότερο –και πανάκριβο–
δώρο των Χριστουγέννων τα λόγια σου, Περικλή Μαυρογιάννη!
Μέγιστη τιμή και... ευλογία συνάμα. Τα κρατώ σε ξέχωρη θέση στην καρδιά μου.
Μέγιστη τιμή και... ευλογία συνάμα. Τα κρατώ σε ξέχωρη θέση στην καρδιά μου.
Θερμά σ’ ευχαριστώ!
Κλικ στη φωτογραφία για μεγέθυνση
Καλοτάξιδο φίλε μου, Ανοίγουν καινούργιες προοπτικές με τον καινούργιο χρόνο, σου εύχομαι να κατακτήσεις το γνωστό διάστημα, ο νέος χρόνος να σου φέρει επιτυχίες,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι λέξεις σου "Αξέυτιστες" αυτο του Μαυρογιάννη...
Καλές εορτές
Γάβο
Καλοδιάβαστο θα έλεγα εγώ, φίλε Γάβο, κι εύχομαι έτσι να είναι.
ΔιαγραφήΌλοι κάνουμε προοπτικές για τον καινούργιο χρόνο, το πόσο εφικτές θα είναι, θα δείξει.
Δεν κατάλαβα αυτό το «γνωστό διάστημα», αλλά αν το κατακτήσω καλό θα είναι.
Σ’ ευχαριστώ φίλε μου και αντεύχομαι!
Λοιπόν εκλεκτέ φίλε μου Στράτο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας ή μάλλον μελετώντας το έξοχο πόνημά σου “Υστερόγραφα μιας διαδρομής” λαμβάνω την ελευθερία να σε χρίσω και να σε ανακηρύξω “Ανιχνευτή των ανθρωπίνων συναισθημάτων” των οποίων η περιπλοκότητα ή καλλίτερα η πολυπλοκότητα εγγίζει, ας μου επιτραπεί να πω, την άβυσσο και παραμένει διαχρονικώς προκλητική και πολλάκις αναπάντητη!!!
Προσθέτω δε, ότι εάν ο ανθρωπος σε γενικές γραμμές αφιέρωνε λίγο τον χρόνον του σ’αυτή την ανίχνευση και εύρισκε έστω και κάπως αυτό το «Γνώθι Σ’εαυτόν και Μηδέν Αγάν» πιθανώς ο κόσμος μας να ήταν πολύ καλλίτερος! . . .
Από την άλλη πλευρά όμως για τον βαθυστόχαστο ανιχνευτή δεν τολμώ να συμπεράνω που θα καταλήξει διότι κατα την γνώμη μου υπάρχουν δύο εκδοχές: α) Να ακαλύψει τα μυστικά της ζωής και να ειρηνεύσει με τον ευατόν και με τα πάντα γύρω του σε βαθμό ουτοπίας ! . . . ή β) Να ανακαλύψει τα μυστικά της ζωής και στο τέλος να παραμείνει δυστυχής και δυσχερής και με τον εαυτόν του και με τα πάντα γύρω του! . . . Απάντηση φυσικά δεν έχω. Αυτό θα το γνωρίζει μόνον ο ίδιος ο Ανιχνευτής! . . .
Πάντως φίλε μου εξακολούθησε να γράφεις και να μας προσφέρεις τέτοια πονήματα! Το γραψιμό σου είναι στην κυριολεξία σαν ένα ανθοστόλιστο περιβόλι! Στο δικό περιβόλι ατυχώς έχει πέσει ξηρασία και να με συμπαθάς που οι επισκέψεις μου στο «Μηθυμναίος» δεν είναι τακτικές. Πάντα όμως είναι στον νού μου!
Σε λίγο εδώ ξημερώνουν Χριστούγεννα. Είθε η Ευλογία της Γέννησής Του και της Αγάπης Του να μας περιβάλλει και να φωτίζει τον δρόμο μας!
Χρόνια πολλά! Χαρούμενα και ευλογημένα Χριστούγεννα! Υγιής , ευτυχής και ευήμερος ας είναι ο καινούργος Χρόνος!
Με την αγάπη μου
Ο μακρινός σου φίλος
Δημήτρης
Θα μου επιτρέψεις, καλέ και μακρινέ φίλε Δημήτρη, να παραμερίσω για λίγο τα πολύ εγκωμιαστικά σου λόγια για την αφεντιά μου και να πάω στις Ευχές σου, μιας κι εδώ ήδη ξημέρωσαν Χριστούγεννα, για να σ’ ευχαριστήσω και να ανταποδώσω δεόντως και… με πολλή αγάπη! Αν και τα είπαμε κατ’ ιδίαν.
ΔιαγραφήΛοιπόν, με έχρισες και μ’ ανακήρυξες «Ανιχνευτή των ανθρωπίνων συναισθημάτων», τίτλο ή χάρισμα που δεν μπορώ εγώ να κρίνω αν το αξίζω… Θα το κρίνουν οι αναγνώστες. Εγώ αυτό που έκανα πάντα στα όσα έγραφα και σε όσα περιέλαβα στο βιβλίο ήταν η ανακάλυψη των συναισθημάτων μου, «κρυμμένα –και καλά φυλαγμένα– μέσα μου», όπως το αναφέρω κάπου μέσα στο βιβλίο. Και μ’ όλο αυτό κατόρθωσα να «εκτεθώ» (περισσότερο δε γινόταν) Δημήτρη. Κι αυτό το γράφω μέσα: «Τσαλακώνομαι κυριολεκτικά και… προ πάντων εκτίθεμαι». Πάντως, επειδή οι δυο μας έχουμε συζητήσει πολλά, ξέρεις πως δεν διαθέτω διδακτικό χάρισμα ώστε να συμβουλέψω. Ωστόσο, διαθέτω (ή μάλλον έτσι νομίζω…) το «γνώθι σ’ αυτόν» και αυτόν τον εαυτό γνωρίζω περισσότερο.
Στα δυο «διλήμματα» τέλος, στο που θα καταλήξω. Κι εγώ, σου ομολογώ, δεν το ξέρω. Ακόμα πολλά έχω να μάθω και πολλά να διδαχτώ από τη ζωή.
Θερμές ευχαριστίες, φίλε μου, για τα ωραία λόγια σου και για το χρόνο σου που μου χάρισες.
Ξημέρωσε κι'εδώ η Άγια Μέρα των Χριστουγέννων μακρινέ καλέ μου φίλε "Χριστὸς Γεννᾶται,δοξάσαστε" Χρόνια σου Πολλά κι'Αγιασμένα!
ΔιαγραφήΕίθε η δόξα της Γέννησής Του να συντροφεύει το διάβα μας!...
Στράτο μου ο λόγος που σ' έχρισα και σ'ανακήρυξα "Ανιχνευτή των ανθρωπίνων συναισθημάτων" είναι ακριβώς αυτό που γράφεις, δηλαδή ότι έχεις αυτό το σπάνιο χάρισμα του απολύτου "Γνώθι Σ'ἑαυτὸν" και σε κινεί άνευ αιδούς να αναλύσεις τα "κρυμμένα και καλά φυλαγμένα μέσα σου" ανεξαρτήτως εάν νομίζεις ότι υπάρχει (που πίστεψέ με δεν υπάρχει) λόγος να εκτεθείς!... Λιγοστοί μόνον μπορούν να το κάνουν αυτό και να αναλύσουν αληθινά, αντικειμενικά τα ψυχολογικά τους συναισθήματα και να αυτοκριθούν! Χρειάζεται να έχεις απόλυτον αυτοειλικρίνεια, μεγάλη ταπεινότητα και το
πρέπον θάρρος!!!
Λοιπόν καλέ μου φίλε όταν φτάνεις σ'αυτό το σημείον να αναλύεσαι και να αυτοκριτικάρεσαι, αυθορμήτως και αυτομάτως και εκών, άκων κάνεις ανάλυση και ανίχνευση, παραλλήλως όλων των ανθρωπίνων συναισθημάτων, είτε δικά σου είναι είτε ξένα! Γίνεσαι ο Ανιχνευτής που ζητά κατ'εξοχήν την απόλυτον αλήθεια στις αυτοερωτήσεις του κι' εκεί είναι που επέρχεται τελικά η αντίδραση όλων των ερωτήσεων και απαντήσεων που τον αποσχολούν και θέτει στον εαυτόν, και που άλλοτε μπορεί να τον καταστίσουν αισιόδοξο και ευτυχή κι΄άλλοτε απογοητευμένο και δυστυχή!...
Κατ'εμέ δυστυχώς τις περισσότερες φορές μάλλον απογοητευμένο και δυστυχή διότι απόλυτος αλήθεια πολλάκις δεν υπάρχει αφού είναι γνωστό ότι προηγούνται τα "κατά συνθήκην ψεύδη"τα οποία καλύπτουν εστω προσωρινά και ψεύτικα τα γαλήνια ή φουρτουνιασμένα διάφορα συναισθηματά μας χωρίς στο τέλος να υπάρχει απόλυτος απάντηση σε τίποτα καθώς επέρχεται και κυριαρχεί ο φυσικός νόμος της συγγενείας των πάντων!...(Ο Θεός να αναπαύει τον Αλβερτ Αϊνστάιν!
Εν κατακλείδι το ταπεινό μου συμπέρασμα εξ όλων είναι ότι καμιά φορά καλλίτερον είναι να αφήνουμε το κάθε τι να παίρνει τον δρόμο του αδιασταύρωτο με αναζητήσεις και αναλύσεις. Νομιζω ότι ένας τέτοιος μέσος ορος χρειάζεται για λόγους ψυχικής ισορροπίας και γαλήνης που επαληθεύεται με το περίφημο αρχαίο γνωμικό μας:
"πὰν μέτρον ἄριστον"
Αλλωστε,"Πολλῶν ἀγαθῶν κρεῖττον ἁγνή ἁπλότητα έστι," και πολύ πιο ευχάριστη από την διαρκή ψυχοανάλυση!...Χαρακτῆρες σὰν τοῦ λόγου μας στὸ τέλοςς υποφέρουν!...
Βλέπεις λοιπόν Στράτο μου τα λόγια μου δεν είναι φιλοφρονήσεις μόνον και πολλά εγκώμια όπως γράφεις! Απλώς ζητούν να βρούν κι'αυτά κάποια αλήθεια στα "διλήμματα" και εκφράζουν την γνώμη τους!... Όντως όμως το πόνημά σου είναι καλογραμμένο με υπέροχες σκέψεις κι'αναλύσεις τις οποίες εύχομαι να είναι καλοδιάβαστες και να έχουν την πρέπουσα απήχησει στις ψυχές που τις διαβάζουν!
Θερμότατα Συγχαρητήρια και στ'άλλα με το καλό!
Μ'ένα ανήμερο Χριστουγεννιάτικο γειά σου και χαρά σου φίλε μου σε χαιρετώ από την ξενιτιά, σήμερα εικοσπέντε του Δεκέμβρη 2015, και εύχομαι το 2016 αν όχι τίποτα άλλο να μας χαρίζει υγεία και ζωή! Χρόνια Πολλά!
Δ.Τ.
«Χαρακτήρες σαν του λόγου μας στο τέλος υποφέρουν!...», γράφεις κι αυτό το έχω διαπιστώσει, χρόνια τώρα, Δημήτρη μου. Το έχω διαπιστώσει και τελικά δεχτεί. Παρ’ όλο που «εκπαίδευσα» κατά καιρούς τον χαρακτήρα μου, κάποια πράγματα δεν κατάφερα να τα αποβάλλω…
ΔιαγραφήΤι να προσθέσω εγώ στο φιλοσοφημένο κείμενό σου. Το εκλαμβάνω σαν συμβουλές καλού φίλου, έτσι όπως σε νιώθω και… το ξέρεις.
Το 2016 βρίσκεται ante portas που λένε, ας το δεχτούμε μα χαρά και με ευχές για καλή υγεία!
Χρόνια Πολλά!
Από τη Στέλλα , τη φεγγαρένια έρχομαι, αν και συναντώ και στον αγαπητό μας Γαβρίλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σου Στράτο!
Χρόνια πολλά και καλά!
Με υγεία και γαλήνη.
Αριστέα
Αφού έρχεσαι από τη «Φεγγαρένια» φίλη μου, αξίζεις το καλύτερο καλωσόρισμα, Αριστέα! Σε στέκια καλών φίλων τριγυρίζουμε… Αυτό είναι ενδιαφέρον!
ΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ για τις ευχές, τόσο για το βιβλίο, όσο και τις γιορτινές και με τη σειρά μου ν’ αφήσω τις ολόψυχες δικές μου: KAΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με ΥΓΕΙΑ, ΓΑΛΗΝΗ και ΧΑΡΑ έστω και μέσα από τα μικρά που άλλοτε μας φάνταζαν αδιάφορα!!!
Σημ. Θα ήθελα να σου στείλω το βιβλίο μου, αν θέλεις γράψε μου στο μέιλ μου τη διεύθυνσή σου.
αχ πολύ ευχαρίστως Στράτο!
ΔιαγραφήΠολύ θα ήθελα να σε διαβάσω!
Εγώ δεν έχω βγάλει βιβλίο αλλά δημιουργώ και στέλνω παντού μικρές χαρές!
Επιφυλάσσομαι!
ψάχνω για το μέιλ σου....
το δικό μου είναι πάντως
tea_airis@yahoo.gr
Χτες βράδυ σου έστειλα μήνυμα στο μέιλ σου. Αναμένω...
ΔιαγραφήΜου άρεσε αυτό το δημιουργώ και στέλνω παντού μικρές χαρές, είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε... χαρές, κι ας είναι μικρές.
Το βιβλίο αξίζει και με το παραπάνω τέτοια "καλωσορίσματα" Στράτο και μη σου κάνει εντύπωση. Τυχερη που μου στάλθηκε και το διαβάζω με προσοχή γραμμή προς γραμμή.Παρότι τα περισσότερα κείμενα τάχω διαβάσιε κι εδώ μέσα,όλο κάτι καινούργιο ανακαλύπτω ,όλο και κάπου με βρίσκω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά που μας κρίνεις άξιους να το έχουμε και σίγουρα θάχει εξέχουσα θέση στη βιβλιοθήκη μας,αλλά πρωτίστως στην καρδιά μας.
Καλή Χρονιά νάχεις και καλοδιάβαστο το πόνημά σου!
Καλημέρα και Χρόνια Πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που μέσα στις τόσες δραστηριότητες των ημερών, έστω και "γραμμή προς γραμμή" σου κρατάει συντροφιά. Και να σου πω: έτσι είναι καλύτερα σαν κάτι που δεν θέλουμε να τελειώσει (είδες σεμνότητα εγω...). Ιδιαίτερα μου άρεσε αυτό το "όλο και κάπου με βρίσκω", κάτι λέει...
Σ' ευχαριστώ και ανταποδίδω ολόψυχα τις ευχές μου. Φυσικά θα τα πούμε.
Κ α λ ο τ ά ξ ι δ ο !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ από καρδιάς, Βαρβάρα!
Διαγραφή